Σχέση με άτομο μεγαλύτερης ηλικίας. Ταμπού ή μόδα; Τελικά τι είναι σωστό και τι λάθος και ποιος το καθορίζει; Και για τι χάσμα και τι διαφορά ηλικίας μιλάμε; Ας τα δούμε ένα-ένα. Η σχέση με διαφορά ηλικίας πλέον αποτελεί καθημερινό φαινόμενο. Φυσικά, σε κάθε περίπτωση κι ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες, η διαφορά αυτή έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Αρχικά πρέπει να ξεχωρίσουμε τους ρόλους και ποιο από τα δύο μέλη του ζευγαριού είναι το μεγαλύτερο σε ηλικία. Είθισται ο άντρας να είναι μεγαλύτερος από τη γυναίκα, χωρίς αυτό να είναι δεδομένο ή να μη συναντάται πολύ συχνά και το αντίθετο. Το παν σ’αυτές τις περιπτώσεις είναι να ξέρεις σε ποια φάση της ζωής σου βρίσκεσαι, ανεξάρτητα από τη διαφορά ηλικίας. Μπορεί να απέχετε τέσσερα με πέντε χρόνια ηλικιακά αλλά ουσιαστικά να είναι αιώνες. Μπορεί πάλι να απέχετε δέκα, αλλά οι απόψεις σας για τη ζωή να συμπίπτουν. Να υπάρχει ωριμότητα, πιο κατασταλαγμένες απόψεις, να έχει ζήσει ο καθένας τις όποιες εμπειρίες επιθυμούσε, οπότε μπορεί να προσφέρει ασφάλεια και σταθερότητα στο σύντροφό του κι αυτό σίγουρα προμηνύει μια υγιή σχέση.
Τα πράγματα βέβαια αλλάζουν, όταν το χάσμα διευρύνεται μαζί και η διαφορά ηλικίας γίνεται ακόμα πιο έντονη. Τότε, αλλάζουν πολλά. Τα ενδιαφέροντα, ο τρόπος σκέψης, ο τρόπος διασκέδασης, τα ωράρια, οι υποχρεώσεις, η διάθεση. Σίγουρα δίπλα σε κάποιον αρκετά πιο ώριμο και μεγαλύτερο από εσένα, νιώθεις την ασφάλεια που επιζητείς από τη φύση σου. Τον θαυμάζεις, μαθαίνεις από αυτόν, από τις εμπειρίες του, τον σέβεσαι και τον εκτιμάς. Γοητεύεσαι από την ωριμότητά του, από τις κατασταλαγμένες απόψεις του, από τις γνώσεις που σου χαρίζει, από το χαμόγελό του που εμπνέει άνεση, σιγουριά κι αυτοπεποίθηση. Ξέρει να φερθεί κι έχει ήδη κάνει πολλά λάθη, οπότε σίγουρα θα αποφύγει να επαναλάβει τα ίδια.
Ο αντίλογος έρχεται κάπου εδώ για να μας πει πως η τόσο μεγάλη διαφορά ηλικίας, όταν πρόκειται για δεκαετίες, προκαλεί τεράστια προβλήματα στο ζευγάρι και τελικά η σχέση διαλύεται μακροπρόθεσμα. Γιατί ο μεγαλύτερος σε ηλικία συνήθως έχει κάνει τις τρέλες του, έχει ζήσει τη ζωή του κι επιθυμεί μία σχέση που θα τον ηρεμεί και θα τον χαλαρώνει. Δε θέλει τις εντάσεις που παλαιότερα βίωνε σε άλλες σχέσεις του. Κι έτσι έρχεται σε κόντρα με τις επιθυμίες του άλλου ατόμου, που όσο και να συμβιβάζονται και να βρίσκουν τη χρυσή τομή, κάποια στιγμή θα έρθει η ρήξη.
Όταν η γυναίκα είναι μεγαλύτερη από τον άνδρα σε μία σχέση, υποπερίπτωση με εκδοχές δηλαδή, που αποτελεί ταμπού και πολλοί δεν το δέχονται. Τα πράγματα όμως δεν αλλάζουν και πολύ ακόμα κι αν οι ρόλοι είναι αντίστροφοι στη σχέση. Και σ’ αυτήν την περίπτωση η μικρή διαφορά ηλικίας δεν αποτελεί πρόβλημα και λόγο χωρισμού ή απομάκρυνσης του ζευγαριού, αντιθέτως αποτελεί μία πικάντικη διαφορά και λεπτομέρεια μεταξύ τους. Όταν πάλι η διαφορά αυξάνεται, σίγουρα αυτό θα αποτελέσει πρόβλημα στο μέλλον. Τα ενδιαφέροντα θα αλλάζουν και θα αναζητούν διαφορετικούς τρόπους χαλάρωσης και διασκέδασης αντίστοιχα. Η ωριμότητα του ενός μέλους σε σχέση με του άλλου μέλους του ζευγαριού και οι εμπειρίες θα αποτελούν καθοριστικό παράγοντα σύγκρουσης.
Σε κάθε περίπτωση, οι άνθρωποι, είτε άνδρες, είτε γυναίκες, οι ίδιοι αποφασίζουν για τη ζωή τους, τις επιλογές τους, τον άνθρωπο που θα έχουν δίπλα τους. Η διαφορά ηλικίας, όση κι αν είναι, για άλλους ανθρώπους μπορεί να ρυθμιστεί, για άλλους όχι. Μην ξεχνάτε ότι όλες οι σχέσεις είναι δύσκολες κι απαιτούν δουλειά, χρόνο και αφοσίωση. Και να θυμάστε πως σ’ όλους τους κανόνες υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου