Ας δώσουμε μια παράταση στην ημερομηνία λήξης

«Στο τέλος όλα θα πάνε καλά» λένε. Κι αν δεν πάνε καλά; Τότε δεν έχει έρθει ακόμη το τέλος. Σ’ έχω απέναντι μου και τριγυρίζει στο μυαλό μου ασταμάτητα αυτή η φράση. Δεν αποτελείται από πολλές λέξεις, το ξέρω. Πρέπει να διαβάσεις μέσα απ’ τις γραμμές για να καταλάβεις το νόημα της. Να συνειδητοποιήσεις πως δεν έχει έρθει ακόμη το τέλος μας. Δεν έχει κάνει τον κύκλο του ο έρωτάς μας, δεν έχει σβήσει ακόμη η φλόγα του. Και μπορεί να αναζωπυρωθεί αν δώσουμε μια παράταση στην ημερομηνία λήξης. Αν δώσουμε μια τελευταία ευκαιρία στην αγάπη να κάνει αισθητή την παρουσία της, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά. Το χρωστάμε κι οι δύο στους εαυτούς μας. Το χρωστάμε ο ένας στον άλλο. Στις αναμνήσεις που έχουμε δημιουργήσει μαζί και τις στιγμές που δεν έχουμε ακόμη ζήσει.

Σ’ έχω στην καρδιά μου και δεν είμαι έτοιμη να σε ξεχάσω. Γι’ αυτό είμαι απολύτως σίγουρη. Θα ‘ρθει η στιγμή που θα αναθεωρήσεις καταστάσεις και θα δεις τα πράγματα καθαρά. Δε θα σ’ αφήσουν οι σκέψεις σε ησυχία και το μυαλό σου θα γεμίσει απ’ την ανεξήγητη επιθυμία να γυρίσεις το χρόνο πίσω και να εμποδίσεις την αρχή του τέλος που ήρθε στη ζωή μας απ’ το πουθενά. Απ’ τη μια στιγμή στην άλλη όμως, θ’ αρχίσουν να μπαίνουν τα κομμάτια στη θέση τους.

Τίποτα δεν έχει οριστικό τέλος, μάτια μου, να το θυμάσαι. Αρκεί μια μικρή δόση θέλησης κι ευτυχίας για να ξεκινήσουν όλα απ’ την αρχή.  Και ξέρω πως, αν κοιτάξω μέσα στα μάτια σου θ’ αντικρίσω την ίδια απελπισία που κατακλύζει ολόκληρο το είναι μου να καθρεφτίζεται στα βάθη τους. Γιατί βαδίζουμε ακόμη στο ίδιο μονοπάτι. Δεν έχουν χωρίσει οι δρόμοι μας κι ούτε θα χωρίσουν αν δεν το επιδιώξουμε. Κι αυτή η ημερομηνία λήξης που έχεις πείσει τον εαυτό σου πως θα λύσει όλα τα προβλήματά μας, πρέπει να πάψει επιτέλους να κρέμεται πάνω απ’ τα κεφάλια μας σαν τελεσίγραφο, έτοιμο να πέσει και να μας πλακώσει.

Δε λύνονται όλα με την άφιξη του τέλους, δεν το βλέπεις; Γιατί πώς μπορεί άραγε η καρδιά σου να ξεχάσει με πόσο πάθος κι ένταση ερωτεύτηκε τη δικιά μου; Πώς μπορεί το μυαλό μου να διαγράψει την εικόνα του προσώπου σου όταν χαμογελάς, όταν κατσουφιάζεις, όταν είσαι σοβαρός; Δεν είναι απλή η διαδικασία του να βρεις αυτόν που θα κάνει την καρδιά σου να σκιρτά από ευτυχία.

Ούτε το ταξίδι προς την ολοκλήρωση του εαυτό σου, σε όλους τους τομείς, είναι εύκολο. Κάτι που νομίζω πως έχεις συνειδητοποιήσει εδώ και καιρό. Κι όταν βρεις αυτόν που σε κάνει να πετάς στα σύννεφα με την ύπαρξή του, τότε πρέπει να είσαι διατεθειμένος να κάνεις τα πάντα για να τον κρατήσεις δίπλα σου. Όχι ν’ αναζητάς ημερομηνίες λήξης με το παραμικρό.

Έχουμε ακόμη πολλά να ζήσουμε εμείς οι δύο. Μαζί, όχι χώρια. Κι όσα δεν έχω ζήσει ακόμη με κανέναν άλλο, θέλω να τα ζήσω μαζί σου. Τα όμορφα, τ’ άσχημα, τα λάθος και τα σωστά. Χωρίς δισταγμούς κι αμφιβολίες. Κι ας συναντήσουμε όλα τα εμπόδια του κόσμου στο διάβα μας. Θα τα ξεπεράσουμε μαζί, θα μας κάνουν πιο δυνατούς.

Θα εξορίσουμε λοιπόν, μια και καλή, τη σκέψη του τέλους απ’ τις ψυχές μας και θα συνεχίσουμε το ταξίδι μας προς κάτι καλύτερο. Γι’ αυτό, μάτια μου, άρχισε να απολαμβάνεις την κάθε μας στιγμή χωρίς να σκέφτεσαι πως κάποτε θα τελειώσει. Σπρώξε την ημερομηνία λήξης μακρυά από εμάς, από τα όνειρα μας κι ας αρχίσουμε επιτέλους να τα κάνουμε πραγματικότητα. Ένα προς ένα κι όπου μας βγάλει…