Ένα καζίνο το ζητάει η εποχή

Μια ανάσα είμαστε πριν τα Χριστούγεννα και προετοιμάζουμε πια το εορταστικό μας πρόγραμμα. Μέσα σε αυτή τη λίστα ξεχωριστών δραστηριοτήτων που σχεδιάζουμε για αυτήν την ιδιαίτερη εποχή, δε θα λέγαμε «όχι» στο να προσθέσουμε και μία επίσκεψη στο καζίνο.

Ταιριάζει απόλυτα στο γιορτινό κλίμα των ημερών κι ίσως κατά κάποιον τρόπο να θεωρείται must, κάτι σαν εθιμοτυπική παράδοση. Εξάλλου, δεν είναι νέα μόδα. Ας θυμηθούμε τους γονείς μας που όταν ήμασταν μικρά μας άφηναν στη γιαγιά και στον παππού να μας προσέχουν για να πάνε εκείνοι στο καζίνο με τους φίλους τους. Ας θυμηθούμε και τις σχετικές ιστορίες που ακούγαμε πάντα στα γιορτινά τραπέζια.

Κι όταν περνούσαμε απ’ έξω, χαζεύαμε το κτήριο, τα φωτάκια, τον καλοντυμένο κόσμο που ετοιμαζόταν να εισέλθει σε αυτό. Για εμάς, τότε, ήταν κάτι το απαγορευμένο, ένα μέρος που φάνταζε θρύλος στο μυαλό μας, αφού δεν είχαμε τη δυνατότητα να μπούμε μέσα κι έτσι πλάθαμε ιστορίες με το νου μας. Ας θυμηθούμε και τα παιχνίδια με τα ξαδέρφια μας, την αναπαράσταση του καζίνο. Ο μεγαλύτερος ξάδερφος ήταν ο κρουπιέρης κι οι υπόλοιποι ποντάραμε μάρκες στην πλαστική ρουλέτα που είχαμε αγοράσει. Τζογαδόροι από μικροί.

Τώρα, λοιπόν, έχουμε τη δυνατότητα να πάμε στο καζίνο, να χαζέψουμε από κοντά τα μηχανήματα, τις ρουλέτες, τις τσόχες, και να μπούμε κι εμείς σε αυτόν τον κόσμο τζογάροντας. Νιώθουμε έντονα το ρίσκο και την αγωνία, αφού ποντάρουμε χρήματα και με κομμένη την ανάσα περιμένουμε να δούμε πού θα πάει τελικά η μπίλια της ρουλέτας. Μαύρο ή κόκκινο, ζυγός αριθμός ή μονός.

Τα μηχανήματα με τα φρουτάκια στολίζουν το χώρο επιβλητικά. Άλλοι τοποθετούν ασταμάτητα μάρκες περιμένοντας να ακούσουν τον τυχερό ήχο που θα σημάνει τη νίκη τους. Άλλοι κατσουφιάζουν δυσαρεστημένοι γιατί έχασαν τα χρήματά τους και φεύγουν απογοητευμένοι. Οι πιο συγκρατημένοι απλά πίνουν το ποτό τους και χαζεύουν τη διακόσμηση, το πλήθος πηγαινοέρχεται κι οι αναποφάσιστοι τριγυρνάνε μη έχοντας κατασταλάξει σε ποιο παιχνίδι θα ρισκάρουν την τύχη τους.

Και δεν είναι μόνο η επίσκεψή μας αλλά κι όλη η ιεροτελεστία που προηγείται. Την ημέρα, λοιπόν, που θα αποφασίσουμε να πάμε, πρέπει να αποκτήσουμε όλη τη λάμψη που επιβάλλεται να μας συνοδεύσει. Να φορέσουμε κομψά κι επίσημα ρούχα, το πιο ζεστό μας χαμόγελο και να πάμε με την πιο αισιόδοξη διάθεσή μας, αποφασισμένοι να περάσουμε καλά -είτε με φίλους, είτε με το σύντροφό μας, είτε ακόμα και μόνοι μας.

Το μόνο σίγουρο είναι πως δε θα βαρεθούμε. Με τους φίλους μας θα μπούμε παρέα, θα ποντάρουμε μαζί, θα γελάσουμε, θα ρισκάρουμε στα ίδια νούμερα, θα κερδίσουμε ή θα χάσουμε όλοι μαζί, μα σίγουρα δε θα χάσουμε το κέφι μας, αφού θα περάσουμε ένα αξέχαστο βράδυ. Μόνοι μας πάλι θα ξεναγήσουμε τον εαυτό μας στους χώρους του καζίνο, θα ενθουσιαστούμε απ’ το κάτι διαφορετικό και θα παίξουμε με ενθουσιασμό κι αδρεναλίνη, χωρίς τίποτα να μας αποσπά απ’ τη στιγμή και την έμπνευση που αυτή απαιτεί.

Η επίσκεψη στο καζίνο αποτελεί, όπως και να ‘χει, μία διαφορετική εμπειρία, γιατί αυτός ο τρόπος διασκέδασης δε μοιάζει και δε συγκρίνεται με κανέναν άλλο. Έχει ένα μοναδικό ενδιαφέρον, μια δύναμη να μας βγάζει απ’ τα συνηθισμένα, να μας προκαλεί να τολμήσουμε και να μας δημιουργεί συναισθήματα που δεν έχουμε ξαναβιώσει.

Όλα, όμως, με μέτρο κι αυτοπειθαρχία, μακριά από υπερβολές. Καθώς το καζίνο, παρά τη λάμψη και τη γοητεία του ρίσκου, ενέχει και πολλούς κινδύνους. Μην ξεχνάμε τον εθιστικό χαρακτήρα του και τις τραγικά αρνητικές συνέπειες που θα μπορούσε να προκαλέσει στη ζωή μας η εξάρτησή μας απ’ τον τζόγο. Μία και μόνο επίσκεψη, με προκαθορισμένα όρια, αρκεί για να χαρούμε την εμπειρία και να μη μας, τελικά, βγει πικρή.

Είναι γιορτές, είναι ώρα για παιχνίδι και τα παιχνίδια είναι διασκεδαστικά ως εκεί που δε μας επηρεάζουν και δεν μπορούν να μας χαλάσουν το κέφι, πόσο μάλλον τη ζωή.

Λοιπόν, ποντάρουμε;