Είναι μεγάλη παγίδα το «τι θες τελικά στη ζωή;»

Είναι μεγάλη παγίδα, το ‘«τι θες τελικά στη ζωή». Κάτι που, είμαι σίγουρη πως θα’ χεις συνειδητοποιήσει μέχρι τώρα. Σκέψου μόνο, πόσες φορές έχεις κάνει στον εαυτό σου τη συγκεκριμένη ερώτηση. Ακόμη κι αν ήξερες την απάντηση. Ή ζούσες άραγε με την ψευδαίσθηση πως είχες καταλάβει την πραγματική σημασία της; Το μεγαλείο που κρύβουν κάτω απ’ την επιφάνειά τους αυτές οι πέντε λέξεις.

Μπορεί να μην είναι ολοφάνερες οι προσδοκίες σου, αλλά σίγουρα θα έχεις μια ιδέα για την κατεύθυνση που θες ν’ ακολουθήσεις στη ζωή σου. Εκτός κι αν είσαι απ’ τους ανθρώπους που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη λύση αυτού του ανεξήγητου μυστηρίου. Που ψάχνουν σταγόνες σε ολόκληρους ωκεανούς κι είναι τόσο προσηλωμένοι στο τι θέλουν απ’ τη ζωή, που ξεχνούν τελικά να τη ζήσουν όπως της αξίζει.

Μεγάλη κι απρόβλεπτη παγίδα λοιπόν, είναι η ζωή ολόκληρη. Και το τι αναζητάς τελικά απ’ αυτήν, τι θες να σου προσφέρει, την κάνουν ακόμη πιο μοναδική. Ψάχνεις το μονοπάτι που θα σε οδηγήσει στην επιτυχία; Αυτή που μπορεί να σου προσφέρει μονάχα η ύλη και που στην πορεία, παραγκωνίζει το πνεύμα; Ή αυτό που θα σε οδηγήσει αναμφίβολα στην εσωτερική ευτυχία; Αυτή που σε ολοκληρώνει και σε κάνει άλλο άνθρωπο. Αυτή που, μέχρι να την αναγνωρίσεις θα’ χεις ίσως ξεχάσει πως υπάρχει και μπορεί ν’ αλλάξει τη ζωή σου.

Μπορούμε να πούμε λοιπόν πως η ζωή είναι το άθροισμα των επιλογών μας. Κι όλες αυτές οι επιλογές, είναι η απάντηση στο τι θέλεις απ’ αυτήν. Μπορεί να σκοντάψεις πολλές φορές μέχρι να φτάσεις στη σωστή επιλογή. Σίγουρα όμως, οι λανθασμένες επιλογές που προηγήθηκαν των σωστών, θα σ’ έχουν διδάξει περισσότερα απ’ όσα περίμενες.

Έχουν αυτό το πλεονέκτημα βλέπεις οι παγίδες. Εκεί που πιστεύεις πως υπάρχουν μόνο και μόνο για να σου δυσκολεύουν τη ζωή, το τέλος τους σ’ αφήνει γεμάτο ανακούφιση. Νιώθεις ανανεωμένος κι έτοιμος ν’ αντιμετωπίσεις ό,τι βρεθεί στο δρόμο σου. Έχουν δίκιο αυτοί που λένε πώς ό,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό. Θα υπάρξουν στιγμές που θα βρεις τον εαυτό σου γεμάτο αμφιβολίες. Θα κατακλύζουν τις σκέψεις σου και δε θα σ’ αφήνουν σε ησυχία. Μην ανησυχείς όμως. Οι πιο μεγάλες αποφάσεις της ζωής, έχουν παρθεί μετά απ’ τις χειρότερες αμφιβολίες.

Κι αυτές οι παγίδες θα σε βρουν κάποια στιγμή, παίρνοντας διάφορες μορφές. Μπορεί να ‘ναι γνώριμες και να βρεις τον εαυτό σου χαμένο στην οικειότητά τους. Μπορεί να ξεπροβάλλουν απ’ το πουθενά, αλλά με κάποιο μαγικό κι ανεξήγητο τρόπο να ξέρεις πώς να τις αντιμετωπίσεις. Και το τι θες τελικά να αποκομίσεις απ’ το ταξίδι που ονομάζεται ζωή, είναι μονάχα στο χέρι σου.

Κάποιοι έχουν βάλει ήδη τα πάντα σε μια σειρά και την ακολουθούν πιστά, χωρίς να ‘χουν ακόμη καταλάβει πως δεν μπορείς να προγραμματίσεις τη ζωή. Δε χωράει το μεγαλείο της στο συμβιβασμό και τη μουντή καθημερινότητά τους. Δεν μπορεί να επιβιώσει, βαλτωμένη στον προγραμματισμό τους.

Κι είναι κι αυτές οι ψυχές, που ζουν μέσα σ’ ένα χάος μοναδικό. Που θα ζήλευε κι η πιο βαρετή ψυχή, μόνο και μόνο με τη σκέψη πως δε θα ‘χει ποτέ το κουράγιο να το ζήσει. Να το νιώσει να κατακλύζει τις φλέβες της και να θολώνει κάθε λογική. Ν’ αναζητά τα θέλω και να ξέρει ακριβώς πού πρέπει να ψάξει για να τα βρει. Σ’ ένα ζευγάρι μάτια που κάνουν τα πάντα μέσα της να τρέμουν. Σ’ ένα ζευγάρι χέρια που προκαλούν τις πιο όμορφες αισθήσεις, όπου κι αν ακουμπήσουν. Σε μυαλά που θέλουν μόνο το καλό της και θα ‘καναν τα πάντα για να τη δουν χαρούμενη.

Είναι η πιο όμορφη παγίδα τελικά το τι θέλουμε όλοι απ’ τη ζωή. Την επιτυχία που σε κάνει ευτυχισμένο. Τη φιλία που σε συγκινεί με την ειλικρίνειά της. Τον έρωτα που εμφανίζεται απ’ το πουθενά και θολώνει το μυαλό για να επικεντρωθεί στην καρδιά. Τα όνειρα που γίνονται πραγματικότητα μόνο αν τα κυνηγήσεις.

Και πάντα να θυμάσαι πως ευχαριστημένοι απ’ τη ζωή είναι μόνο αυτοί που δεν την έχουν ζήσει σ’ όλο της το μεγαλείο. Να ‘σαι λοιπόν ευτυχισμένος για κάθε στιγμή, για κάθε παγίδα. Να ζεις για τη στιγμή, γιατί αυτή η στιγμή είναι η ζωή σου!