Από μικρό παιδί, όπως και κάθε παιδί, πάντα είχες μια αδυναμία στα δώρα. Περίμενες ανυπόμονα εκείνες τις γιορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα όπου θα λάμβανες τα δώρα σου κι αγωνιούσες πάντα για την ημέρα των γενεθλίων σου όπου συμμαθητές και οικογένεια θα σού χάριζαν απλόχερα μερικά μικρά ή μεγάλα δώρα που θα σου έδιναν χαρά. Μεγαλώνοντας αυτή η αδυναμία δε φεύγει, απλώς αλλάζει ο αποστολέας τους. Δεν περιμένεις πια από τον Άγιο Βασίλη να κατέβει από την καμινάδα και να αφήσει τα δώρα κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο, ούτε διοργανώνεις μεγάλα πάρτι με παιδιά της ηλικίας σου για να γιορτάσετε όλοι μαζί ακόμη έναν χρόνο. Για το μόνο δώρο που αγωνιάς είναι γι’ αυτό του δικού σου ανθρώπου, του συντρόφου σου, του αισθήματός σου.
Στην αρχή μιας σχέσης κερδίζουν οι ρομαντικές πράξεις, άρα κατά συνέπεια και τα ρομαντικά δώρα. Λουλούδια, αρώματα, σοκολατάκια κι εφτά κιλά ρομάντζο. Χρειάζεται σαφώς κάθε γραμμάριό του. Όλα αυτά συνοδευμένα από μια αγκαλιά, ένα φιλί και λίγες τρυφερές στιγμές. Επιπλέον το δώρο προκειμένου να υπάρξει μια ολοκληρωμένη ρομαντική πράξη μπορεί να συνοδεύεται από κεριά, απαλή μουσική· οργανωμένο το έγκλημα με δυο λόγια, για ερωτικές κινηματογραφικές στιγμές.
Όλη αυτή η ρομαντική διάθεση κάποια στιγμή όμως αποχωρεί δίνοντας χώρο στην οικειότητα και την αγάπη. Τότε μπαίνεις στη διαδικασία να μάθεις τι πραγματικά χρειάζεται ο άνθρωπός σου. Τι είναι αυτό που του λείπει προκειμένου να μπορέσεις να καλύψεις τις ανάγκες του. Εκεί είναι που φεύγεις από το ρομαντικό δώρο και πηγαίνεις στο πραγματικά πρακτικό και χρήσιμο. Σε αυτό που χρειάζεται περισσότερο στην καθημερινότητά του. Εκείνο που χάλασε κι όλο λέει να πάρει και ξεχνάει. Εκείνο που λείπει για να ολοκληρωθεί η κουζίνα του, ή το μπάνιο του. Μια λάμπα για το γραφείο για να μη βγάζει τα μάτια του στον υπολογιστή ή ένα καινούριο ζευγάρι παντόφλες γιατί αυτές που έχει έχουν λιώσει. Αυτά τα δώρα είναι αυτά που για τον άλλον έχουν πραγματική αξία και που αναζωογονούν τα συναισθήματά του.
Ο άνθρωπός σου έχει την ίδια ανάγκη να νιώθει ότι τον σκέφτεσαι όπως την είχε στην αρχή. Δεν αλλάζει αυτό. Και το δώρο είναι ένας απλός τρόπος για να του το δείξεις, απλώς η μορφή στερείται εντυπωσιασμού γιατί δε χρειάζεται. Όπως στην αρχή με τα ρομαντικά δώρα έτσι τώρα, μπαίνεις στη φάση να ψάξεις να αγοράσεις κάτι που πραγματικά θα μπορούσε ο άλλος να χρησιμοποιήσει εύκολα στη καθημερινότητά του. Σε αυτή τη φάση μπαίνεις όταν αποχωρήσουν τα πρώτα ζουμιά και πλέον γνωρίζεις σε ικανοποιητικό βαθμό το σύντροφό σου. Είναι η φάση όπου φεύγετε από το στάδιο της πρώτης γνωριμίας και περνάτε στο στάδιο της ουσιαστικής σχέσης.
Αυτού του τύπου τα δώρα είναι αυτά που ίσως σας φέρνουν και πιο κοντά. Είναι αυτά που έχουν πραγματική συναισθηματική αξία για τον άλλον και χαράζονται στο μυαλό. Δε μετράει μόνο η πράξη όπως στα ρομαντικά δώρα, αλλά μετράει και το αντικείμενο. Τέτοια δώρα, πέραν των όσων είπαμε, θα μπορούσαν να είναι ένα πορτοφόλι, ένα ρολόι, ένας σταυρός, ένα αξεσουάρ το οποίο αναφέρει συχνά, ακόμη κι ένα βιβλίο.
Όπως και να το κάνουμε λοιπόν, τα δώρα είχαν ανέκαθεν τη δικιά τους αξία στη ζωή μας. Η διαφορά είναι ότι όσο μεγαλώνουμε τα αντικείμενα που χρειαζόμαστε είναι πολύ συγκεκριμένα κι έχουν διάρκεια ζωής. Παρ’ όλα αυτά το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις στον άνθρωπό σου είναι να τον αγαπάς, να τον νοιάζεσαι και να τον φροντίζεις. Τα αντικείμενα θα παραμένουν πάντα ένα μέσο για να τού το δείξεις, μα όπως λέμε έτσι κι αλλιώς στα δώρα, η κίνηση μετράει.
Συντάκτης: Άντρια Χατζηθωμά
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
