Πάμε στοίχημα; Για ό,τι επιθυμεί η καρδιά σου. Στο κάτω-κάτω η τύχη είναι πάντα με το μέρος του τολμηρού. Αυτού που είναι διατεθειμένος να ρισκάρει για να διεκδικήσει, αλλά και να υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του σε περίπτωση που χάσει. Γιατί πώς μπορεί η τύχη να είναι με το μέρος σου, αν δεν έχεις το κουράγιο που χρειάζεται για να κυνηγήσεις αυτά που επιθυμεί η καρδιά σου;
Όσο άπιαστο και να φαντάζει τ’ όνειρο, όσο απίθανες και να φαντάζουν οι επιθυμίες σου, παίρνεις το ρίσκο κι ως ακροβάτης κι εσύ με τη σειρά σου στο τσίρκο αυτό της ζωής, ισορροπείς σ’ ένα σχοινί χωρίς να ξέρεις τι θ’ ακολουθήσει.
Καλά έκανες που ρίσκαρες και στοιχημάτισες την άτιμη καρδιά σου για μια γεύση του άπιαστου ή καλύτερα του απαγορευμένου; Ή θα ‘πρεπε να παρέμενες κι εσύ, όπως άλλωστε και τόσοι άλλοι, θεατής σε μια παράσταση που δεν τελειώνει ποτέ; Εκεί στο περιθώριο, ν’ αναρωτιέσαι μέρα με τη μέρα τι θα μπορούσες να είχες κάνει διαφορετικά. Αν τελικά, θα έδινε χρώμα στη μουντή ζωή σου, η απόφαση να ισορροπήσεις σ’ ένα σχοινί, χωρίς να ξέρεις τι βρίσκεται από κάτω.
Υπάρχουν βέβαια πολλά είδη στοιχημάτων. Αν είσαι για παράδειγμα, μεγάλος λάτρης του ποδοσφαίρου, θα έχεις βρει τον εαυτό σου, άπειρες ίσως φορές, στην είσοδο ενός προποτζίδικου. Ή μπορεί η περιπέτεια κι ο αυθορμητισμός να ρέουν άφθονα μέσα σου, με αποτέλεσμα να σε οδηγούν σε δρόμους όχι και τόσο πολυταξιδεμένους, κατά τη διάρκεια των οποίων το μυαλό σου ασυνείδητα τις περισσότερες φορές δημιουργεί σενάρια και σκαρφίζεται στοιχήματα.
Κάθε βήμα κι ένα στοίχημα που επιθυμείς να κάνεις πραγματικότητα. Μπορεί να αφορά φίλους, μπορεί να έχει να κάνει με εχθρούς. Μπορεί όμως και να είναι αποκλειστικά ερωτικού περιεχομένου. Έτσι για να γινόμαστε και λίγο πιο τολμηροί. Πώς αλλιώς θα ζήσουμε τη ζωή στο έπακρο και με το πάθος που της αξίζει;
Γι’ αυτή την αγωνία που καλλιεργεί μέσα μας το ρίσκο ζούμε. Αυτό τον απερίγραπτο ενθουσιασμό που με μια μόνο σκέψη, σε κάνει να ανατριχιάζεις ολόκληρος. Πεταλούδες στο στομάχι που δε σε αφήνουν σε ησυχία, ρίγη που διαπερνούν ένα-ένα κάθε μέρος του κορμιού σου. Κι όλα αυτά τα νιώθεις γιατί πολύ απλά δεν μπορείς να ξέρεις το αποτέλεσμα προτού το στοίχημα φτάσει στο τέλος του.
Θα καταφέρεις άραγε να νικήσεις τον αντίπαλο που εσύ διάλεξες για τον εαυτό σου; Ή θ’ αναγκαστείς, με ανυπομονησία και φυσικά ενδιαφέρον, να βάλεις μπρος έτσι ώστε να εκπληρώσεις τις επιθυμίες του; Φτάνουμε έτσι στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει πιο γλυκός ανταγωνισμός απ’ αυτόν που γεννιέται όταν δύο παιχνιδιάρικες και τολμηρές ψυχές, ενώσουν τις δυνάμεις τους για να δημιουργήσουν αξέχαστες κι ενδιαφέρουσες εμπειρίες. Με την πολύτιμη βοήθεια ενός στοιχήματος της στιγμής.
Με την προοπτική της νίκης να σε εξιτάρει και να σε καθοδηγεί, δίνεις ό,τι έχεις και δεν έχεις για μια μικρή γεύση ενός θριάμβου που δεν έχεις ξαναζήσει. Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως ένα αίσθημα ηδονής που σε χτυπάει ανελέητα από παντού.
Σε αντίθεση με τον πόνο της δυστυχίας, ο πόνος που σου προκαλεί, όχι απαραίτητα το ίδιο το στοίχημα αλλά η διαδικασία κι η εξέλιξή του, είναι ευχάριστος και φυσικά, απολαυστικός.
Καίει με αργούς ρυθμούς τα σωθικά σου κι ανυπομονείς για το τέλος πριν προλάβεις καλά-καλά να απολαύσεις την αρχή. Κατανοητό όμως, έτσι για να νιώσεις επιτέλους αυτή την υπέροχη φωτιά που διεγείρει τις αισθήσεις σου κι ερεθίζει το μυαλό σου, να σε κατακλύζει ολόκληρο. Χωρίς παράπονα, ενδοιασμούς και δίχτυα προστασίας.
Αποφάσισες όμως να το κάνεις, ακολουθώντας ένα μονοπάτι που δε θα είχαν πολλοί το θάρρος να εξερευνήσουν. Σίγουρα θα το έχουν συναντήσει, αλλά κάθε φορά που έβαζαν μπρος για να το διασχίσουν, κάτι τους εμπόδιζε. Ίσως δεν ήταν έτοιμοι, ίσως η θέλησή τους δεν ήταν αρκετή γι’ αυτού του είδους τη δέσμευση. Γιατί στην τελική, ό,τι δε ζήσαμε είναι ό,τι δεν ποθήσαμε αρκετά.
Κι απ’ ό,τι φαίνεται υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων. Αυτοί που ζουν για να στοιχηματίζουν, με την κάβλα που επιφέρει το άγνωστο να γεμίζει τις πιο βαθιές πτυχές του εαυτού τους, κι αυτοί που πολύ απλά φοβούνται να διεκδικήσουν με το δύσκολο τρόπο αυτό που ζητά απεγνωσμένα η ψυχή τους.
Κι αν αποφασίσουν ποτέ να το επιδιώξουν, το πιο πιθανό είναι πως θα ακολουθήσουν το ασφαλές μονοπάτι. Αυτό που θα τους εγγυηθεί απ’ την αρχή, πως ο δρόμος προς την πολυπόθητη ευτυχία, την ευτυχία που πιστεύουν πως χρειάζονται για να ολοκληρωθεί η ύπαρξή τους, είναι στρωμένος με ροδοπέταλα κι ουράνια τόξα.
Αλήθεια όμως. Πώς μπορείς να είσαι ευτυχισμένος, μάτια μου, για κάτι που απέκτησες τόσο εύκολα, χωρίς να χρειαστεί να παλέψεις με νύχια και με δόντια για το αρπάξεις και να το κάνεις δικό σου; Χωρίς να έχεις νιώσει, έστω και μια φορά, τον πόνο της απογοήτευσης και την απόγνωση που ακολουθεί την απόρριψη, προτού αυτή η απόρριψη γίνει απωθημένο;
Και πάλι ξανά απ’ την αρχή. Στοιχήματα ζωής που αποδεικνύονται κρίκοι για τη δημιουργία μιας αλυσίδας χωρίς τέλος, αλλά με μια αρχή που αξίζει το πιο θερμό σου χειροκρότημα. Γιατί κατάφερες μέσα απ’ την ήττα σου να βγεις νικητής, καθώς συνεχίζεις ακόμη να ισορροπείς σ’ ένα τεντωμένο σχοινί, χωρίς την παραμικρή ιδέα για το τι σου επιφυλάσσει η μοίρα.
Ποιο θα είναι άραγε το επόμενο στοίχημα που θα επιλέξεις να φέρεις εις πέρας; Και ποια τυχερή κι εξίσου τολμηρή ψυχή θα βρεθεί αντίπαλη με τη δική σου;
Επιμέλεια Κειμένου Έλενας Γεωργίου: Πωλίνα Πανέρη