Καρδιοχτύπι, γλυκιά αϋπνία, συνεχής ονειροπόληση, ασυναίσθητο χαμόγελο, συνοδεύουν κάθε νέα ερωτική γνωριμία. Θα μπορούσα να προσθέσω κι άλλα στον μακρύ κατάλογο των συναισθημάτων που νιώθει ο καθένας μας με ένα καινούργιο φλερτ και να συμπεριλαμβάνουν από προσμονή για ένα τηλεφώνημα μέχρι αλλαγή στις καθημερινές συνήθειες. Παρόλο που η γνωριμία έγινε τυχαία και απρόσμενα και κανείς από τους δυο δεν το κυνήγησε, εντούτοις τα συναισθήματα είναι το ίδιο έντονα. Ο καθένας θυμάται τη χαρά και την αδημονία του πρώτου ραντεβού, τα μηνύματα πρωί και βράδυ, την πρώτη καλημέρα και την τελευταία καληνύχτα, τα τραγούδια που λειτουργούσαν ως αφιέρωση του ενός στον άλλον (όσο γλυκανάλατο κι αν ακούγεται) και τα πρώτα μικρά, χαζά δώρα που δε σηματοδοτούσαν απαραίτητα επέτειο, αλλά μια φευγαλέα σκέψη.
Ένα από τα πιο σημαντικά βήματα, στάδια καλύτερα, είναι η γνωριμία με όλο το περιβάλλον του ξεχωριστού αυτού ατόμου. Φίλοι, πιο κολλητοί φίλοι, κουμπάροι, συγγενείς, στενότερη οικογένεια. Η σκέψη που τριγυρνά στο μυαλό του καθενός, μετά την παρέλευση ενός εύλογου χρονικού διαστήματος, είναι το πότε θα γίνει και εάν αργεί, γιατί συμβαίνει αυτό. Διότι, ένα τέτοιο βήμα αφενός απαιτεί μια άλφα προετοιμασία κυρίως ψυχολογική, αφετέρου διότι σημειολογικά έχει τη σημασία του. Κάτι δείχνει, κάτι σηματοδοτεί. Πλέον, η γνωριμία θα περάσει σε ένα άλλο στάδιο, πιο σοβαρό (αν και η χρήση της συγκεκριμένης λέξης με βρίσκει διστακτική) με τις αντίστοιχες προεκτάσεις.
Η συντριπτική πλειοψηφία όσων βρέθηκαν ή βρίσκονται σε αυτή τη θέση, ανυπομονούν. Έχουν πλάσει με το μυαλό τους τον διάλογο, το τι θα φορέσουν, πού θα παν, τι δώρο θα προσφέρουν, πώς θα αποκρύψουν αχρείαστες λεπτομέρειες. Και σε όλες τις πιθανότητες, η συνάντηση βαίνει καλώς.
Υπάρχει, όμως, και το σενάριο που θέλει αυτή τη συνάντηση με την οικογένεια να αργεί να γίνει, να προβάλλονται δικαιολογίες και προσχήματα προκειμένου να μην πραγματοποιηθεί, όχι ποτέ αλλά τουλάχιστον όχι στο παρόν στάδιο. Σημαίνει κάτι αυτή η αναβολή; Αυτή η αργοπορία; Θα μπορούσε να εκληφθεί ως αδιαφορία ή υπό περιστάσεις δεν είναι και τόσο ανησυχητικό;
1. Είναι ένα -επόμενο- βήμα
Ο πρώτος λόγος για τον οποίο κάποιος δε μιλά στην οικογένειά του για την καινούργια του σχέση είναι αυτός ακριβώς που φοβόμαστε όλοι. Δεν είναι ακόμα έτοιμος για ένα τέτοιο βήμα. Σε πρώτο χρόνο αυτό μπορεί να σημαίνει και κάτι «άσχημο». Αλλά, με μια πιο ψύχραιμη ματιά, αν προσθέσουμε δίπλα το «ακόμα», η κατάσταση είναι λίγο αισιόδοξη. Αν δεν ένιωσε έτοιμος ακόμα, δε σημαίνει ότι δε θα νιώσει έτοιμος ποτέ. Μπορεί να είναι θέμα χρόνου, να θέλει να μοιραστεί πρώτα εμπειρίες και βιώματα, να δοκιμάσει και να δοκιμαστεί για να είναι απόλυτα σίγουρος, όσο μπορεί να είναι κάποιος, για αυτή τη σχέση.
2. Θεωρεί ότι θα συγκρουστείτε
Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το κατά πόσο ταιριάζουν η οικογένεια με την καινούργια σχέση. Αν υπάρχει μια ταύτιση απόψεων, όχι ιδεολογικών αλλά κοσμοθεωρίας, αν έχουν παρόμοια γούστα και προτιμήσεις, αν υπάρχουν χαώδεις αποκλίσεις. Εύλογα κάποιος θα σκεφτεί ότι, εάν υπάρχουν αυτές οι αποκλίσεις, θα υπάρχουν για πάντα, δεν είναι κάτι που θα πάψει να υφίσταται μετά από κάποιο διάστημα. Ναι, ισχύει, απλώς μπορεί να είναι κάτι που να μην μπορεί να το διαχειριστεί τη δεδομένη στιγμή, ίσως να πιστεύει ότι με την πάροδο του χρόνου να είναι πιο εύκολο. Δε θα είναι. Οι μεγάλες διαφορές στις αντιλήψεις και πεποιθήσεις δε γεφυρώνονται. Μαθαίνεις να ζεις μαζί τους και να τις αποδέχεσαι. Δεν τις αγγίζεις και δεν τις αφήνεις να επηρεάσουν εσένα ή τη σχέση σου.
3. Έχει γνωρίσει κι άλλα άτομα πριν από σένα
Τρίτον, είναι πιθανόν να καθυστερεί η γνωριμία λόγω του ότι πολύ πρόσφατα πραγματοποιήθηκε μια ανάλογη συνάντηση με κάποι@ πρώην. Θα ήταν αλήθεια πολύ άβολο να επαναληφθεί με μικρή χρονική διαφορά, και για τις δύο πλευρές. Οι αναμνήσεις θα είναι ακόμα νωπές και οι συγκρίσεις, δυστυχώς, αναπόφευκτες.
4. Το αίσθημα της σύγκρισης
Ο τέταρτος παράγοντας σχετίζεται με το ίδιο το πρόσωπο της σχέσης και το γεγονός ότι έχει καταπιεί κοινωνικά στερεότυπα. Αποτέλεσμα; Να νικάει το αίσθημα της ντροπής για κάποιο στοιχείο, είτε της οικογένειας, είτε της σχέσης. Αυτή είναι και η πιο δύσκολα διακριτή περίπτωση, αφού πολλές φορές η ντροπή αυτή είναι τόσο βαθιά ριζωμένη μέσα μας, που δεν μπορούμε να την εντοπίσουμε. Μπορεί να αφορά παράγοντες όπως η εξωτερική εμφάνιση, το ακαδημαϊκό επίπεδο, το οικονομικό στάτους κι άλλα πολλά. Υπάρχουν άτομα που δε νιώθουν περήφανοι για την καταγωγή και την οικογένειά τους. Κι αυτό είναι εντάξει. Μπορεί να υπέφεραν μεγαλώνοντας, να κουβαλούν τραύματα, να μην μπόρεσαν να το ξεπεράσουν ακόμα. Έτσι, αποφεύγουν μια γνωριμία φοβούμενοι τι θα προκύψει ή τι θα λεχθεί, από την πλευρά της οικογένειας, αυτή τη φορά.
5. Δε θεωρεί ότι αυτή είναι μια σημαντική γνωριμία
Μια σχέση που θα έχει προοπτική στο μέλλον. Κοινώς, είναι μια εφήμερη κατάσταση, με ημερομηνία λήξης στο άμεσο, αμεσότατο μέλλον. Αυτή η εξήγηση είναι και η πιο πιθανή, καθώς αν υπάρχει γνήσιο ενδιαφέρον, αίρονται όλες οι προηγούμενες επιφυλάξεις και ενδοιασμοί. Όχι επειδή είναι ρομαντική σκέψη, αλλά επειδή, πραγματικά, στην αυθεντική αγάπη, δε χωρούν δεύτερες σκέψεις ή αμφιβολίες.
Κάπου εδώ, για χάρη της συζήτησης, θα κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου. Μπορεί να μη συμβαίνει τίποτε από τα πιο πάνω και να είναι ακριβώς το αντίθετο, να θέλει πολύ να έρθετε πιο κοντά, μα να διστάζει στη σκέψη ότι εσύ έχεις αμφιβολίες.
Σε κάθε περίπτωση, μια συζήτηση ειλικρινής και εφ’ όλης της ύλης θα λύσει κάθε απορία και θα διαλύσει κάθε σκιά. Τα μισόλογα και οι ανακρίβειες δημιουργούν σύννεφα και γεννούν ανασφάλειες, κάτι που δεν είναι το ζητούμενο σε μια σχέση. Πρέπει να μπορούν να εκφραστούν οι σκέψεις και τα παράπονα, εκατέρωθεν εννοείται, προς άρση κάθε παρεξήγησης αλλά και για να μη γεννηθεί καν η όποια αμφιβολία.
Συντάκτης: Χριστιάνα Δεμέναγα
