Στο τέλος να βάζεις θαυμαστικό!

Να διεκδικείς το τέλος. Ακόμη κι αν έχεις περάσει μια ολόκληρη ζωή υποβαθμίζοντας την αξία του, υπάρχουν στιγμές που είναι πιο σημαντικό από κάθε αρχή. Έτσι, για το γαμώτο. Και για να νιώσεις καλύτερα για τον εαυτό σου και τις επιλογές που σε οδήγησαν σε αυτό. Δεν είναι εύκολη υπόθεση κι η εξασφάλισή του θα σ’ εξαντλήσει συναισθηματικά, ακόμη κι αν έχεις πάρει κάθε προφύλαξη για ν’ αποτρέψεις την επιρροή του. Γιατί κάθε τέλος μοιάζει με λαβύρινθο αν δε βάλεις μια οριστική τελεία στο κεφάλαιο που προϋποθέτει την άφιξή του.

Αν επιστρέφεις ξανά και ξανά στο παρελθόν γιατί δεν είχες το κουράγιο να κλείσεις κάθε πόρτα που το θυμίζει, δε θα βρεις την ευτυχία σε καμία αρχή που θα περιμένει με ανυπομονησία στο κατώφλι σου. Θα ζεις επανειλημμένα στιγμές που θα έπρεπε να’ χες μετατρέψει σε ξεχασμένες αναμνήσεις, εναποθέτωντας κάθε ελπίδα σου στην ικανότητά τους να γίνουν ένα με το παρόν σου. Εύκολα κι ανώδυνα. Σαν την Αλίκη κι εσύ, λοιπόν, θα βυθιστείς στη δική σου Χώρα των Θαυμάτων, μπερδεύοντας τ’ όνειρο με την πραγματικότητα και προσπαθώντας απεγνωσμένα να γεφυρώσεις την απόσταση μεταξύ τους.

Η αλήθεια θα γίνει ένα με την ψευδαίσθηση κι η καθημερινότητά σου θα βαλτώσει στην αμφιβολία της. Θα σε στοιχειώνουν οι άνω τελείες που κάποιοι επέλεξαν να μεταφράσουν ως δεύτερες ευκαιρίες για να διεισδύσουν στο παρόν σου και δε θα μπορείς να τις αναιρέσεις, αν δε μετατραπούν στο οριστικό τέλος που έπρεπε να είχες επιλέξει εξαρχής. Θα σε ταλαιπωρεί για μια ζωή κάθε «θέλω» που δεν είχες το κουράγιο ν’ αποχαιρετήσεις αξιοπρεπώς, μόνο και μόνο γιατί η απουσία του θ’ αποδεικνύει την αποτυχία σου να το ζήσεις, όπως ακριβώς επιθυμούσες.

Οι προσωρινοί τίτλοι τέλους που έβαλες συνειδητά σε ό,τι έζησες, αλλά, δεν κατάφερες ν’ αποχωριστείς οριστικά, θα επηρεάζουν κάθε μελλοντικό σου βήμα προς ένα καλύτερο αύριο. Γι’ αυτό και χρωστάς ένα «αντίο» στα ερωτηματικά που άφησες πίσω σου, για να σου επιτρέψουν με τη σειρά τους να ξορκίσεις κάθε εμπόδιο που βρέθηκε στον δρόμο σου εξαιτίας τους. Αν δε βρεις το θάρρος και την αποφασιστικότητα που χρειάζεται για να τερματίσεις καταστάσεις που αμφιταλαντεύονται μεταξύ του ενεστώτα και του αορίστου, θα εξαντλήσεις κάθε περιθώριο παραμονής τους στο παρελθόν, όπου κι ανήκουν.

Και θα μετατραπεί η ανάγκη σου να ξεφύγεις απ’ ό,τι δεν έχει ακόμη τελειώσει, σ’ έναν φαύλο κύκλο που θ’ αποτρέπει κάθε προσπάθειά σου να προχωρήσεις για να το αποφύγεις. Θ’ αναγκάσεις τον εαυτό σου να κάνει βήματα προς τα πίσω για ν’ αντιμετωπίσει ζητήματα που εκκρεμούν, γιατί δεν έβαλες τελεία σε αυτά τη στιγμή που έπρεπε. Όσο απροσδιόριστη κι αν ήταν. Στιγμές που έζησες στο παρελθόν θα κυνηγούν κάθε στιγμή που θα προσπαθήσεις να ζήσεις στο μέλλον, αν δε διευθετήσεις τη σημασία που έχει η ύπαρξή τους σε αυτό. Έχεις γράψει τον επίλογο που τις αντιπροσωπεύει, επιτρέποντάς τους ν’ αποχωρήσουν με αξιοπρέπεια απ’ τη ζωή σου ή περιμένουν ακόμη για την εκτέλεσή του, όπως ακριβώς περιμένεις κι εσύ;

Οφείλεις ένα ξεκάθαρο «αντίο», λοιπόν, στους ανθρώπους που συνέβαλαν στην αναπόφευκτη εξέλιξη της ιστορίας σου κι έφεραν στην επιφάνεια μια διαφορετική πλευρά του εαυτού σου. Οι άνω τελείες και τα ερωτηματικά δε θα εμποδίσουν την προκαθορισμένη διαδρομή τους. Το αντίθετο, μάλιστα. Θα γίνουν ένα με τη δική σου κι οι παρεμβολές του παρελθόντος θα επηρεάσουν αρνητικά το παρόν σου, γιατί δεν κατάφερες να βάλεις ένα οριστικό τέλος σε ό,τι τις προκάλεσε. Θ’ αρχίσεις ν’ αμφιβάλλεις, τελικά, για κάθε επιλογή που σε ανάγκασε να οπισθοδρομήσεις. Κάθε αδιέξοδο που συνείσφερε στην καθοδική πορεία μιας ζωής που πίστεψες πως θα οδηγούσε στον τελικό προορισμό σου, χωρίς τίποτα να εμποδίζει στο μονοπάτι σου προς αυτόν.

Θα’ ρθει, όμως, η στιγμή που περίμενες και θ’ απομυθοποιήσεις τη σημασία του τέλους που σε τρόμαζε με την αλήθειά του. Η στιγμή που θα πάψεις να εθελοτυφλείς και θα συνειδητοποιήσεις ότι το παρελθόν είναι μέρος της ταυτότητάς σου, αλλά, δεν ανήκει στο παρόν κι ούτε μπορεί να επαναληφθεί στο μέλλον σου. Ανήκει σε κάθε «πριν» που έζησες και δεν πρόκειται να ξαναζήσεις κι όχι σε κάθε «μετά» που περιμένει με ανυπομονησία την απελευθέρωσή σου απ’ ό,τι σε τραβάει πίσω, για να σου επιτρέψει να το ζήσεις απ’ την αρχή. Μέχρι το τέλος…