Αν θέλει θα στην κάνει όσο κι αν ζηλεύεις

Ζήλια· από μόνη της ένα συναίσθημα πολύ οικείο σε όλους εμάς. Είτε το έχουμε στο πετσί μας και βγαίνει στη φόρα με κάθε πιθανή απειλή, είτε το βιώσαμε από άλλους. Πολλές φορές ακούμε ότι η ζήλια είναι το αλατοπίπερο της σχέσης και μπορεί να δείξει στον άλλον το ενδιαφέρον μας. Όπως κι όλα τα άλλα στη ζωή, έτσι και η ζήλια έχει τα όριά της βέβαια. Και πολλές φορές χάνει το νόημά της -αν υπήρξε και ποτέ νόημα- καθιστώντας τη βαθιά αφελές συναίσθημα.

Η ζήλια, λοιπόν, συνδέεται άρρηκτα με την ανησυχία και τον θυμό. Ενεργοποιείται από τον φόβο εγκατάλειψης ή το αίσθημα κατωτερότητας και περικλείεται μέσα στη λογική της σχέσης που δεν έχει μέσα της ισότητα. Τείνει να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιδιώκει. Πολλές φορές αυτή η πίεση που ασκείται συνδυαστικά με την προσδοκία της μονογαμίας, είναι αυτό ακριβώς που θα οδηγήσει στην απιστία. Με δυο λόγια και πιο απλά, όσο κανείς ζηλεύει, τόσο ασκεί πίεση στο ταίρι του και του βάζει στο μυαλό την απιστία ως μέσο εκτόνωσης. Εδικά όταν η ζήλια έρχεται σε μεγάλο βαθμό κι ανά τακτά διαστήματα, τότε βλέπουμε μια παραίτηση από αυτόν που την υφίσταται κι αυτό πυροδοτεί ακόμη περισσότερο και την ίδια τη ζήλια αλλά και τη σκέψη, η μάλλον την αγωνία της απιστίας.

Η ζήλια θεωρείται αφελές συναίσθημα, γιατί ξεχνάμε ένα σημαντικό στοιχείο. Αν ο άλλος θέλει να στην κάνει τη ζημιά, θα στην κάνει, με ή χωρίς τη δική σου ζήλια. Απλώς η συμπεριφορά σου θα είναι μια δικαιολογία γι΄αυτόν για τον λόγο που οδηγήθηκε σ’ αυτή του την πράξη. Όσο κι αν προσπαθείς να προβάλλεις τη ζήλια ως λουρί, δεν έχει αυτή την ιδιότητα, ούτε θα κρατήσει κάποιον κοντά σου.

Συμπερασματικά τζάμπα ανησυχείς κι αγχώνεσαι για τυχόν απάτες. Αν θέλει να το κάνει, θα το κάνει κι ίσως να το μάθεις μετά από καιρό, ίσως να μην το μάθεις και ποτέ. Το μυστικό είναι να μένεις σε μια σχέση από επιλογή, όχι από πίεση. Να νιώθεις ότι χρειάζεται η διεκδίκηση κι ας υπάρχει η δέσμευση. Να εμπνέεται η εμπιστοσύνη.

Γι’ αυτό κι εσύ, μη ζορίζεσαι με συναισθήματα που μόνο κακό κάνουν πρώτα στη δική σου ψυχολογική υγεία κι έπειτα στη σχέση σου. Όταν βλέπεις το αίσθημά της να φουντώνει, πριν κάνεις την έκρηξη προσπάθησε να πάρεις μια βαθιά ανάσα, δοκίμασε να κοιτάξεις καθαρά και να διαχωρίσεις την πραγματικότητα από τα σενάρια που κάνει το μυαλό σου. Μείνε εντός ρεαλιστικού πλαισίου. Επαναξιολόγησε τι βλέπεις και τι νομίζεις ότι βλέπεις. Έπειτα, μιας και η ζήλια πυροδοτεί και τον θυμό και το άγχος, προσπάθησε να ηρεμήσεις και μην αφήσεις αυτά τα αρνητικά συναισθήματα να σε παρασύρουν, αφού δεν είναι και οι καλύτεροι σύμβουλοι στο πώς να συμπεριφερόμαστε και να πράττουμε. Δε βοηθάνε ούτε καν στο πώς να σκεφτούμε καθαρά για να βγούμε δικαιωμένοι σε άλλες περιπτώσεις- πόσο μάλλον σε αυτή.

Ας μάθουμε επιτέλους να χρησιμοποιήσουμε λίγο τις δεξιότητές μας στην επικοινωνία με τον σύντροφό μας κι ας αντιληφθούμε πως ζηλεύοντας κανείς δεν έμεινε σε καμία σχέση. Αντιθέτως, αργά ή γρήγορα, έφυγε πολύ μακριά. Και δεν ξαναγύρισε και ποτέ.