Σχέση. Πολλοί κατά καιρούς την προσδιορίσαμε με πολλούς τρόπους και καθώς μεγαλώναμε άλλαζαν κι οι προσδοκίες μας σε αυτή την κατάσταση που αποκαλούσαμε έτσι. Όλοι, όμως, είχαμε κατά νου ότι αυτό που ονομάζαμε «σχέση» έπρεπε να συνοδεύεται από εμπιστοσύνη, κατανόηση κι επικοινωνία. Κι όχι, δε θα μιλήσουμε για το πώς θα ήταν μια καλή σχέση, αλλά για το τι κάνει μια σχέση κακή.

Η επικοινωνία μεταξύ δυο ανθρώπων οφείλει να είναι αμοιβαία. Με τον άνθρωπό σου πρέπει να νιώθεις οικεία. Να μπορείς να εκφράσεις όλες σου τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τα ερωτήματά σου. Αν κι αυτό σαν ιδέα είναι όμορφο και μοιάζει εξίσου εύκολο, παρ’ όλα αυτά σπάνια συμβαίνει. Όταν στη σχέση σου δεν μπορείς να μιλήσεις για τα προβλήματά σου, αυτό τι σε κάνει; Μόνο ή μήπως μισό; Όταν δεν μπορείς να είσαι απλά ο εαυτός σου κι ο αυθορμητισμός σου πλέον κρατάει άμυνες, τότε εδώ είναι που πρέπει να προβληματιστείς για τις αιτίες και τα αποτελέσματα.

Μια καλή σχέση θέλει τον άνθρωπό σου να είναι τόσο φίλος όσο και σύντροφος. Θέλει να έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο με τον οποίο να μπορείς να μοιραστείς τα πάντα. Σε αντίθεση με τις σχέσεις απλά για να ΄χουμε να λέμε πως δεν είμαστε μόνοι, που καμία σύνδεση με αληθινή επικοινωνία έχουν.

Σίγουρα πολλοί από εμάς θα αναρωτηθήκαμε το γιατί. Γιατί δεν μπορούμε να ανοιχτούμε στον σύντροφό μας; Ένας προβληματισμός που, όσο κι αν βασανίζει το μυαλό μας, ο μόνος που θα μπορούσε να μας τον λύσει είναι εκείνος που τον αφορά περισσότερο και που μαζί του δεν μπορούμε να το συζητήσουμε. Τι ειρωνεία! Προσπαθούμε να βρούμε την άκρη του νήματος και να μοιράσουμε ευθύνες, αλλά αν η διαδικασία δεν είναι αμφίδρομη, δε βγαίνει άκρη.

Φυσικά, αν κι είναι απαραίτητο στοιχείο η επικοινωνία δεν είναι το μόνο. Δεν κρατάμε κάποιον στη ζωή μας μονάχα επειδή μπορούμε να του μιλάμε και να εκφράζουμε όλα όσα μας προβληματίζουν, σίγουρα όμως δεν μπορούμε να ζήσουμε και με κάποιον που δε μας προσφέρει τα παραπάνω. Μπερδεύτηκες; Θα στο πω πιο απλά. Η σχέση θέλει επικοινωνία αλλά κι αγάπη, κι έρωτα, και συμβιβασμούς κι αμοιβαίες υποχωρήσεις και τόσα άλλα. Πρώτα, όμως, μέσα σε αυτήν πρέπει να μπορείς να είσαι ο εαυτός σου. Αυθόρμητα κι απόλυτα ο εαυτός σου. Να μη φοράς μάσκες ούτε να κρατάς αποστάσεις.

Επέλεξες αυτόν τον άνθρωπο για να τον ονομάσεις «άνθρωπό σου» ακριβώς γιατί απ’ την αρχή δε χωρούσε τίποτα ανάμεσά σας, ούτε ψέματα, ούτε σκοτούρες, ούτε αμφιβολίες. Ξεκλείδωσε μέχρι και την τελευταία άμυνά σου κι αυτό είναι που εκτίμησες, γιατί ελάχιστοι τα κατάφεραν.

Κι αν όλα αυτά που στην αρχή σας έφεραν κοντά δεν υπάρχουν πια; Πώς οδηγηθήκατε στο να είστε δυο ξένοι που γνωρίζονται καλά; Τι είναι αυτό που είχε βάλει τον διαχωριστικό τοίχο ανάμεσά σας κι όλες σας οι προσπάθειες να επικοινωνήσετε όπως παλιά δε συναντιούνται πουθενά;

Σκέφτηκες πως ίσως να μη γνώρισες ποτέ πραγματικά αυτόν τον άνθρωπο; Ίσως αυτό που σε ξεκλείδωσε και σε έκανε να τον εμπιστευτείς να ήταν μια δική του μάσκα, κάτι προσποιητό και τώρα που ξετυλίγει την αλήθεια του να μην υπάρχει πια καμία διάθεση για επικοινωνία.

Ίσως το χάσμα να μπορεί να γεφυρωθεί. Φυσικά και μπορεί, αρκεί να το θέλετε κι οι δυο το ίδιο πολύ. Πέρα απ’ τις δικές σου προσπάθειες, πρέπει και υπάρχουν κι οι δικές του προκειμένου να χτιστεί ξανά η επικοινωνία και να αναγεννηθεί ο αυθορμητισμός σας.

Όταν, λοιπόν, δεν μπορείς να μιλήσεις στον ίδιο σου τον άνθρωπο κι αδυνατείς να μοιραστείς όλα όσα έχεις στο μυαλό σου, ίσως απλά να ‘χεις μια κακή σχέση. Είναι επιλογή σας αν θα προσπαθήσετε να λύσετε τα θέματα που σας απομακρύνουν ή αν θα τα αφήσετε να σας βυθίσουν μαζί τους.

Κανείς δε θέλει να βρίσκεται σε μια σχέση όπου πιέζεται και παλεύει με τον ίδιο του τον εαυτό και τις σκέψεις του, που ο άλλος δεν μπορεί να σεβαστεί και να κατανοήσει. Σίγουρα δεν μπορείς να πατήσεις ένα μαγικό κουμπάκι με ένδειξη “undo” και να επιστρέψουν όλα στα φυσιολογικά τους, αν ήταν έτσι ποτέ.

Αν, όμως, υπάρχει πείσμα και θέληση γι’ αυτή τη σχέση τότε θα βρείτε τον τρόπο. Αλλιώς, άσ’ το, ρε φίλε και ψάξε γι’ αυτό που πραγματικά σε ικανοποιεί και σε ολοκληρώνει. Μια κακή σχέση οδηγεί σε κακές συμπεριφορές και κακό φινάλε, που μπορεί να σε διαλύσει. Κι αυτό δεν το θέλουμε, έτσι;

 

Συντάκτης: Άντρια Χατζηθωμά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη