Τη δουλειά που δεν κάνεις εσύ για σένα δε θα την κάνει κανείς

Το να είσαι εσύ είναι μια δύσκολη δουλειά. Ίσως η πιο δύσκολη που θα αντιμετωπίσεις μέχρι να καταλάβεις ποια ακριβώς συστατικά σε συνθέτουν και τι σημαίνει καθένα από αυτά. Δεν μπορεί κανένας να κάνει αυτή τη δουλειά για εσένα κι αν και δύσκολη, σού δίνει μια αξεπέραστη πληρότητα. Δεν ξέρει κανείς εκτός από σένα τον σκοπό σου, μα ούτε εσύ θα μάθεις αν δεν ακούσεις τις ανάγκες που έχει το σώμα και το μυαλό σου.

Πολλές φορές νομίζουμε ότι τη δουλειά που δεν κάνουμε εμείς για εμάς θα βρεθεί κάποιος άλλος να την κάνει. Περιμένουμε ότι κάποιος άλλος θα εμφανιστεί μαγικά στη ζωή μας για να μας προσφέρει αυτή την πληρότητα. Ένας τρίτος θα παίζει βασικό ρόλο σε σενάριο που εμείς γράψαμε. Από αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό δε θα έπρεπε να το θέλουμε αυτό για εμάς, όμως. Αν δεν έχεις εσένα και δεν αγαπάς εσένα θα περάσεις σε ένα πλαίσιο χρόνου παράλληλο με αυτό που θα έπρεπε να είσαι. Και μάντεψε: Θα χαθείς. Θα χαθείς και θα χάσεις κι όποιον θελήσει να σε γνωρίσει, γιατί δε θα ξέρει ποιος είσαι.

Θα έρθει η μέρα που θα κατηγορήσεις θεούς και δαίμονες γι’ αυτό που έγινες ή δεν είσαι πια. Μπορεί να έχουν μερίδιο ευθύνης αλλά εσύ επέλεξες να τους ακούσεις. Από μια ηλικία και μετά, πράγματα και καταστάσεις που αφήνουμε να μας επηρεάσουν και παίρνουν μικρές ή μεγαλύτερες διαστάσεις δε σηκώνουν δικαιολογίες εκ των υστέρων, είναι επιλογές. Δεν είσαι αδύναμος, όμως, έχεις αδυναμίες. Κι η ανασφάλεια περί αποδοχής, ο φόβος της εγκατάλειψης, της απόδοσης, είναι αγκαθάκια που σφηνώνουν στο πόδι και μας κάνουν να περπατάμε πιο αργά, αντί να τρέχουμε με ορμή προς την καλύτερη εκδοχή μας.

Να μη δεχτείς να αλλάξεις για κανέναν που σου το ζήτησε, να το κάνεις γιατί εσύ το επιθυμείς. Άσε τη βαβούρα δίπλα σου να κρίνει και να απωθεί τη νέα σου πραγματικότητα, μην πέσεις στο τρυπάκι και τη λούπα της κοινωνικής κριτικής. Αν σε αγαπούν πραγματικά θα αγαπήσουν όλες σου τις εκδοχές, ακόμα και τα ελαττώματα άλλωστε μέσα στο παιχνίδι είναι. Κι αν οι άνθρωποι τείνουν να κρίνουν και να τιμωρούν τον εαυτό τους λες και είναι ο χειρότερός τους εχθρός, εσύ κάνε τη διαφορά. Μην είσαι σκληρός με κάποιον που θα σε συντροφεύει για πάντα. Δώσε στον εαυτό σου γαλήνη γιατί μόνο έτσι θα μπορέσεις να πορευτείς μαζί του σε ένα ατέρμονο αγώνα εμποδίων, όπως είναι η πάλη για επιβίωση κι ανέλιξη. Άσ’ τον να κάνει λάθη κι όταν κάνει μην τον τιμωρήσεις, δίδαξέ τον.

Μη χαραμίσεις τις μεγάλες σου ανάσες πληγώνοντας εσένα.  Αν δεν είσαι εσύ αυτό που αγαπάς πάνω σου περισσότερο τότε ποτέ κανείς δε θα το κάνει για εσένα. Είμαστε ενέργεια κι αυτή είναι που εκπέμπουμε προς τα έξω. Κι αν εσύ ο ίδιος δε δουλέψεις με το τι απορροφάς φιλτράροντας και λίγο τις ανθυγιεινές σου σκέψεις, τότε όλο και πιο αργά θα καταλήξεις να περπατάς κι όλο και πιο βαρύ θα γίνεται το σώμα σου από τη σαβούρα. Κι αν αναρωτιέσαι αν αξίζει όλη αυτή η δουλειά που πρέπει να καταβάλεις, η απάντηση θα είναι πάντα πως ναι, αξίζει. Το γιατί είναι κάτι που θα βρεις εσύ και παραμένει προσωπική υπόθεση. Κι ευτυχώς γι’ αυτό.