Ο χρόνος αλλάζει κι εσύ ακόμα να 'ρθεις

Φεύγει το έτος. Αλλάζουμε χρόνο. Κάνω τον απολογισμό μας. Σκέψεις, στιγμές, εικόνες περνάνε απ’ το μυαλό μου. Είσαι παντού, σε κάθε λεπτό. Σε κάθε όμορφη σκέψη. Σε κάθε άσχημη στιγμή. Είσαι ακόμα εδώ. Είμαι ακόμα εδώ. Κι όσο και να γυρνάει αντίστροφα το ρολόι, για εμένα οι δείκτες έμειναν κολλημένοι. Στο λεπτό που κοίταξα πρώτη φορά τα μάτια σου. Στο λεπτό που μου είπες πως με αγαπάς. Στο λεπτό που έφυγες μακριά μου και με έσπασες.

Αλλάζει ο χρόνος και μαζί πρέπει να αλλάξουμε κι εμείς. Να αφήσουμε πίσω μας τα άσχημα να καούν και να φυσήξουμε μακριά τη στάχτη. Να κρατήσουμε τα όμορφα και να ονειρευτούμε τα καλύτερα. Και είσαι μέσα σε όλα.

Είσαι αυτός που μισώ και θέλω να διώξω μακριά μου. Θέλω να ξεχάσω πως υπάρχεις. Θέλω να μη σε αγαπάω τόσο. Θέλω να μην κλαίω για εσένα τα βράδια. Θέλω να κάνω μια ευχή κάτω απ’ το δέντρο κι ένα αστέρι να σε φέρει κοντά μου. Θέλω ο Άγιος Βασίλης να σε φέρει σε εμένα. Θέλω τα ξωτικά να βγουν απ’ το παραμύθι τους και να σε μαγέψουν. Να σε φέρουν στο κατώφλι μου και να σε δέσουν εκεί. Να μην ξαναφύγεις ποτέ. Να μην πονέσω ποτέ ξανά.

Πέφτει το χιόνι και γράφω πάνω του τους τίτλους  τέλους. Και μετά το μετανιώνω κι αφήνω το έλκηθρο να περάσει από πάνω και να τους σβήσει. Δε θέλω να τους βλέπω, τα μάτια γίνονται πάλι υγρά.

Τόσα λόγια ειπωμένα, τόσες λέξεις, τόσες στιγμές, τόσο πάθος, τόση αγάπη, τόση καψούρα. Αρνούμαι να σε ξεχάσω. Αρνούμαι να σε χάσω πάλι. Αρνούμαι να περάσω άλλα Χριστούγεννα μακριά σου. Δε θέλω άλλα κλάματα την Πρωτοχρονιά. Δε θέλω άλλες ευχές ανεκπλήρωτες.

Θέλω εσένα. Εσένα να έρθεις μια φορά και να μη φοβάμαι πως θα φύγεις. Να είσαι εδώ στην αλλαγή του χρόνου. Να είσαι εδώ κάθε Χριστούγεννα, κάθε Πρωτοχρονιά. Δε θέλω άλλο «χώρια». Μετά από τόσο πόνο μας χρωστάει η ζωή ένα «μαζί». Ένα αληθινό «μαζί». Κι ας μας βγάλει όπου θέλει. Ας μας πάει και στο διάολο. Μου αρκεί που θα έχω ρισκάρει. Μου αρκεί που θα είσαι δίπλα μου σε αυτό. Μου αρκεί που θα έχουμε προσπαθήσει για αυτήν την αγάπη.

Δεν έρχεσαι, όμως. Κι οι δείκτες του ρολογιού έχουν σταματήσει. Με κοιτάζουν επίμονα, με ειρωνεία. Περιμένουν να αλλάξω τις μπαταρίες. Μα μου έχει κοπεί η ανάσα. Έχουν λυγίσει τα γόνατά μου. Έχουν βουρκώσει τα μάτια μου. Έχουν σταματήσει οι χτύποι της καρδιάς μου. Γιατί δεν είσαι εδώ. Δεν είσαι πουθενά. Γιατί πάλι θα φύγεις. Γιατί με άφησες μόνη μου.

Αυτά τα Χριστούγεννα κλέψε λίγη απ’ τη μαγεία τους. Πάρε λίγη χρυσόσκονη κι άσε πίσω τα παλιά. Άσε πίσω εγωισμούς, «πρέπει» και «μη». Άνοιξε όλα τα παραμύθια. Να ζωντανέψουν όλοι οι ήρωες. Να ζήσουμε την κάθε στιγμή. Να μαγευτούμε κι εμείς μαζί. Να ζήσουμε το απόλυτο. Να μπούμε σε ένα παραμύθι και να κλειστούμε σε έναν πύργο. Να γράψουμε την ιστορία μας.