Μια από τις πιο μεγάλες προκλήσεις που θα κληθείς να διαχειριστείς, να αντιμετωπίσεις και ίσως, εν τέλει, να μάθεις να ζεις μαζί της (ελπίζω να μη χρειαστεί), είναι η σχέση που έχει το ταίρι σου με πρώην δεσμούς. Όπως κι αν έχουν χωρίσει και όποιες κι αν ήταν οι συνθήκες που τους απομάκρυναν. Κι είναι πολύ εύκολο πρώην σύζυγοι ή σχέσεις να προκαλέσουν, από την αρχή ακόμα της καινούργιας σχέσης, αμφιβολίες και σκιές που θα πλανώνται στον αέρα, με ενδεχόμενο να φέρουν ρωγμή κι ανεπανόρθωτη ζημιά στη σχέση.
Κάποιοι θεωρούν ότι η ύπαρξη των πρώην, ειδικότερα ως αποτέλεσμα μακροχρόνιας και σοβαρής σχέσης, είναι από μόνη της σημείο για συζήτηση, όχι από την αρχή όμως. Υπάρχουν κι άτομα, ανάμεσά τους κι εγώ, που πιστεύουν έντονα ότι το παρελθόν ανήκει εκεί που δηλώνει το όνομά του: στο παρελθόν, κι ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Χωρίς συζήτηση και χωρίς αναφορά. Υπάρχουν και κάποιοι που, είτε το θέλουν είτε όχι, μαθαίνουν για τους πρώην, είτε συγκυριακά, είτε επειδή το επέλεξαν. Και κάποτε, μαθαίνουν και λεπτομέρειες, τελικά ανεπιθύμητες.
Είναι πραγματικά υγιές και δείγμα ωριμότητας να αντιμετωπίζονται οι πρώην με σεβασμό κι εκτίμηση. Όμως, η γραμμή ανάμεσα σε αυτή τη συνθήκη και τον προβληματισμό αν εξακολουθεί να επηρεάζεται από παλιές καταστάσεις, είναι πολύ λεπτή. Ωστόσο, είναι ευδιάκριτη, αν έχουμε τα μάτια και τις κεραίες μας ανοιχτά για σημάδια προειδοποιητικά. Ποια είναι αυτά και πώς μπορούμε να τα εντοπίσουμε;
Εμπλοκή στη ζωή των πρώην
Η ενασχόληση με ό,τι τους αφορά και η προσπάθεια επίλυσης όλων των ζητημάτων, προβλημάτων και δύσκολων καταστάσεων που περνάνε είναι προειδοποιητικό σημάδι, όταν ξεπερνά το απλό, ανθρώπινο ενδιαφέρον. Ειδικότερα αν χρησιμοποιείται το επιχείρημα «ας βρεθούμε από κοντά για να βοηθήσω, πέρασε πολλά». Η όλη κατάσταση γίνεται ακόμα πιο ανησυχητική και περιπλέκεται ιδιαίτερα αν κατατάσσει τον άνθρωπο αυτό στην κατηγορία (ύποπτη κατ’ εμέ) «δικός μου άνθρωπος». Κι αυτός ο χαρακτηρισμός γίνεται ακόμα πιο «επικίνδυνος» αν επιδιώκει μια συνάντηση σε τακτά διαστήματα με τη δικαιολογία ότι έχουν κοινές παρέες και είναι ο ένας κομμάτι του άλλου.
Διατηρεί αναμνηστικά από την κοινή τους ζωή
Η άρνηση να αποχωριστεί αντικείμενα που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν συνδεθεί με το κοινό τους παρελθόν δείχνει μια έντονη προσκόλληση σε ό,τι έχει να κάνει με όσα έζησαν, μοιράστηκαν, βίωσαν, και ίσως υποσυνείδητα να δείχνει και μια επιθυμία να επιστρέψει σ’ εκείνο το παρελθόν.
Αποφεύγει μέρη που έχουν συνδεθεί με το παρελθόν τους
Μπορεί να είναι εστιατόρια, πάρκα, νησιά, ξενοδοχεία, πλατείες, παραλίες ή ακόμα και συναυλίες και θέατρα. Θα τολμήσω να πω και το πιο ακραίο σενάριο: αποφεύγει ολόκληρες περιοχές! Αυτό είναι ξεκάθαρο δείγμα ότι αρνείται να αντιμετωπίσει τα όποια συναισθήματα νιώθει, δεν τα έχει αποδεχτεί κι άρα δεν μπορεί να τα ξεπεράσει. Φυσικά, είμαστε όλοι συνδεδεμένοι ως ένα βαθμό με μέρη στα οποία περάσαμε ωραία με τους πρώην μας και το να ξαναβρεθούμε εκεί δημιουργεί περίεργες διασυνδέσεις στο μυαλό. Όμως, η έντονη αποφυγή τους μαρτυρά ότι δεν είμαστε ακόμα σε θέση να αντιμετωπίσουμε τα συναισθήματα που άφησε πίσω του αυτός ο χωρισμός.
Διατηρεί επαφή με όλο τον κύκλο των πρώην
Εάν παραμένουν στη ζωή από το ταίρι σου η μητέρα, ο πατέρας, ο αδελφός, ο κολλητός, ο γείτονας πρώην, αυτό κι αν είναι κόκκινη σημαία, ηχηρό καμπανάκι, όλα τα συναφή, για λογαριασμούς και σχέσεις που δεν έκλεισαν. Δεν αντιλέγω ότι ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια μετά από έναν χωρισμό (και μια μακροχρόνια σχέση) είναι η διαχείριση όλων των σχέσεων που είχαν δημιουργηθεί κατά τη διάρκεια της σχέσης. Εάν, λοιπόν, η επικοινωνία συνεχίζεται στον βαθμό και στη συχνότητα που γινόταν προηγουμένως και δεν έχει αλλάξει το παραμικρό, είναι λόγος για να γίνει μια σοβαρή κουβέντα και να τεθούν όλα τα ζητήματα προς συζήτηση. Εάν πραγματικά δεν έχει συναισθήματα πλέον, η διακοπή των σχέσεων δε θα είναι δύσκολη.
Κάνει συνεχή σύγκριση μαζί σου
Σε όλα. Για όλα. Έμμεση κι άμεση. Είτε αφορά κάτι φαινομενικά αθώο (παρόλο που πιστεύω πως σε τέτοιες καταστάσεις δεν υπάρχει αθωότητα), όπως το μαγείρεμα ή το ντύσιμο, είτε κάτι πιο σύνθετο, όπως τις επαγγελματικές επιλογές, τη μόρφωση, τις κοινωνικές δεξιότητες. Οι συνεχείς συγκρίσεις αποδεικνύουν το αυτονόητο: δεν έχει κλείσει όλα τα θέματα με το παρελθόν (θυμήσου την επική σκηνή με τη Rachel στους Friends που αποζητά το closure). Κι αυτό θα αποτελέσει εμπόδιο για μια υγιή σχέση.
Το follow
Ζούμε στην εποχή των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, της προβολής της ζωής μας παντού και πάντα. Αναρτώντας το οτιδήποτε, αφήνουμε το ψηφιακό μας αποτύπωμα. Εάν ακολουθεί, παρακολουθεί, αντιδρά και αλληλεπιδρά σε φωτογραφίες και αναρτήσεις των πρώην, είναι δείγμα ότι ακόμα έχει την περιέργεια για το πώς είναι η ζωή τουε, πώς περνάνε, αν είναι καλά (στο υποσυνείδητό του η φράση συμπληρώνεται «χωρίς αυτούς») κι αν προχώρησαν. Αυτό το τελευταίο θα πονάει πιο πολύ. Και τότε είναι που πρέπει να τολμήσεις να λάβεις τολμηρές αποφάσεις.
Τα όποια θέματα προκύψουν σε μια σχέση πρέπει να λύνονται με διάλογο, ώριμη συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων. Η επικοινωνία είναι ο ακρογωνιαίος λίθος κάθε υγιούς δεσμού. Μη διστάσεις να εκφράσεις με ειλικρίνεια ό,τι σε προβληματίζει και σου δημιουργεί ανησυχία. Το ταίρι σου είναι εκεί για να σε ακούσει και να αφουγκραστεί ό,τι νιώθεις. Κι αυτό είναι αμφίδρομο. Οφείλεις κι εσύ να ακούσεις την όποια εξήγηση έχει να δώσει και τότε να πάρεις μια απόφαση που θα είναι όντως για το καλό σας, σε όλα τα επίπεδα.
Συντάκτης: Χριστιάνα Δεμέναγα
