Η προδοσία μοιάζει μ' έγκλημα

Από παιδί θυμάμαι να προσπαθώ να καταλάβω πώς περιγράφεται αυτό το συναίσθημα. Αυτό που ένιωθα κάθε που με έδινε ψυχρά ένα παιδί στο κρυφτό και πρόδινε την κρυψώνα μου. Προδοσία! Μια λέξη συνυφασμένη με θυμό κι απογοήτευση.

Αυτή η μικρή λεξούλα, λοιπόν, δεν έχει ένα, αλλά αμέτρητα πρόσωπα. Έχει επίσης χιλιάδες μορφές. Θα σου έρθει ντυμένη φιλία ή έρωτας. Θα φορέσει το πέπλο της μορφής που θα νιώσεις ότι σου λείπει. Λυπάμαι, αλλά θα σε ρημάξει.

Θα σου συστήσει το «γιατί». Αυτό το «γιατί», που κάλιο να μη μαθαίναμε ποτέ να το λέμε. Θα σε τρώει τα βράδια όταν προσπαθείς να κοιμηθείς σε ένα άδειο δωμάτιο, γεμάτο με εκατοντάδες εκδικητικά σχέδια και μάχες με το μέσα σου. Αυτό το μέσα σου που ανάσα δε θα μπορέσει να πάρει. Και μετά, σκοτάδι.

Θα απεχθάνεσαι όποιον έρθει με αυτή τη μορφή για λίγο καιρό. Άθελά σου θα ξεχαστείς και θα χαρεί κάποια στιγμή η καρδούλα σου λίγο παραπάνω, όμως θα τη χαστουκίσεις επανειλημμένα μέχρι να σταματήσει να ελπίζει πως υπάρχει αλήθεια γύρω σου.

Πώς θα έφτανες εδώ αν δεν είχες αποκτήσει σημάδια; Πώς θα μπορούσες να είσαι αυτό που είσαι σήμερα, αν δεν πονούσες; Πώς θα νιώθαμε το «σ’ αγαπώ», αν δεν το χάναμε; Όλα κρύβουν την ομορφιά τους μέσα σε κάθε πισώπλατη μαχαιριά που έφαγες. Η αθωότητα είναι ευχή και κατάρα. Σε ρίχνει σε αδιάβατα μονοπάτια  με δεμένα τα μάτια προσπαθώντας να νιώσεις το γύρω σου.

Καλύτερα μια προδοσία που έρχεται νωρίς. Που δε φέρνει μαζί της όνειρα για στιγμές που θα γίνονταν μια μέρα πραγματικότητα, που δεν σου έδωσε ελπίδα. Χίλιες φορές καλύτερα, αλλιώς, αν πρόλαβες να δεθείς, δε θα ‘σαι ποτέ ξανά ο ίδιος.

Την προδοσία θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε κι έγκλημα, αφού σκοτώνει κάθε συναίσθημα και προσδοκία. Έγκλημα και μάλιστα ανεξιχνίαστο κι επαναλαμβανόμενο. Δεν κάνει διακρίσεις, λίγο-πολύ όλοι τη βιώσαμε. Πώς τη ξεπεράσαμε όμως; Πώς προχωρήσαμε; Με θράσος και θάρρος. Ναι, η καχυποψία θα έρχεται σε κάθε στιγμή που ένας άνθρωπος μας πλησιάζει, αλλά οι σχέσεις πρέπει να χτίζονται σε κάστρα εμπιστοσύνης κι όχι φοβίας.

Για να προχωρήσεις πρέπει να κλειδώσεις το παρελθόν και να πετάξεις το κλειδάκι στα σκουπίδια. Μάθε απ’ τα λάθη κι όχι απ’ τον φόβο. Βρες τη δύναμη να συγχωρέσεις πραγματικά τον εαυτό σου που προδόθηκε, γιατί δεν είχες τη διαύγεια να κρίνεις σωστά καταστάσεις κι ανθρώπους. Μην ψάξεις να φορτώσεις ευθύνες. Μη χάσεις άλλο χρόνο απ’ το ρολόι σου που κτυπά αντίστροφα. Όλα είναι περαστικά.

Θα δεις πως αν τα καταφέρεις, που είναι σίγουρο, θα βγεις πιο δυνατός από αυτό το φαύλο κύκλο. Οι δυσκολίες δυναμώνουν ακόμα και τους αδύνατους. Μάζεψε τις εμπειρίες από κάθε κατάσταση που έρχεται στη ζωή σου, καλές ή κακές, και συνέχισε το δρόμο σου.

Ό,τι αξίζει κράτα το σφιχτά στις αποσκευές σου. Φύλα το σαν θησαυρό και μην ξεχνάς πως όλα τα συναισθήματα είναι στο παιχνίδι. Τους κανόνες εσύ θα τους βάζεις μέχρι το τέλος αυτού του ταξιδιού.