Επιλεκτικοί, όχι ιδιότροποι

Όσο περνάνε τα χρόνια, φτάνουμε καθημερινά στο συμπέρασμα πως δεν είμαστε για όλους κι ούτε θα γίνουμε ποτέ. Λέμε κατηγορηματικά «όχι» στους συμβιβασμούς και δε μας αρκούν πλέον άνθρωποι που έχουν βαλτώσει την ψυχή μας με την αδιαφορία τους. Γιατί στο κάτω-κάτω, δε γεννηθήκαμε για να τα πάμε καλά με όλους κι ούτε μας ανάγκασε ποτέ κανείς να το κάνουμε.

Υπολογίζουμε ακόμη και την παραμικρή λεπτομέρεια στο χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου που γνωρίζουμε, έτσι ώστε να κρίνουμε κατά πόσο ταιριάζει με τον δικό μας, γεγονός που αποδεικνύει πόσο συνειδητοποιημένοι έχουμε γίνει στο καθετί που έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει με την παρουσία του τον τρόπο ζωής μας.

Αναζητούμε τους μοναδικούς ανθρώπους που θα μας προσφέρουν όσο κρατάει ένα «για πάντα» ή τουλάχιστον η πρόθεση αυτού σ’ έναν κόσμο που έχει συνηθίσει στο «κάποτε». Έχουμε το δικαίωμα να γυρίζουμε την πλάτη σε κάθε προσωρινή ευγένεια που οδηγεί στο συμφέρον αυτού που έκανε τον κόπο να την εκφράσει, μόνο και μόνο για να κερδίσει αυτό το κάτι που προφανώς είναι πιο πολύτιμο απ’ όσα θα μπορούσαμε να προσφέρουμε εμείς, ως ξεχωριστές προσωπικότητες. Είμαστε πλέον διατεθειμένοι να κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να εξασφαλίσουμε την ευτυχία μας, ακόμη κι αν αυτό προϋποθέτει την έξοδό μας απ’ τις ζωές ανθρώπων που δεν εκτιμούν κι ούτε θα εκτιμήσουν ποτέ την αξία μας.

Έχουν περάσει οι εποχές της συναισθηματικής υποδούλωσής μας σε όποιον περνούσε ελεύθερα το κατώφλι μας κι έχουμε αρχίσει επιτέλους να υπολογίζουμε τους εαυτούς μας, όσον αφορά τις γνωριμίες μας με καινούργιους ανθρώπους και κατά πόσο είμαστε διατεθειμένοι να τους ανοίξουμε την πόρτα μας. Δε θα έχει κανείς την απαίτηση να γίνει κομμάτι της καθημερινότητάς μας αν δεν του το επιτρέψουμε και δε θα μπει καν στον κόπο, αν δεν το θέλει πραγματικά. Έχει μεγάλη σημασία η αμοιβαία προσπάθεια, γιατί γεμίζει τον εσωτερικό μας κόσμο μ’ ευχαρίστηση κι αποτελεί απόδειξη πως δε θα έχει άδοξο τέλος, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμά της.

Γιατί, στην τελική, είναι καλύτερο να δίνουμε βάση στην ποιότητα των ανθρώπων που επιλέγουμε να έχουμε δίπλα μας παρά στην ποσότητα. Δε θα τους περάσουμε κι από δοκιμαστικό για να δούμε αν αξίζουν, ούτε θα σπαταλήσουμε το χρόνο μας προσπαθώντας απεγνωσμένα να εντοπίσουμε την ουσία των πραγμάτων, εκεί που δεν υπάρχει. Έχουμε πίστη στις ικανότητές μας να κρίνουμε ποιοι άνθρωποι ταιριάζουν με τις ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα μας και ποιοι όχι, γεγονός που αποτελεί σημάδι της ωριμότητάς μας. Ψάχνουμε ανθρώπους που θα έχουν τη δυνατότητα να μας προσφέρουν τη συναισθηματική γαλήνη που χρειάζεται η ψυχούλα μας για να γεμίσει κι αφήνουμε πίσω αυτούς που δε θα το κάνουν ποτέ, χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Όσο περνούν τα χρόνια, θα γνωρίζουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Καμιά προσποιητή συμπεριφορά, όμως, δε θα μας πείσει για την αλήθεια της και καμιά κοινωνία δε θα μας αναγκάσει να την ανεχτούμε. Έχουμε πάθει πολλά για να μάθουμε κι η διαφθορά είναι γραμμένη με κατακόκκινο μελάνι σ’ αυτούς που την έχουν κάνει τρόπο ζωής, για να κερδίσουν με φθόνο αυτά που δε θα καταφέρουν ποτέ να κερδίσουν με την αξία τους. Είμαστε, λοιπόν, επιλεκτικοί κι όχι ιδιότροποι, σε περίπτωση που αναρωτιούνται όσοι δεν κατάφεραν να μας ξεγελάσουν με το ψέμα τους.

Αναζητούμε ανθρώπους που έχουν καταφέρει ν’ αφήσουν το σημάδι τους στις καρδιές μας με την αυθεντικότητά τους και δε θα συμβιβαστούμε ποτέ για οτιδήποτε λιγότερο. Προσωπικότητες που θ’ αντέξουν στο χρόνο και δε θα δειλιάσουν όταν έρθουν αντιμέτωπες με την απεραντοσύνη του. Ανθρώπους ξεχωριστούς, που θα γίνουν βράχοι για να μη βουλιάξουμε όταν μας πάρει η ζωή από κάτω και φτερά για να πετάξουμε, όταν έρθουμε αντιμέτωποι με την πραγματοποίηση ονείρων που θα κάναμε τα πάντα για να ζήσουμε!