Λέξη με οκτώ γράμματα, και μόλις τέσσερις συλλαβές. Εκτός από μια γενική κατάσταση αποτελεί αιτία ή και αποτέλεσμα ενός χωρισμού. Άλλοτε μια σχέση θυσιάζεται στο βωμό αυτής και άλλοτε αποτελεί μια λυτρωτική λύση, μια διέξοδο για εκείνους που θέλουν να κάνουν μια νέα αρχή μακριά από το παρελθόν.
Να την πάρει το ποτάμι;
Απόσταση.
Αρχικά ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ό,τι και να συμβαίνει από τα δύό και ανεξάρτητα με το ποιος παίρνει την απόφαση για να ρίξει την αυλαία, ένας χωρισμός, αποτελεί τεράστια πληγή και για τους δυο. Ο καθένας προσπαθεί να ανασυνταχτεί μαζεύοντας τα κομμάτια του. Με εκείνο που μένει πίσω, συνήθως να βρίσκεται στην δυσάρεστη θέση να μετρά τα περισσότερα.
Τι γίνεται όμως όταν μέσα σε ένα συνονθύλευμα σκέψεων οι αναμνήσεις παίρνουν την σκυτάλη σε ένα αγώνα δρόμου δίχως τέρμα και αρχίζει να φλερτάρει έντονα με το ενδεχόμενο της επανασύνδεσής;
Τα βάζει κάτω, τα φέρνει απο’ δω τα φέρνει από εκεί, τα ζυγίζει τα ξαναζυγίζει και καταλήγει στο ότι τελικά εκείνα που τους χωρίζουν είναι πολύ λιγότερα απ’όσα τους ενώνουν. Οπότε και αποφασίζει να επιχειρήσει ανατροπή της κατάστασης.
Πέρα όμως από τις όποιες διαφωνίες ή διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στο άλλοτε ευτυχισμένο ζεύγος και που τελικά οδήγησαν στη ρήξη της σχέσης και καλείται να αντιμετωπίσει και να διαπραγματευτεί εκ νέου, προστίθενται και κάποιες εκατοντάδες χιλιόμετρα. Το έτερον ήμισυ την έκανε με ελαφρά για άλλες πολιτείες για τους δικούς του πάντα λόγους, οι οποίοι δεν έχουν καμιά απολύτως σημασία καθ΄ ότι ο παρανομαστής παραμένει ίδιος και απαράλλαχτος.
Απόσταση.
Τόσο δύσκολη και συνάμα τόσο άδικη για αυτόν που μένει πίσω και θέλει να προσπαθήσει να ξανασμίξει με τον άνθρωπό του, ο οποίος θέλοντας και μη αρχίζει να αποκτά νέες εμπειρίες, να δημιουργεί νέες εικόνες και να χτίζει καινούργιες αναμνήσεις σε ένα ολοκάθαρο καμβά, μακριά από τα φαντάσματα του παρελθόντος.
Όπως είναι λογικό όλα αυτά καθιστούν εκείνον που βρίσκεται στην άλλη πλευρά ανήμπορο να διαχειριστεί την κατάσταση, καθώς όλες οι ενέργειές του προς επίτευξη του σκοπού, χάνουν την δυναμική τους μπροστά στο δεσποτικό ανάστημα της απόστασης.
Πώς λοιπόν να δείξει ότι η σχέση τους δεν έπρεπε να έχει τόσο άδοξο τέλος και πώς αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία;
Όσο καλή διάθεση να υπάρχει και από την άλλη πλευρά, όταν υπάρχει έλλειψη της φυσικής παρουσίας, τα πράματα δυσκολεύουν. Όταν δεν μπορείς να είσαι μέρος της καθημερινότητάς του, όταν δεν μπορείς να χαράξεις μια κοινή πορεία σε αυτή την προσπάθεια, τι να την κάνεις μια ξερή φωνή μέσα από ένα τηλέφωνο; Και ας ακούς τα πιο ωραία λόγια. Πώς μπορούν να εκφραστούν τα συναισθήματα αν δεν μπορείς να δεις, να αγγίξεις και να αγκαλιάσεις τον άλλο; Πώς μπορείς να τον πείσεις ότι ο χωρισμός σας ήταν λάθος;
Η απόσταση δεν είναι μια απλή μεσοτοιχία. Όσο ακίνδυνη ή αναζωογονητική και να φαντάζει στα μάτια των πιο ρομαντικών, κρύβει πολλές παγίδες και είναι πάντα έτοιμη να κατασπαράξει τις σχέσεις των ανθρώπων.
Τελικά μάλλον κάτι φαίνεται να ξέρουν οι παλιοί. Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται λένε και δεν έχουν άδικο. Με την πάροδο του χρόνου η εικόνα ξεθωριάζει και η αποξένωση μοιάζει πλέον μονόδρομος.
Επιμέλεια Κειμένου Ειρήνης Τρίγκα: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Ειρήνη Τρίγκα
