Χώρισες. Έκλαψες, μάζεψες τα κομμάτια σου κι αποφάσισες να συνέρθεις. Ή υπάρχει και το σενάριο που χώρισες κι απλώς είσαι καλά. Σε κάθε περίπτωση αναρωτιέσαι ποια θα είναι τα επόμενα βήματα σου. Συνήθως μετά από ένα χωρισμό, όλα είναι μπερδεμένα, διανύουμε μια περίοδο σύγχυσης, όλα είναι θολά και ξετυλίγουμε το κουβάρι αργά και βασανιστικά.
Αυτός είναι κι ο λόγος που από τη τέλος της μίας σχέσης, θα πρέπει να διανύσεις ένα μεταβατικό στάδιο πριν έρθει η αρχή της επόμενης. Το σημαντικότερο βήμα είναι να μείνεις μόνος σου. Εσύ κι ο εαυτός σου. Είναι δύσκολο, είναι επίπονο, αλλά είναι και το πιο σωστό που μπορείς να πράξεις. Χρειάζεσαι χρόνο. Να σκεφτείς, να αναθεωρήσεις, να κατασταλάξεις ποιος είσαι, τι λάθη έκανες, τι θα διόρθωνες, τι δε θα ξανακάνεις, τι απαιτήσεις έχεις από τον άνθρωπο που θα στέκεται δίπλα σου.
Η οποιαδήποτε σχέση που θα έρθει να σου καλύψει το κενό της προηγούμενης, θα είναι απλώς ένα παυσίπονο στον πόνο σου. Και δεν πονάς απαραίτητα επειδή θες πίσω τον -μέχρι τότε- άνθρωπό σου. Πονάς επειδή έχασες ένα κομμάτι σου, επειδή συνήθισες να αγκαλιάζεις κάποιον και τώρα είσαι μόνος σου, επειδή αλλάζεις ζωή, αλλάζεις συνήθειες. Δε γίνεται να καλύψεις αυτό το κενό με έναν καινούριο άνθρωπο. Το κενό πρέπει να παραμείνει κενό. Κι εσύ πρέπει να μάθεις να στέκεσαι στα πόδια σου. Να απολαμβάνεις τη ζωή και μόνος. Να αγαπάς τις απλές στιγμές που σου προσφέρει η κάθε μέρα και να μη ζητάς δεκανίκια.
Όταν μένεις μόνος σου, μαθαίνεις κι ανακαλύπτεις πράγματα για τον εαυτό σου που δεν ήξερες. Μαθαίνεις να τον υπερασπίζεσαι, να τον αγαπάς, να μην αφήνεις κανένα να σε πληγώνει. Είσαι πιο ώριμος πλέον και πιο σταθερός στις επόμενες αποφάσεις σου. Έχεις κατασταλάξει και ξέρεις τι ζητάς από τον άνθρωπο σου. Έχεις αποφασίσει τι θα βάλεις στη λίστα σου και ψάχνεις κάτι πιο ξεχωριστό αυτήν τη φορά.
Περνάς ατελείωτες ώρες με τη μοναξιά σου και ξαφνικά αρχίζει να σου αρέσει. Απολαμβάνεις τις στιγμές της εργένικης ζωής, έχεις άπλετο χρόνο να κάνεις όσα δεν έκανες. Βγαίνεις με παρέες, συναντάς φίλους με τους οποίους είχες χαθεί, πας ταξίδια, δουλεύεις, ξενυχτάς και μαθαίνεις να χορεύεις μόνος σου στους ρυθμούς που σου σφυρίζει η ζωή.
Όταν θα έρθει ο άνθρωπος που θα σου κεντρίσει το ενδιαφέρον θα έχεις επουλώσει τις πληγές σου, θα έχεις χορτάσει τη μοναξιά σου, θα έχεις αναγνωρίσει τα λάθη σου, θα έχεις ξεχάσει το θυμό σου και θα είσαι έτοιμος να δεχθείς το καινούριο και να ξεκινήσεις κάτι σωστά από την αρχή.
Γι’ αυτό μην τρομάζεις με τη μοναξιά. Μάθε να την τιθασεύεις, να την προσαρμόζεις στα μέτρα σου και να ζεις με αυτήν. Όταν αργότερα, θα ξεκινήσεις την επόμενη σου σχέση, θα είσαι αρκετά ώριμος συναισθηματικά ώστε να δώσεις όλο σου τον εαυτό και να αποφύγεις τα ίδια λάθη. Πρέπει να ζήσεις κάθε στάδιο στη ζωή σου χωρίς φόβο. Και μη φοβάσαι να πονέσεις λίγο και να τσαλακωθείς. Θα αξίζει τον κόπο, για τα επόμενα που θα έρθουν. Και πίστεψέ με, θα είναι ακόμα καλύτερα.
Συντάκτης: Ναταλία Καρά
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
