Αν η σχέση σου είναι η μοναδική συντροφιά σου κάτι κάνεις λάθος

Είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής μας ο έρωτας. Κάναμε τη Γη άνω-κάτω για να τον βρούμε κι είναι λογικό να μη θέλουμε να τον χάσουμε απ’ τα μάτια μας, από φόβο μήπως μας ξεφύγει. Κατακλύζει το είναι μας, τις σκέψεις μας και μας προσφέρει την ευτυχία που πάντα ονειρευόμασταν, στην αγνότερη και πιο εθιστική μορφή της.

Είναι ένα απ’ τα σημαντικά που κάνουν τη ζωή καλύτερη και πιο υποφερτή. Δεν αρκεί, όμως, για να ολοκληρώσει την ύπαρξή μας σε όλους τους τομείς της. Κι είναι εντάξει να τον αποχωριζόμαστε για λίγο, να γευόμαστε την ανέμελη πλευρά της ζωής και να επιστρέφουμε ξανά στην αγκαλιά του, με ανανεωμένη την ανάγκη μας να ζήσουμε στο έπακρο τη μαγεία που μας προσφέρει.

Πού θέλω να καταλήξω; Αν ο σύντροφος σου είναι ο μοναδικός σου φίλος, τότε σίγουρα κάτι κάνεις λάθος. Είτε στις επιλογές σου είτε στον τρόπο με τον οποίο αποφάσισες να αντιμετωπίσεις την απρόσμενη άφιξή του στη ζωή σου. Οι στιγμές μαζί του δεν μπορούν να αντικατασταθούν με την παρέα κανενός, το καταλαβαίνω. Είναι διαφορετικές οι αναμνήσεις που θέλεις απεγνωσμένα να δημιουργήσεις με το άλλο σου μισό, απ’ αυτές που θα ζήσεις με την οικογένεια και τους κολλητούς σου. Γι’ αυτό και δεν πρέπει να τους ξεγράψεις απ’ τη ζωή σου με το που θα περάσει το κατώφλι της ο έρωτας.

Μπορούν κι αυτοί να σου χαρίσουν αξέχαστες στιγμές γέλιου και συντροφικότητας. Στις έχουν ήδη χαρίσει στο παρελθόν κι είναι διατεθειμένοι να στις προσφέρουν απλόχερα και στο μέλλον. Αν τους το επιτρέψεις. Η απομάκρυνσή τους απ’ τη ζωή σου, ήταν μια επιλογή που ίσως έκανες χωρίς να το συνειδητοποιήσεις.

Ασυναίσθητα, χάθηκες στο πάθος και την ηδονή που σου προσέφερε ο έρωτας γιατί ήταν συναισθήματα πρωτόγνωρα για σένα κι άφησες πίσω σου ανθρώπους που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή σου. Σε στήριξαν με τον τρόπο τους και θα έκαναν τα πάντα για να σε δουν καλά.

Δεν μπορούν, λοιπόν, να γίνουν μάρτυρες της ακατέργαστης ευτυχίας που βρήκες στα μάτια ενός άλλου ανθρώπου, γιατί πολύ απλά δεν τους το επιτρέπεις. Έχεις άραγε ξεχάσει τα όσα περάσατε μαζί; Έχουν σβήσει απ’ το μυαλό σου αναμνήσεις που κάποτε σε ‘καναν να χαμογελά;

Έχασες τον εαυτό σου κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού και μαζί  με αυτόν και τους ανθρώπους σου. Σταμάτησες να περνάς χρόνο μαζί τους από φόβο μήπως έρθει σε σύγκρουση ο έρωτας με τη φιλία και χάσεις εντελώς τον έλεγχο. Ή ίσως επένδυσες όλη σου την ενέργεια στο να ζήσεις το ένα, που δεν υπήρχε χρόνος και χώρος στη ζωή σου για το άλλο.

Κάποια στιγμή, όμως, θα πάψει αυτό που ζεις να είναι αρκετό. Θ’ αρχίσει να φθείρετε ο ενθουσιασμός σου γιατί δε θα σου λείπει πλέον ο τρόπος που σ’ έκανε να νιώθεις. Θα μετατραπεί ο σύντροφός σου σ’ έναν απλό άνθρωπο που βλέπεις καθημερινά κι ο έρωτάς σας θα χάσει τη μαγεία που τον ξεχώριζε στις αρχές της ύπαρξής του. Γιατί όταν ο έρωτας γίνει ένα με την καθημερινότητα και συμβιβαστεί στη ρουτίνα της, χάνεται το πάθος για τη διατήρησή του. Κι όταν συμβεί αυτό, δε θα μπορείς να ζητήσεις παρηγοριά στα λόγια κανενός. Θα νιώθεις μια ανασφάλεια και δε θα τολμάς να στραφείς στην αγκαλιά τον ανθρώπων, που τόσο εύκολα ξέχασες για να τον ζήσεις ολοκληρωτικά.

Είναι εντάξει, ξέρεις, να είσαι τρελά ερωτευμένος και να σου λείπει ο τρόπος που σε κάνει να νιώθεις αυτός ο μοναδικός άνθρωπος, όταν πρέπει να τον αποχωριστείς για λίγο. Άλλωστε, ό,τι αγαπάς με όλο σου το είναι κατακλύζει περισσότερο το μυαλό και την καρδιά σου όταν βρίσκεται για λίγο μακριά. Και κάθε φορά που θα βλέπετε ο ένας τον άλλο μετά από λίγο καιρό, θα τρέμουν τα πόδια σου απ’ την ανυπομονησία της επανασύνδεσης. Θα γεμίζει η ψυχή σου με μια απερίγραπτη χαρά και θα είναι έτοιμη η καρδιά σου να σπάσει απ’ τον ενθουσιασμό! Συναισθήματα που δε θα νιώσεις αν βαλτώσεις στη συνήθειά του.

Ίσως και να μπήκε στη ζωή σου απ’ το πουθενά αυτή η ξεχωριστή ύπαρξη. Είναι λογικό να θες να τον χορτάσεις και να ζήσεις την κάθε στιγμή με την ένταση και το πάθος που της αξίζει. Είναι λάθος, όμως, ν’ αφήνεις πίσω σου ανθρώπους που στιγμάτισαν τη ζωή σου με τον καλύτερο τρόπο για να το κάνεις.

Πρέπει πάντα να βρίσκεις την ισορροπία μεταξύ των σχέσεών σου, οποιαδήποτε μορφή κι αν έχουν. Μόνο έτσι θα νιώσεις ολοκληρωμένος ως άνθρωπος. Γιατί, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, οι έρωτες έρχονται και φεύγουν. Μέχρι, τουλάχιστον, να βρεις αυτόν που θα μείνει και θα γίνει σημαντικό κομμάτι του «για πάντα» σου. Οι πραγματικοί φίλοι, όμως, ήταν μαζί σου πριν την άφιξή του και θα παραμείνουν και μετά την οριστική του αποχώρηση απ’ την ιστορία της ζωής σου. Να το θυμάσαι.