Ευτυχώς που υπάρχει κι η μουσική

Η μουσική είναι η καλύτερη συντροφιά σε όλες τις χαρές και τις λύπες μας. Όλες εκείνες τις στιγμές που ήμασταν σε κάτι δωμάτια γεμάτα με κόσμο μα κλεισμένοι στο μυαλό μας, ξαφνικά ακούμε να παίζει ένα τραγούδι που μιλά στο μυαλό μας.

Πόσες εκατοντάδες φορές δεν έβγαλα το κινητό για να χρησιμοποιήσω το μαγικό shazaam για να βρω αυτό που άκουγα όταν έπεφτα πάνω σε ένα τραγούδι που μου ξυπνούσε αναμνήσεις. Δεν μπορώ να ξεχάσω, πριν να το ανακαλύψω, τα δυο-τρία στιχάκια που προσπαθούσα να απομνημονεύσω κι έψαχνα μετά με μανία στο google! Αν ήταν αποτυχία, η παρέα βοηθούσε με το αμήχανο μουρμουρητό της μελωδίας της μουσικής και τα άπειρα γέλια που κάναμε σαν χαζά.

Τα ωραιότερα για μένα τραγούδια ήρθαν όταν σε κάτι σκοτεινές διαδρομές, τα βράδια που δεν μπορούσα να κοιμηθώ, το ράδιο ήταν η μόνη συντροφιά μου. Εκεί κάπου ανάμεσα στα skip έπεφτα σε κάτι θησαυρούς ξεχασμένους απ’ τον χρόνο. Γιατί πολλά τραγούδια δε φτιάχτηκαν για πολλούς. Δεν ήταν οι σουξεδάρες της εποχής και δεν τα είπαν μεγάλα ονόματα. Για μένα πάντα το συναίσθημα όταν ανακάλυπτα έναν νέο μουσικό θησαυρό  ήταν το ίδιο με το να έβρισκα τυχαία ένα 50ευρω στον δρόμο που δεν άνηκε σε κανέναν. Και πάντα φρόντιζα να το στέλνω δεξιά-αριστερά με την εντολή «άκουσέ το».

Κάθε περίοδος και στάδιο της ζωής μας έχει ένα θεματικό τραγούδι. Παιδικά χρόνια, εφηβεία, πρώτα φιλιά κι αγάπες, χωρισμός, απώλειες κι ο αναπόφευκτος πόνος που τις συνοδεύει. Σε όλες εκείνες τις στιγμές κάποια τραγούδια ήταν εκεί μαζί μας σε κάθε χαρά και δάκρυ. Έγιναν κι αυτά ένα με εμάς και τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Έμειναν κι αυτά χαραγμένα στις στιγμές που σκόρπισε ο χρόνος.

Τραγούδια που ανακαλύψαμε κρυμμένα σε ταινίες και σειρές. Τραγούδια που έντυσαν τις στιγμές που μας έκαναν να γελάσουμε και να κλάψουμε και το άκουσμά τους μας γυρνά πίσω. Δικοί μας μοναδικοί θησαυροί που είναι τόσο διαφορετικοί για τον καθένα από εμάς.

Ανοίγεις facebook το βράδυ και βλέπεις ένα τραγούδι αναρτημένο με μερικούς στίχους. Σου τραβάει το ενδιαφέρον κι εκεί γίνεται ξαφνικά δικό σου. Μεγαλώνοντας δε σε νοιάζει αν το μουσικό σου γούστο γίνεται παράξενο! Είναι εμπλουτισμένο με ροκιές, λαϊκά και trance. Γιατί το σωστό μουσικό αφτί εκτιμά και ταυτίζεται με όλα τα είδη!

Ποιος από εμάς δε φώναξε μες στη χαρά στην παρέα του αυτό το «δικό μου» κι άρχισε να τραγουδάει δυνατά όταν μπήκε το αγαπημένο του κομμάτι; Ποιος δεν πήρε το κολλητό του να του πει «Άκου! Το κομμάτι σου»; Η μουσική είναι αυτή που μέχρι το τέλος θα στολίζει τη ζωή μας. Είναι αυτή που θα βοηθά την καρδιά και το μυαλό να πουν αυτό που το στόμα δεν μπορεί. Είναι αυτή που θα προσφέρει σε κάθε μας στιγμή το στίγμα της.  Κι αυτό το αίσθημα που έχουμε όταν ανακαλύπτουμε ακόμα ένα τραγούδι για να ντύσει τις στιγμές μας, θα είναι πάντα ανεκτίμητο.