Υπερπροσπαθείς για να χαϊδευτείς και λίγο

Είναι πολλές οι φορές που καταβάλουμε προσπάθεια για να πετύχουμε στόχους, όνειρα ή ακόμη και για να αποδείξουμε σε κάποιους αυτό που δεν πιστεύουν ότι μπορούμε να κάνουμε. Είναι όμως η προσπάθεια που φτάνει μέχρι εκεί που μπορούμε, είναι όμως κι η υπερπροσπάθεια που προσπαθεί κανείς να ξεπεράσει τα όρια και τον εαυτό του. Τι συμβαίνει όταν αυτή η υπερπροσπάθεια δείχνει πράγματα τα οποία δε μας αντιπροσωπεύουν στην πραγματικότητα;

Το να προσπαθείς για να πετύχεις ή να αποδείξεις κάτι είναι ένα στοίχημα με τον εαυτό σου. Είναι πράξη κι ενέργεια αποκλειστικά για τη δική σου ικανοποίηση. Το να καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια κανείς, καμιά φορά υπέρ των ίδιων του των δυνατοτήτων, μπορεί να θεωρηθεί ταλέντο για πολλούς λόγους όμως έχει τα δικά του ρίσκα τα οποία είναι και λίγο επικίνδυνα. Ταλέντο για δύο λόγους. Είτε γιατί αν κι υπερπροσπάθεια, δεν αφήνει αυτός που την κάνει να φανεί στον απέναντι, είτε γιατί ζορίζοντας διαρκώς τον εαυτό σου κι αυτοκυριαρχώντας, ξέρεις ότι μπορείς να αναλάβεις και περισσότερα στο πιάτο σου χωρίς να πελαγώσεις.

Κι ύστερα έρχεται το άλλο κομμάτι που αν καταβάλει κανείς μια τέτοια προσπάθεια και καταφέρει να πείσει για τις υπηρεσίες που μπορεί να προσφέρει, θεωρεί πως έχει πιθανότητες να αμειφθεί από αυτό με μια τυχόν προαγωγή για παράδειγμα ή με μια αύξηση. Ένα τεντωμένο σκοινί με δυο πλευρές όπου δεν ξέρεις πού θα σκάσει παρουσιάζεται εδώ. Το ρίσκο ακουμπά στο κατά πόσο μπορεί κανείς να εμπιστευθεί εκείνον που κάνει υπερπροσπάθεια, για το ίδιο πράγμα που αν επέλεγε άλλον, θα το έκανε πιο εύκολα. Είναι δηλαδή θέμα θέλησης η υπερπροσπάθεια ή έλλειψης ικανοτήτων και σωστού προγραμματισμού;

Υπερπροσπάθεια όμως δεν καταβάλει κανείς μόνο στο τομέα της εργασίας. Υπερπροσπάθεια καταβάλουμε σε πολλές πτυχές της ζωής μας όπως για παράδειγμα είναι και οι ανθρώπινες σχέσεις που έχουμε. Το να προσπαθείς να δείξεις τον καλύτερό σου εαυτό δεν είναι κακό, το να προσπαθείς όμως να κάνεις εντύπωση για να κερδίσεις ή ακόμη και να κρατήσεις κάποιον μπορεί να θεωρηθεί μέχρι και χειρισμός. Κι αυτό γιατί δεν παρουσιάζεις τον εαυτό σου όπως ακριβώς είναι, αλλά μια μορφή παραποιημένη που χρειάζεται να δει για να είναι μαζί σου. Είναι όμως αυτή η ουσία της προσπάθειας;

Όπως όλα τα άλλα έτσι κι αυτό έχει μέτρο. Είναι καλό να προσπαθείς να εξελίσσεσαι, να αλλάζεις, να γίνεσαι μέρα με τη μέρα και καλύτερος τόσο σε αυτό που κάνεις, όσο κι ως άνθρωπος. Χρειάζεται όμως προσοχή. Πριν αποφασίσεις ότι θέλεις να δώσεις περισσότερα από όσα πραγματικά μπορείς, σκέψου αν αντέχεις να συνεχίσεις σε αυτούς τους ρυθμούς. Αναρωτήσου αν μπορείς να ανταποκριθείς στις απαιτήσεις που συνοδεύονται με την υπερπροσπάθεια του να πετύχεις κάτι. Δεν είναι ντροπή, ούτε κακό ο καθένας να προσπαθεί μέχρι εκεί που μπορεί. Άλλοι είναι καλύτεροι σε ένα κομμάτι κι άλλοι όχι και τόσο. Να προσπαθείς έξυπνα, εκεί είναι το κλειδί κι όχι με τρόπο που εν τέλει θα σε κάνει να μοιάζεις ότι κάτι σου λείπει, ενώ αυτό δεν ισχύει.

Το να παρουσιάζουμε κάτι που δεν είμαστε, αρχικά ίσως δυσκολέψει εμάς κι έπειτα ίσως χαθούν ευκαιρίες τις οποίες δεν είχαμε τη δυνατότητα να αρπάξουμε. Ίσως είναι καλύτερα να προσπαθούμε μέχρι εκεί που μπορούμε κι αυτό να αναγνωρίζεται από τους άλλους κι όταν με τον καιρό κάνουμε ένα βήμα περισσότερο γιατί το θελήσαμε εμείς κι εξελιχτούμε, να έχει περισσότερη αξία. Η υπερπροσπάθεια γίνεται ταλέντο όταν εμείς το θελήσουμε κι όχι όταν το κάνουμε για τους άλλους. Όταν εμείς προσπαθούμε πρώτα για τον εαυτό μας, για να ικανοποιήσουμε τις δικές μας προσδοκίες και στόχους. Όχι για να πουν οι άλλοι ότι μπορέσαμε.