Σύντροφοι και συνάδελφοι!

Στην πλειοψηφία μας, δεν αποκλείεται να ‘χει τύχει, κάποια στιγμή στη ζωή μας, να κάνουμε σχέση με ένα άτομο απ’ το εργασιακό μας περιβάλλον. Να μπλέξουμε, δηλαδή, με κάποιον συνάδελφό μας. Κάποιοι θα βρουν λόγους να αποκλείσουν ένα τέτοιο «μαζί» κι άλλοι πατώντας αρχικά στο προφανές, πως εγγυημένα ταιριάζεις με κάποιον που κάνεις την ίδια δουλειά, θα το στηρίξουν. Θετικά κι αρνητικά υπάρχουν πάντα και παντού. Το ζήτημα είναι ο τρόπος που θα τα διαχειριστεί κανείς και πού τελικά θα εστιάσει.

Σκεπτόμενοι τα θετικά, θα λέγαμε πως επιτέλους βρήκαμε έναν άνθρωπο που μας καταλαβαίνει, αφού έχουμε κοινά βιώματα, ίδιες ή πανομοιότυπες σπουδές και σχετικά όνειρα. Μπορούμε να συζητάμε με τις ώρες, καθώς τα ενδιαφέροντά μας ταυτίζονται. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλο κι οι συζητήσεις αποκτούν άλλο νόημα. Δε βαριέται ο σύντροφός μας, όταν του αναλύουμε τα προβλήματα της δουλειάς ή τις λεπτομέρειες μιας μεγάλης επαγγελματικής μας επιτυχίας.

Είναι, μάλιστα, και σε θέση να μας βοηθήσει όταν χρειαστούμε ένα πουσάρισμα ή η έμπνευση, για λίγο, μας αποχαιρετήσει. Θα ακούσουμε μία δεύτερη άποψη, θα ανταλλάξουμε οπτικές κι επιχειρήματα και τελικά θα καταλήξουμε στην πιο σωστή διαχείριση του εργασιακού ζητήματος που μας απασχολεί. Δύο μυαλά είναι πάντα καλύτερα από ένα. Με αυτόν τον τρόπο ο σύντροφός μας φαντάζει στα μάτια μας ακόμα πιο έξυπνος, τον θαυμάζουμε, εκτιμάμε την άποψή του κι όλη αυτή η διαδικασία, που ανά διαστήματα επαναλαμβάνεται, μας γοητεύει θυμίζοντάς μας μερικούς απ’ τους λόγους που τον επιλέξαμε και τον ερωτευτήκαμε.

Μπορούμε μαζί του να παρακολουθήσουμε συνέδρια κι εκπομπές σχετικές με το αντικείμενό μας, να συνεργαστούμε, αν αυτό είναι εφικτό, και να γνωρίσουμε το επάγγελμά μας μέσα από έναν διαφορετικό, απ’ τον δικό μας, κόσμο. Ξέρουμε πως δε θα εκτεθούμε στα μάτια του ανθρώπου μας, αν ζητήσουμε κάποια συμβουλή, ούτε θα νιώσουμε υποχρεωμένοι, αν μας λύσει κάποια απορία. Θα το κάνει με χαρά κι ανιδιοτέλεια, χωρίς εγωισμούς κι υστεροβουλίες, χωρίς να ανησυχούμε μήπως χρησιμοποιήσει μια πιθανή αδυναμία μας για να μας υποβιβάσει στον εργασιακό χώρο.

Βέβαια, υπάρχει κι η άλλη όψη του νομίσματος, την οποία δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Πολύ συχνά έχει παρατηρηθεί ότι τα ζευγάρια που απασχολούνται στον ίδιο ακριβώς επαγγελματικό κλάδο, καταλήγουν να χωρίζουν λόγω των εντάσεων που προκαλούνται μεταξύ τους. Η αλήθεια είναι πως ο ανταγωνισμός πολύ εύκολα μπορεί να γκρεμίσει τις ισορροπίες και να κάνει δύσκολη τη μεταξύ τους ερωτική σχέση. Όλη αυτή η διαδικασία φθείρει το «μαζί» με έντονες λογομαχίες, ανούσιες κόντρες και τσακωμούς απ’ το πουθενά, φτάνοντας ίσως και στο σημείο να το διαλύσει.

Κι αν καταφέρουμε να μην αφήσουμε τον ανταγωνισμό να μπει ανάμεσά μας, η καθημερινότητα δε θα μας λυπηθεί. Αν όχι πάντα, πολλές φορές, αφού σχολάσουμε, νιώθουμε την ανάγκη να αράξουμε σπίτι ή στο στέκι μας απολαμβάνοντας καφέ και δίχως να μας μιλάει κανένας για τη δουλειά. Θέλουμε για λίγες ώρες να χαλαρώσουμε και να αποκοπούμε απ’ τα δεσμά του εργασιακού περιβάλλοντος. Όταν μέσα σε αυτή τη ζούγκλα του άγχους και των ατελείωτων ωρών εργασίας, εμείς ζητάμε την αποτοξίνωση μας απ’ τα επαγγελματικά, ενώ ο σύντροφός μας νιώθει την ανάγκη να συζητάει συνεχώς για το μοναδικό θέμα το οποίο θέλουμε να αποφύγουμε, τότε κάτι τέτοιο κινδυνεύει να δημιουργήσει καβγάδες μεταξύ μας.

Ακόμη και μία διαφωνία για την αντιμετώπιση ενός συγκεκριμένου ζητήματος στη δουλειά μας, είναι ικανή να μας φέρει σε διαμάχη με το άλλο μας μισό, καθώς καθένας από εμάς θέλει να επιβληθεί και να μη δεχθεί το λάθος του. Η ζήλια είναι κι αυτή ένας παράγοντας που καταστρέφει τα ζευγάρια που δραστηριοποιούνται στον ίδιο χώρο, καθώς όταν ο άνθρωπός μας κερδίζει περισσότερα χρήματα από εμάς ή (και) μια καλύτερη θέση, αυτό ίσως να μας γεννά ανασφάλεια επειδή νιώθουμε μειονεκτικά, κι έτσι να διοχετεύουμε την απογοήτευση και το παράπονό μας σε νέες εντάσεις, κάτω από κεκαλυμμένες δικαιολογίες.

Σε κάθε περίπτωση, το βασικό είναι ο τρόπος που θα επιλέξει το ζευγάρι να διαχειριστεί τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά στοιχεία του να ασκείς το ίδιο επάγγελμα με τον σύντροφό σου. Δεν επιλέγουμε ποιον θα αγαπήσουμε. Ο έρωτας έρχεται και μας χτυπάει την πόρτα εκεί που δεν το περιμένουμε. Δε θα τρέξουμε μακριά του, απλώς θα φροντίσουμε με ωριμότητα να αντιμετωπίσουμε όποιες δυσκολίες παρουσιάσει αυτή η κατάσταση και με αγάπη κι υπομονή θα μετατρέψουμε ακόμα και τα αρνητικά σε θετικά.

Διαφορετικά, αν η συνθήκη αυτή δεν παλεύεται, απλώς θα εγκαταλείψουμε και το πάθημα θα μας γίνει μάθημα. Μακριά από έρωτες σε κοινό εργασιακό τομέα.