Φίλοι, εραστές και μετά σύζυγοι

Γνωρίζεστε κάπου τυχαία, φλερτάρετε με ματιές και συναφή χαμόγελα, περνάτε χρόνο στην πορεία μαζί κι αυτό το μαζί αποφασίζετε να το κάνετε και επίσημα «σε σχέση». Με το πέρασμα του καιρού, το σκέφτεστε να κάνετε και το μεγάλο βήμα. Αυτό του γάμου. Πριν προχωρήσεις σε γάμο, να σιγουρέψεις ότι εκτός από αγάπη, υπάρχει και φιλία. Υπάρχει άνεση και κατανόηση. Επειδή ο έρωτας μετά από 20 χρόνια μπορεί να εκλείψει και να χτυπήσει μια ρουτίνα την πόρτα σας που μόνο καχεκτική και βαρετή κάνει την κοινή σας ζωή. Περνάω σε λεπτομέρειες και παραδείγματα ευθύς αμέσως.

Είναι δύσκολο να μείνεις για πάντα με τον εραστή σου αν δεν μπορείς  και να συγκατοικήσεις μαζί του σαν να είναι φίλος σου.  Να μην παρεξηγείται δηλαδή εάν ο ένας μπαίνει σπίτι και πετάει τα ρούχα στις καρέκλες της τραπεζαρίας επειδή θέλει να αράξει στον καναπέ κάτω από το air-condition. Ή όταν ο άλλος θέλει να φάτε για 3^η μέρα στη σειρά πατάτες τηγανιτές με μπέργκερ και μετά να πιείτε τα ποτάκια σας στο μπαλκόνι. Να αφομοιώσει ο ένας τις συνήθειες του άλλου και μέσα από γέλια και ξεκάθαρες ατάκες να τα βρίσκετε. Να έχεις την άνεση να πεις τι σε ενοχλεί χωρίς να τσακωθείς ή να υπάρξουν λίγα μούτρα (Since when, θα με ρωτήσεις ρητορικά τώρα, κρατάνε τα μούτρα λίγο κι εγώ θα χαμογελάσω δείχνοντας συμπόνοια!). Η συγκατοίκηση ακόμη και με φίλο αδερφικό από τα παιδικά χρόνια μπορεί να γίνει δύσκολη, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για ζευγάρι. Αλλά το να κάνουμε υποχωρήσεις και να συζητάμε ανοιχτά τα θέματά μας, μας καθιστά ακομπλεξάριστους με το ταίρι μας και με τον εαυτό μας. Θέληση και καψούρα να υπάρχει και από λύσεις άλλο τίποτα.

Η φιλία με το σύντροφο κι ανερχόμενο/η σύζυγο, δεν έγκειται μόνο στα καθημερινά γύρω από το σπίτι. Έχει να κάνει και με inside jokes που μόνο οι δυο σας σχολιάζετε και καταλαβαίνετε. Με λογοπαίγνια κι ατάκες, με μουσικές προτιμήσεις, με το ότι μπορείτε να καθίσετε σε έναν καφενέ και να περάσετε το ίδιο καλά όπως και αν ήσασταν σε χλιδάτο beach bar στην Χαλκιδική. Και είναι σημαντικό να μπορείτε να αυτοσαρκάζεστε παρέα για το δόντι που μπορεί να λείπει από κάποιον ή τα παραπάνω κιλά που ναι υπάρχουν αλλά είναι και γοητεία γιατί έτσι σας αρέσει εσάς να λειτουργείτε. Ή δε μαγειρικές ικανότητες και προσπάθειες να ευχαριστήσετε το ταίρι σας, δημιουργούν ιστορίες απείρου κάλλους και γέλιου ειδικά όταν προσπαθείτε να συντονιστείτε και να μαγειρέψετε μαζί και διαφωνείτε για το ποιος θα πλύνει τα πιάτα μετά. Τα μοιράζεστε με την παρέα σας αργότερα και κρατάνε την κοιλιά τους από τα γέλια.

Ο σύντροφος που θα επιλέξεις να παντρευτείς χρειάζεται να σε γουστάρει σεξουαλικά αλλά να σε γουστάρει και σαν άνθρωπο. Να ελκύεστε και οι δυο από αυτό που βλέπετε εξωτερικά κάθε πρωί που ξυπνάτε μαζί, αλλά να αγαπιέστε και για την καρδιά -μεγάλη σαν αγκινάρα- που έχετε ο καθένας ξεχωριστά. Να επιβραβεύετε τις νίκες σας και να παρηγορείτε ο ένας τον άλλον στις ήττες σας. Να αλληλόστηρίζεστε σε όλα και να δουλεύετε μαζί τα αδύναμα σημεία σας· να είστε ο ένας η καλύτερη εκδοχή του άλλου. Να μπορείτε να λέτε αλήθειες μεταξύ σας γνωρίζοντας πόσο μπορεί να στεναχωρήσετε το άλλο σας μισό επειδή έτσι βελτιώνεστε ως άνθρωποι. Να είστε εραστές με πολύ πάθος σε μια σχέση που εξελίσσεται την συνεχώς και κρατιέται μακριά από βάλτους, τυπικότητες, «σου’ πα, μου ’πες» κι εμπλοκές οικογενειακές, θα μείνει αναλλοίωτη στο χρόνο. Να παραμείνετε εραστές με έμφαση πάντα στην ημερομηνία δημιουργίας. Να μην υπάρξει ημερομηνία λήξης!

Για να  παντρευτούν όλα αυτά, χρειάζεται τσαγανό, προσπάθεια, αμοιβαία υποχώρηση χωρίς πείσματα κι εγωισμούς κι αγάπη που δε μένει στα κοινά. Μια αγάπη που επιθυμεί συνεχώς να μεγαλώνει και να δίνεται με τρόπο που θα είναι μοναδικός για εσάς αλλά θα μείνει για πάντα. Και θα περπατάτε στα εβδομήντα σας χέρι-χέρι στο δρόμο, περνώντας κάποια διάβαση, προσεγμένα ντυμένοι και θα σας βγάζουν φωτογραφίες οι νεολαίοι με #couplegoals και μια συγκίνηση στα μάτια. Αγάπα λοιπόν το ταίρι σου σαν εραστή και φίλο σου σαν να μην υπάρχει αύριο, μάθε κι αφέσου να σε μάθει και καλά στέφανα!