Δεν είμαι μόνο αυτό που βλέπεις

Κοιτάζοντάς με για πρώτη φορά είδες σε μένα ένα κορίτσι που χαμογελάει, που γλεντάει, που αστειεύεται, αλλά πάνω απ’ όλα που είναι η χαρά και η τρέλα της παρέας. Απ’ αυτό μαγεύτηκες, γιατί στις μέρες μας δεν το συναντάς εύκολα.

Βλέπεις ανθρώπους πνιγμένους στον πόνο και στη μαυρίλα της ζωής τους. Ανθρώπους που δεν έμαθαν να το κρύβουν. Νόμιζες πως εγώ ήμουν απ’ αυτές τις λίγες εξαιρέσεις που υπάρχουν, που όλα μοιάζουν ρόδινα και γαλήνια και θέλησες με τη σειρά σου να πάρεις μια γεύση απ’ αυτήν την αισιοδοξία.

Αυτό, όμως, που δεν κατάλαβες ήταν πως εγώ παρ’ όλο που όλα αυτά τα δείχνω, δε σημαίνει πως υπάρχουν πραγματικά μέσα μου. Δεν αντιλήφθηκες πως έχω κι εγώ τη δική μου ιστορία που δε μοιράστηκα ποτέ. Δεν είδες πίσω απ’ τη μάσκα μου. Γιατί αυτό είναι, μια μάσκα με όλα αυτά που εσύ είδες, όλα αυτά τα θετικά αισθήματα.

Δε λέω πως δεν ξέρω να περνάω καλά ή πως δεν ξέρω να κάνω τους άλλους να το χαίρονται. Λέω πως κουβαλάω και εγώ το δικό μου σταυρό. Κι όταν αποφάσισες πως ήθελες να με γνωρίσεις, δεν ήξερες πόσο μεγάλος ήταν.

Έχω μάθει να κρύβω αυτά που μπορείς να πληγώσεις, έχω μάθει να κρύβω αυτά που μπορεί άθελά σου να εκμεταλλευθείς. Επίσης, η ζωή με δίδαξε καλά πως όσα λιγότερα ξέρουν οι άλλοι για σένα, τόσο πιο λίγη απογοήτευση θα σου δώσουν οι άνθρωποι.

Έχω μάθει να δείχνω όσα θέλω εγώ να γνωρίσεις και βαδίζω εκ του ασφαλούς, προστατεύοντας τα αισθήματά μου. Είμαι ένα τυπάκι με πολλά απ’ αυτά που εσύ θα ονομάσεις στην πορεία «ελαττώματα» κι αυτό το ξέρω καλά, γιατί το ‘χω ζήσει σε επανάληψη.

Σίγουρα δεν είμαι αυτό το αθώο κορίτσι που συνάντησες την πρώτη φορά. Κι ακόμη πιο σίγουρα δεν είμαι αυτή η γυναίκα που θα προσαρμοστεί εύκολα στις δικές σου προσδοκίες. Θα πεις πως δεν ξέρω να συμβιβάζομαι, αλλά εγώ ξέρω πως συμβιβάστηκα πολύ καλά, όταν η ζωή αποφάσισε να δοκιμάσει τις αντοχές μου. Ξέρω πως το πάλεψα και δεν κλαψούρισα σαν μικρό αβοήθητο κορίτσι για να με λυπηθούν.

Αντιθέτως, κανείς δε γνώρισε ποτέ το μακρύ, δύσκολο και μοναχικό δρόμο στον οποίο βάδισα. Και κατάφερα να επιβιώσω. Όλα αυτά ίσως σου φανούν λίγο δραματικά και λίγο απαισιόδοξα και σίγουρα δε φανταζόσουν ποτέ ότι θα τα έλεγε αυτά το όλο χαρά κορίτσι που πρωτογνώρισες.

Δε μετάνιωσα όμως για τίποτα. Όλα αυτά μου έδωσαν μαθήματα, που άλλοι δε θα πάρουν ποτέ στη ζωή τους. Έγινα μια δυναμική γυναίκα που δε γνωρίζει πλέον φόβους. Έγινα μια γυναίκα που ξέρει πολύ καλά ν’ αντιμετωπίζει τα συναισθήματά της και τα αναγνωρίζει στον ίδιο βαθμό. Δεν κρύβομαι πίσω από λόγια. Ούτε το παίζω ντίβα και έμπειρη.

Άλλοι με χαρακτήρισαν σκληρή κι απότομη. Άλλοι αναίσθητη κι άλλοι τρελή. Κανείς όμως απ’ αυτούς δεν είδε πιο βαθιά απ’ την επιφάνεια. Κανείς δεν προσπάθησε να κοιτάξει λίγο πιο προσεκτικά και να διακρίνει τις άμυνές μου απ’ την πραγματικότητα. Φαίνεται πως έχω μπει στο πετσί του ρόλου τόσο καλά που κανείς δεν αναγνώρισε, έστω κι ένα σημάδι πόνου. Δε με πειράζει, όμως, καθόλου. Αν με ρωτάς το προτιμώ, γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο μπορώ να επιλέξω εγώ τα άτομα που θα μπουν στη ζωή μου και θ’ αποκτήσουν μια θέση στην καθημερινότητά μου.

Σκληρή μεν, αλλά όχι μίζερη. Αναίσθητη, αλλά γεμάτη ζωή. Δεν πνίγομαι σε καταστάσεις. Δεν αφήνω κανέναν και τίποτα να ελέγξει τη ζωή μου. Δεν επιτρέπω σε κανένα να γνωρίζει τις αδυναμίες μου, ώστε να τις εκμεταλλευτεί με την πρώτη ευκαιρία. Είμαι ειλικρινής. Αν δε σε γουστάρω, θα το καταλάβεις απ’ την πρώτη στιγμή. Αν γίνεις ένας απ’ τους ανθρώπους της ζωής μου, θα σε προστατεύσω όσο μπορώ και θα είμαι εκεί όταν θα πέσεις για να σε σηκώσω κι όταν θα γλεντάς για να σε ανεβάζω πιο ψηλά.

Μπορεί με την πρώτη ματιά να εντυπωσιάστηκες, μπορεί γνωρίζοντάς με ν’ απογοητεύεσαι. Το σίγουρο είναι πως για να με γνωρίσεις αρκετά καλά θα σου πάρει χρόνο. Και ποτέ δε θα με μάθεις εντελώς. Είμαι σαν χαρτί, τσαλακώνομαι κι ανακυκλώνομαι. Δεν παραμένω σ’ αυτά που ξέρω. Εξελίσσομαι κι αλλάζω! Ίσως να είχες κάτι άλλο στο μυαλό σου. Λυπάμαι, αλλά δεν είμαι αυτό που φανταζόσουν.