Να τους λες πόσο μετράνε για σένα

Να λες στους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα σου σαν βράχοι για να μη βαλτώσεις, πόσο σημαντικοί είναι για σένα. Να εκφράζεις την ευγνωμοσύνη σου γιατί το νιώθεις μέσα απ’ τα βάθη της ψυχής σου κι όχι γιατί προσπαθείς να ικανοποιήσεις μια αρρωστημένη κοινωνία που δε δίνει δεκάρα για τα συναισθήματα σου. Γιατί όταν βρούμε ανθρώπους που κατάφεραν να ταιριάξουν τα κομμάτια τους με τα δικά μας, οφείλουμε να τους προσέχουμε καλύτερα κι απ’ τον ίδιο μας τον εαυτό. Να τους δείχνουμε με πράξεις πόσο εκτιμάμε την παρουσία τους στη ζωή μας και με λόγια πόσο πολύτιμοι είναι.

Όσο έχεις ανθρώπους που σε νοιάζονται στο πλευρό σου, δε θα χρειαστεί ποτέ ν’ αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες της ζωής μόνος. Θα περάσουν από χίλια κύματα για να δουν την ευτυχία να διαγράφεται στο πρόσωπό σου και θα πολεμήσουν μ’ άλλα τόσα για να εμποδίσουν οποιαδήποτε φθορά της. Δε θα την αφήσουν ν’ αλλοιωθεί κι ούτε θα επιτρέψουν σε κανένα να θολώσει με τη συμπεριφορά του τη λάμψη της.

Θα γίνουν το στήριγμα σου όταν χάσεις τη γη κάτω απ’ τα πόδια σου γιατί η ζωή σου φέρθηκε σκληρά και θ’ ανέβουν μαζί σου στα σύννεφα, όταν αποφασίσει επιτέλους να επανορθώσει για τα λάθη της.

Γιατί ο άνθρωπος, είναι το σύνολο των σχέσεων και των επιλογών του. Ο συνδυασμός των δύο διαμορφώνει την προσωπικότητά του και φέρνει στην επιφάνεια τον πραγματικό του εαυτό. Ακόμη κι αν σε κάποια φάση της ζωής του, εμπιστεύτηκε τους λάθος ανθρώπους κι έκανε τις λάθος επιλογές. Δεν είναι εύκολη η αναζήτηση του αληθινού κι ούτε θα το βρεις με την πρώτη εξόρμησή σου στον έξω κόσμο.

Δε θα το βρεις σε μονοπάτια χιλιοπερπατημένα, ούτε θα σου χτυπήσει την πόρτα μια κρύα νύχτα του χειμώνα για να ζεστάνει την καρδούλα σου με την παρουσία του. Δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, βλέπεις, ο δρόμος για τη ζωή που πάντα ονειρευόσουν να ζήσεις. Θέλει υπομονή, τόλμη και ανθρώπους που κατάφεραν να κρατήσουν στην επιφάνεια την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

Συγγενείς, φίλοι κι έρωτες, δεν έχει σημασία. Αρκεί να έβαλαν το λιθαράκι τους στα θεμέλια της ζωής σου και να σε εξέπληξαν με τις πράξεις τους. Η ανιδιοτέλεια βλέπεις, είναι είδος προς εξαφάνιση κι ο εγωισμός έχει καταφέρει να την πάρει από κάτω. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που έσπασαν τα δεσμά του κι αρνήθηκαν να επηρεαστούν απ’ τη διαφθορά του.

Γι’ αυτό φίλε μου, μην αφήσεις μέρα να περάσει χωρίς να πεις στους γονείς σου, πόσα σημαίνουν για σένα. Γιατί έχουν θυσιάσει τόσα πολλά για τα όνειρά σου, γεγονός που μπορεί να μην έχεις συνειδητοποιήσει ακόμη γιατί θεωρείς τον εαυτό σου ανεξάρτητο. Πίστεψαν σ’ εσένα και δεν αμφισβήτησαν ποτέ την ικανότητά σου να διεκδικείς τα θέλω σου.

Συνεχίζουν, ακόμη και τώρα, να σε καθοδηγούν προς μια εκδοχή της πραγματικότητας που θέλεις απεγνωσμένα να ζήσεις. Δε θα σε κρίνουν ποτέ για τις επιλογές σου, αλλά θα σε βοηθήσουν να ξεπεράσεις τα λάθη που σε οδήγησαν σ’ αυτές. Δε θα ζητήσουν ποτέ αντάλλαγμα για την αγάπη τους, αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν πρέπει να την αναγνωρίζεις με ό,τι έχεις και δεν έχεις.

Μην ξεχάσεις να πεις κι ένα μεγάλο ευχαριστώ σ’ όλους τους φίλους, που κατάφεραν ν’ αφήσουν το σημάδι τους στην απεραντοσύνη του χρόνου και να πάρουν προαγωγή σε αδερφές ψυχές σου. Γιατί μαζί τους, είσαι απλώς ο εαυτός σου. Μοιράζονται τις χαρές, τις λύπες, τα πάνω και τα κάτω σου, γιατί το νιώθουν. Γι’ αυτό, να είσαι ευγνώμων για την παρουσία τους στη ζωή σου και να μην αμφιβάλλεις ποτέ για την αλήθεια που κρύβουν οι πράξεις τους.

Να λες στους ανθρώπους που αγαπάς, πόσο σημαντικοί είναι για σένα κάθε μέρα που περνάει. Ακόμη κι αν σε πάρει η ζωή από κάτω, αυτοί θα ’ναι το στήριγμά σου όταν το χρειάζεσαι περισσότερο και δε θα σε απογοητεύσουν. Θα ’ναι εκεί για να σου θυμίζουν πως αξίζει το ταξίδι, ακόμη κι αν η διαδρομή σ’ έχει ζορίσει. Θα ’ναι δίπλα σου ακόμη κι όταν χάσεις για λίγο τον εαυτό σου, για να σου θυμίσουν ποιος πραγματικά είσαι.