Λένε τα πιο άκυρα πράγματα την πιο λάθος στιγμή

Σε όλες τις παρέες θα συναντήσεις έναν σύμβουλο-ψυχολόγο, που έχει τις λύσεις για όλα τα προβλήματα κάθε μέλους –ακόμα κι αν στη ζωή του τα κάνει μαντάρα– έναν φίλο που είναι η ψυχή της παρέας κι είναι όλη την ώρα μέσα στη τρελή χαρά και λέει τα καλύτερα αστεία, έναν φίλο ξερόλα που περιμένει όταν κάνεις μαλακία  να σου πετάξει ένα «Στα ‘λεγα εγώ» κι έναν φίλο party animal ο οποίος πού τον χάνεις, πού τον βρίσκεις όλο κάπου θα γυρίζει, σίγουρα δε μένει ποτέ σπίτι και πρήζει όλη την παρέα να βγουν. Σε κάθε παρέα, όμως, θα συναντήσεις οπωσδήποτε αυτόν τον τύπο που λέει τα λάθος πράγματα την πιο ακατάλληλη στιγμή κι ενώ το ξέρετε όλοι, εύχεστε να σταματήσει να το κάνει.

Ε, λοιπόν αυτό το άρθρο προορίζεται για αυτό το ένα άτομο στην παρέα που πρέπει να πει αυτά που έχει να πει –ακόμα κι αν γνωρίζει ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή κι ίσως και να μην υπάρξει καμία τέτοια στιγμή– γιατί αλλιώς θα σκάσει.

Είναι αυτός ο φίλος που ακούει όσα θέλει να ακούσει και πολλές φορές του διαφεύγουν τα πιο σημαντικά, έτσι άνετα κάνει την γκάφα του. Εκεί είναι το σημείο που καταφέρνει να φέρει τον άλλο στην πιο αμήχανη στιγμή της ημέρας κι όταν το αντιλαμβάνεται έχει αυτό το ύφος αθώας ενοχής «ουπς, πάλι την έκανα τη μαλακία, αυτό δεν έπρεπε να το πω». Παρ’ όλα αυτά προσπαθεί να το σώσει με κάθε δυνατό τρόπο, αλλάζοντας τα λόγια του, εξηγώντας καλύτερα ή προσπαθώντας να δικαιολογηθεί, αλλά τίποτα από αυτά ποτέ δεν πετυχαίνει και σε αυτό το σημείο είναι που ξεστομίζει κι αυτό το άκυρο «Συγγνώμη, εγώ δεν…».

Η ειρωνεία, αλλά ταυτόχρονα και το αστείο με αυτό το πρόσωπο είναι ότι ποτέ δεν το αντιλαμβάνεται τη σωστή στιγμή, ποτέ δε σκέφτεται δεύτερη φορά αυτά που θέλει να πει και το χειρότερο; Ποτέ δε μαθαίνει απ’ τις αμέτρητες λάθος στιγμές και τις αμηχανίες που έχει δημιουργήσει. Πραγματικά, ποτέ δεν το κάνει εσκεμμένα ούτε έχει πρόθεση να προσβάλει κανέναν. Δεν το κάνει ποτέ από κακία και σίγουρα ποτέ για να πληγώσει κάποιον.

Είναι απ’ τα άτομα που προσπαθούν να βοηθήσουν ή να κάνουν ένα αστείο, αλλά πάντα διαλέγουν τη λάθος στιγμή. Είτε όταν κάποιος αντιμετωπίζει ένα σοβαρό θέμα, έρχεται μες στην τρελή χαρά είτε όταν όλοι είναι καλά πετάει κάτι τελείως άκυρο και χαλάει το κλίμα.

Αυτό το bad timing τους ακολουθεί σαν κατάρα, όχι μόνο στην παρέα τους, αλλά και σε κάθε νέα γνωριμία. Οι γύρω τους παρακαλάνε να μην πετάξουν πάλι κάτι σούπερ άβολο κι άκυρο, αλλά μοιάζει σχεδόν αναπόφευκτο. Άλλωστε, οι δικοί τους τους έχουν μάθει. Μαζί τους σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές που θα σκάσεις απ’ τα γέλια ή, στη χειρότερη των περιπτώσεων, θα θες να ανοίξει η γη να σε καταπιεί.

Κι όσο κι αν προσπαθείς να ψυχολογήσεις αυτά τα άτομα για τον τρόπο που σκέφτονται και πώς όλα αυτά τους έρχονται στο μυαλό χωρίς να τα σκεφτούν πολύ, σου είναι αδύνατον. Έχουν έναν ανεξήγητο ενθουσιασμό, που όσο κι αν προσπαθείς να βάλεις τον εαυτό σου στη θέση τους, δε θα το καταφέρεις. Έχουν μια ιδιαιτερότητα που δεν μπορείς να συμμεριστείς.

Αυτή τους η παρορμητικότητα κι η διαφορετικότητά τους, ίσως να τους απομονώνει κάποιες φορές και να νιώθουν λίγο μόνοι, αλλά δε θα στο δείξουν ποτέ. Φυσικά κι εσύ δεν το αντιλαμβάνεσαι, γιατί τους αγαπάς όπως ακριβώς είναι, χωρίς να τους κατακρίνεις. Πάνε πακέτο με τις άβολες στιγμές κι αυτό δεν αλλάζει.

Ιδιαίτεροι άνθρωποι, ιδιαίτερη κι η θέση τους στην καρδιά σου. Δεν είναι χαζοί, αλλά αυτή η αφέλειά τους τους κάνει να φέρονται σαν παιδιά. Μαζί τους τίποτα δεν είναι προβλέψιμο και σίγουρα ούτε βαρετό, τα αισθήματα είναι αναπάντεχα και κανείς δεν ξέρει πώς θα βγει κάθε σας στιγμή. Παρ’ όλα αυτά ο αυθορμητισμός τους σε κερδίζει.