Εξίσου όμορφα κι ίσως πιο αυθεντικά τα νησιά μας το χειμώνα

Κάποιοι από εμάς καταγόμαστε από νησιά. Κάποιοι μένουμε σε αυτά χειμώνα-καλοκαίρι και κάποιοι άλλοι μόνο για σεζόν. Κάποιοι πηγαίνουμε για διακοπές στο νησί μας κάθε καλοκαίρι –συνήθως– ή και περιστασιακά όποτε βρίσκουμε την ευκαιρία. Ορισμένοι έχουμε αποκοπεί παντελώς από αυτά, γιατί λόγω δουλειάς, οικογένειάς κι υποχρεώσεων δε βρίσκουμε σχεδόν ποτέ χρόνο για να ταξιδέψουμε απ’ τον μόνιμο τόπο κατοικίας μας στο νησί. Και φυσικά κάποιοι δεν έχουν καμία απολύτως σχέση, γεννήθηκαν, κατάγονται και μένουν μόνιμα αλλού, σε κάποια πόλη που δε σχετίζεται με κανένα απολύτως νησί. Όλους μας, όμως, μας δένει ένα κοινό στοιχείο, η αγάπη μας για τα νησάκια μας. Γιατί δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη λατρεύει τα υπέροχα νησιά που κοσμούν το χάρτη μας.

Κάθε νησί, μικρό, μεγάλο, κοσμικό ή πιο ήσυχο, κοντινός ή μακρινός προορισμός, το καλοκαίρι είναι απλά ακαταμάχητο. Γεμίζει ζωή, φιλοξενεί επισκέπτες και τουρίστες, Έλληνες ή ξένους από διάφορα μέρη του κόσμου που γεμίζουν τα σοκάκια του κι έχει όλες τις ιδανικές συνθήκες για να προβάλλει το πιο μαγευτικό του πρόσωπο. Τι γίνεται, όμως, το χειμώνα;

Ο χειμώνας αντί να τα μαραζώνει, ομορφαίνει κι άλλο τα νησιά μας. Κι ας νομίζουν οι περισσότεροι πως απ’ τον Σεπτέμβρη και μετά τα νησιά ερημώνουν και δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν. Ίσα-ίσα, τώρα είναι μια ζωγραφιά, εικόνες σαν βγαλμένες από πίνακες, αρκεί μια βόλτα σε μια παραλία για να χορτάσουν τα μάτια τέχνη. Η θάλασσα να λυσσομανάει τις βροχερές μέρες, το κύμα να πέφτει με θυμό πάνω στα βράχια, τα χρώματα να ανακατεύονται και κάπου ανάμεσα στο γαλάζιο, το σκούρο μπλε και το αφρώδες άσπρο μας προκαλείται ένα αίσθημα που μοιάζει με φόβο, μα στην πραγματικότητα είναι δέος. Μας καθηλώνει αυτή η άγρια καθαρή ομορφιά της φύσης και παράλληλα η δύναμή της, που δεν μπορούμε να τιθασεύσουμε.

Όλες τις υπόλοιπες ημέρες που ο ήλιος έρχεται και κατασκηνώνει στα νησάκια μας, αφού τα νιώθει σπίτι του, φοράει ένα χαμόγελο στα πρόσωπα όλων, αφού για μας ήρθε ξανά το καλοκαίρι με μια λιακάδα. Η θάλασσα ήρεμη, γυαλίζει κι ο κόσμος ξεκλειδώνεται απ’ τα σπίτια. Παίρνει τους δρόμους για βόλτες, ψώνια και δουλειές, καταλήγοντας κάπου παραλιακά για καφέ ή ουζάκι.

Μέρη που το καλοκαίρι δεν τα προτιμάμε, αφήνοντάς τα περισσότερο στους τουρίστες, τώρα αποκτούν την ήρεμη αίγλη που τους δίνουν οι ντόπιοι. Αλλά κι οι παραλίες μας, εκείνες οι πιο κοντινές, που τις αφήναμε για να κάνουμε βουτιές στις απομακρυσμένες, γίνονται στέκι για τις παρέες με φωτιές και διηγήσεις για έρωτες καλοκαιρινούς.

Κι είναι κι όλα εκείνα τα γραφικά κουτουκάκια που βρίσκονται σε κάθε γωνιά του νησιού μας. Περνάμε απ’ έξω κι οι μυρωδιές απ’ τα ψητά και τα μαγειρευτά μας τρελαίνουν. Τα Σαββατοκύριακα κι ειδικά οι Κυριακές στα νησιά μοιάζουν με μικρές διακοπές. Παίρνουμε τα βουνά ή βγαίνουμε στις εξοχές για εξερεύνηση. Για τα κρύα μεσημέρια μία είναι η συνταγή, τζάκι αναμμένο να σιγοκαίει, κρασάκι να μας ζαλίζει και μουσικές. Κι εννοείται πως τα βράδια έχουν ρυθμό κι επιλογές. Ατμοσφαιρικοί χώροι για μπίρα, ταβέρνες με ζωντανή μουσική για κουβέντα και τσιμπολόγημα ή μπαράκια για ποτό και ξενύχτι. Υπάρχουν, μάλιστα, και μαγαζιά, τα δικά μας στέκια, που λειτουργούν αποκλειστικά χειμώνα και περιμένουμε πώς και πώς να ανοίξουν με το καλωσόρισμα του Οκτώβρη για να βρούμε και πάλι το καταφύγιό μας.

Τα νησιά μας το χειμώνα είναι το ίδιο όμορφα κι ίσως να στέκουν περισσότερο αναλλοίωτα. Φιλόξενα, ζεστά, οικεία, έτοιμα να μας καλωσορίσουν και να μας προσφέρουν εμπειρίες και γλυκές νοσταλγικές στιγμές που θα αναπολούμε το καλοκαίρι.

Σίγουρα, κανείς δεν αρνείται πως η ζωή από νησί σε νησί διαφέρει. Ειδικά το χειμώνα. Κι οι συνθήκες δεν είναι παντού και πάντα εύκολες για τους κατοίκους και τους επισκέπτες. Όμως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αυθεντική ομορφιά τους, τα πανέμορφα τοπία τους, τις παραδοσιακές μυρωδιές τους, την άγρια φύση, τα κουτουκάκια και την απίστευτη φιλοξενία των νησιωτών.