Τα πιο όμορφα βάζα και τα πιο ξεχωριστά διακοσμητικά έχουν στο σπίτι μας την πιο περίοπτη θέση, όχι για να τα επιδεικνύουμε αλλά γιατί είναι πραγματικά σημαντικά για μας. Πολύτιμα και μοναδικά, μάς θυμίζουν όσα αγαπήσαμε και όσους δε θέλουμε να ξεχάσουμε. Ένα ξεχωριστό δώρο, ένα σημαντικό ενθύμιο, μια κληρονομιά, ίσως η μοναδική μας κληρονομιά. Μάς θυμίζουν περασμένες εποχές, στιγμές του παρελθόντος, αισθήματα του παρελθόντος, «τόσο λίγο εκτιμηθέντα». Και τα κρατάμε ακέραια, σαν φυλαχτό που είναι μαζί μας για πάντα. Είναι γι’ αυτό που όταν εκείνο το αντικείμενο σπάσει ή ραγίσει, πονάμε. Θλιβόμαστε. Χάνουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας. Νιώθουμε ότι έχει σπάσει και ένα κομμάτι της ίδιας της ύπαρξής μας. Επιθυμία μας, εννοείται μετά από το να μπορούσαμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, είναι να μπορέσει να φτιαχτεί, να επουλωθεί η πληγή του, να επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση.
Μέσα στην τελειότητά του, ο ιαπωνικός πολιτισμός, η αξεπέραστη αυτή κουλτούρα, εφηύρε μέθοδο για να επισκευάσει τα χαλασμένα αντικείμενα, δίνοντάς τους πνοή. Όταν σπάει κάτι, οι Ιάπωνες δεν το πετάνε, το φτιάχνουν με αγάπη και μετατρέπουν τα ψεγάδια του σε ομορφιά, δίνοντας ξανά ζωή σε κάτι που έχει χαλάσει. Η τεχνική αυτή, προσθέτει χρυσό στις ρωγμές και τα σπασίματα, και κάνει το αντικείμενο σαν καινούργιο. Είναι καινούργιο; Όχι. Είναι σπασμένο ακόμα; Ναι. Αλλά, η επισκευή του το κάνει ακόμα πιο όμορφο μέσα στις ατέλειές του. Και το πιο βασικό, αυτή η τεχνική έχει μια υπέροχη σημειολογία με προεκτάσεις και στην καθημερινή μας ζωή και το πώς πορευόμαστε στον καθημερινό μας βίο.
Η ονομασία Kintsugi σημαίνει ένωση με χρυσό και προέρχεται από τον 16ο αιώνα. Σύμφωνα με έναν αστικό μύθο, ένας κυβερνήτης, ο Ashikaga Yoshimitsu, έσπασε ένα αγαπημένο του μπολ τσαγιού, που ήταν αδύνατο να αντικατασταθεί. Επειδή δεν ήθελε να το πετάξει, ανέθεσε στους υπηρέτες του να βρουν μια λύση. Εκείνοι, στην προσπάθειά τους να φτιάξουν κάτι όμορφο από τα σπασμένα κομμάτια, χωρίς να κρύβουν τις ρωγμές, «γέννησαν» το kintsugi. Όμως, οι απαρχές της μεθόδου ανάγονται πολλά πολλά χρόνια πριν, όταν ακόμα ο άνθρωπος δεν είχε εφεύρει λέξεις και έννοιες για να αποδώσει πρακτικές της καθημερινότητάς του.
Με αυτή την τεχνική, λοιπόν, ένα φύλλο χρυσού τοποθετείται στο σημείο που έσπασε και το αντικείμενο αποκτά μια τέλεια ατελή ομορφιά. Μια πολυτελή διάσταση. Όπως ακριβώς και τα λάθη μας. Μάς κάνουν καλύτερους με έναν όμορφο τρόπο. Μάς διδάσκουν τη θετική πλευρά του πόνου και την επίγνωση ότι είμαστε ατελείς.
Η ψυχή μας μετά από κάθε λάθος, έχει μια μεγάλη ρωγμή που μας κάνει να πονάμε και η επούλωσή της θα λειτουργήσει ως βάλσαμο. Θα καταπραΰνει τη θλίψη και θα θεραπεύσει την πληγή που δημιουργήθηκε. Το εύθραυστο της ψυχής μας δεν πρέπει να μας δημιουργεί την εντύπωση ότι είμαστε άτυχοι ή κακότυχοι˙αντίθετα, είμαστε τυχεροί διότι κάναμε ένα υπέροχο λάθος μέσα από το οποίο θα μάθουμε. Είμαστε όμορφοι ακόμα και μέσα από τη ζημιά που έχουμε υποστεί. Είμαστε μοναδικοί και οι ρωγμές είναι εκεί για να μας θυμίζουν ότι καταφέραμε να ξεπεράσουμε με επιτυχία τα λάθη μας. Είναι η μόνη οδός που θα μας οδηγήσει στην αποδοχή των λαθών, του παρελθόντος και εν τέλει του ίδιου μας του εαυτού.
Η κατανόηση της καινούργιας πραγματικότητας, μιας πραγματικότητας με λάθη και παραλείψεις, μάς δίνει την ευκαιρία να δούμε τον κόσμο με άλλο μάτι και άλλη προοπτική. Ή καλύτερα, με άλλη οπτική. Σε αυτή και με αυτή την πορεία, ο άνθρωπος φτάνει στην αυτοσυνείδηση, την απόλυτη επίγνωση του εαυτού του, την εξέλιξη και τελικά την ελευθερία, την απόλυτη ελευθερία. Η πίστη στον εαυτό μας είναι εκείνη που θα οδηγήσει στην κατανόηση του είναι μας.
Το πιο σημαντικό μάθημα του kintsugi είναι η αέναη αλλαγή, το διάσημο τα πάντα ρει και ουδέν μένει του Ηράκλειτου. Τίποτα δε μένει σταθερό, τίποτα δεν είναι αναλλοίωτο μέσα στον χρόνο, τίποτα δεν είναι το ίδιο. Και ο εαυτός μας, επίσης. Όλα είναι παροδικά και αυτό είναι το μεγαλείο της ίδιας της ζωής.
Οι ρωγμές, και των αντικειμένων και της ψυχής μας, μάς κάνουν αυτό που είμαστε, μάς καθορίζουν. Είμαστε υπάρξεις, που πορευόμαστε με πολλά σπασμένα κομμάτια, με πολλές ατέλειες και με πολλά λάθη και πάθη, τα οποία προσπαθούμε να κολλήσουμε και να δημιουργήσουμε τον νέο μας εαυτό. Ας αγκαλιάσουμε αυτές τις ατέλειες, είναι κομμάτι μας. Όλοι έχουμε ρωγμές. Το πραγματικά υπέροχο είναι να μπορούμε να τις αγκαλιάσουμε. Οι δυσκολίες και τα εμπόδια μάς κάνουν αυτό που είμαστε. Αυτά μάς κάνουν μοναδικούς. Τα σπασμένα μας κομμάτια. Αυτή είναι και η φιλοσοφία του Kintsugi.
Συντάκτης: Χριστιάνα Δεμέναγα
