Λίγο ή πολύ μετράει μόνο το αν νιώθεις

«Καλλιεργώντας συναισθήματα». Μια φράση που επαναλαμβάνεται ανάμεσα σε βραδινές συζητήσεις. Στην άλλη πλευρά του ακουστικού, ακούγεται μια φωνή που αβίαστα ψιθυρίζει πως είναι «λίγο» ερωτευμένος. Ακολουθεί μια μακρόσυρτη παύση, σχεδόν ασύγχρονη με όλες τις υπόλοιπες μπερδεμένες σκέψεις. Μπορεί κάποιος να πιστεύει πως αυτό το «λίγο» θα καταφέρει  στην πορεία να αναπτυχθεί σε κάτι «πολύ»;

«Όλα είναι θέμα χημείας» υποστηρίζουν οι χημικοί, αναφερόμενοι σε ένα φάσμα που ξεκινά απ’ τα ρούχα που φοράμε και μπορεί να φτάσει στις χημικές ουσίες που παράγονται απ’ τον οργανισμό μας για όλες μας τις σχέσεις. Κι αφού είναι όλα χημεία, πώς μπορεί κάποιος να μη νιώθει όσα εσύ, κύριε χημικέ μου; Αφού χημεία φαίνεται να υπάρχει, έλξη αμοιβαία υπάρχει, βλέμματα γεμάτα σπίθες κι αυτή η λαχταρά να βρεθείς δίπλα στον άλλο, να τον νιώσεις, όλα είναι εδώ.

Κι όταν, τελικά, κάτι πάει να εξομολογηθεί, πόσο άσχημα ακούγεται αυτό το «λίγο»! Αυτό το όχι αρκετό, όχι όσο το δικό σου, όχι το απόλυτο, όχι το 100%. Το «λίγο» καμουφλάρεται με λόγια για αποστάσεις συναισθηματικές, που χρειάζεται να διανύσει κάποιος για να φτάσει σε μια ισορροπία συναισθημάτων.

Για να δώσει το «λίγο» τη θέση του σε κάτι περισσότερο και δυνατότερο. Η ανάπτυξη συναισθημάτων για κάποιους συμβαίνει όταν μοιράζονται κοινά βιώματα και σκέψεις, όταν δίνουν χωρίς να περιμένουν κάτι πίσω. Όταν δίνουν έμπρακτα. Δε μένουν στα λόγια για δήθεν αποστάσεις που χρειάζεται να προσπεραστούν. Την διανύουν τη διαδρομή. Κυριολεκτικά και μαζί. Την προσπαθούν. Κι ας φοβούνται. Κι ας πατήσουν πάνω σε κάρβουνο. Κι ας βρεθούν σε αδιέξοδο. Χτίζουν γέφυρες προσπαθώντας να ολοκληρώσουν το «μαζί». Ανεβαίνουν σκαλί-σκαλί την ανηφόρα που κάποιοι ονομάζουν «έρωτα», ο καθένας φυσικά με τον δικό του τρόπο και στον δικό του χρόνο.

Αυτό, ναι, σημαίνει καλλιεργώ συναισθήματα.  Γιατί σκαρφαλώνοντας, μαθαίνεις πράγματα και για εσένα. Ανακαλύπτεις πόσο ψηλά μπορείς να φτάσεις και με ποια μέσα. Πόσο αντέχεις να προσπαθήσεις και πόσα αξίζει να δώσεις. Είναι κάποιοι που αποκαλούν αυτήν την ανάβαση στο όρος του έρωτα, Γολγοθά. Γολγοθάς γιατί τραβάνε πολλά για να φτάσουν να εμφανιστούν σε κοινή σκηνή μαζί με τον έρωτά τους. Και για να αντιληφθούν πόσα πολλά (ή και λίγα) νιώθουν για εκείνον τον έρωτα.

Καλλιεργείς συναισθηματικό δέσιμο όταν ξυπνάς 5.30 το πρωί για να πεις καλημέρα στον άλλον, που εκείνη την ώρα σηκώνεται αγχωμένος για τη δουλειά. Κι ύστερα, τον άνθρωπο που νοιάζεσαι, δεν τον αφήνεις ποτέ χωρίς καληνύχτα, ούτε χωρίς το χαμόγελό σου, την τσαχπινιά σου, το μαύρο χιούμορ σου που ανεξήγητα προκαλεί γέλια και σίγουρα δημιουργεί αναμνήσεις.

Ανάμνηση. Αυτό είναι, το μυστικό μιας συναισθηματικής ένωσης. Δημιουργείτε ιστορίες που θα θυμάστε. Κάθε στιγμή και μια ανάμνηση, κάθε ανάμνηση κι ένα παραπάνω συναίσθημα. Ας μην ξεχνάμε πως κι ο πόνος εκεί ανήκει. Στα συναισθήματα. Παρέα με μια λύπη και μια νοσταλγία. Μείγμα που μπορεί να ‘ναι μέρος ενός μεγάλου έρωτα.

Κι όσοι δαγκώνουν τη λαμαρίνα στο έπακρο εξαρχής, πιστεύουν πως αφού έγινε μπαμ και κάτω, είναι αληθινό και θα κρατήσει. Νιώθοντας τα πάντα έντονα και γρήγορα και νομίζοντας πως δε χωράει κάτι περισσότερο η καρδούλα τους, οφείλουν να σεβαστούν και να προσέξουν όσα αισθάνονται. Να ισορροπήσουν το «πολύ» τους και να το δώσουν σε μικρές δόσεις, έτσι ώστε να το προστατέψουν και φυσικά να συνεχίσουν να το καλλιεργούν. Να ποτίζουν αυτό που νιώθουν για να μη μαραθεί. Ο έρωτας χρειάζεται πάντα το κατάλληλο λίπασμα, αμπούλες αναζωογόνησης και προσωπική ενασχόληση με φροντίδα καθημερινή. Έτσι ανεβαίνει όχι σκαλί αλλά επίπεδο ολόκληρο.

Το «λίγο» ερωτευμένος είναι τελικά απλώς μια λάθος διατύπωση, που μόνο σύγχυση προκαλεί. Υπάρχουν εκείνοι που νιώθουν κάποια πράγματα, αλλά αναγνωρίζουν παράλληλα πως χρειάζεται να τα ενδυναμώσουν. Υπάρχουν άλλοι που αισθάνονται το ίδιο με τον σύντροφό τους απ’ την αρχή και στον ίδιο βαθμό. Υπάρχουν και κάποιοι τελευταίοι, λιγάκι πιο ρομαντικοί ίσως, που αναρωτιούνται «πρέπει να υπάρχουν όντως μέτρα και σταθμά στον έρωτα;».

Γι’ αυτό, αν χτυπάει η καρδούλα σου δυνατά και γρήγορα και μόνο με τη σκέψη ενός προσώπου, μην ψάχνεις το «πόσο» νιώθεις, γιατί δεν έχει τόση σημασία. Βρες μόνο το «τι» και το «πώς», για να αποκτήσεις αυτό που επιθυμείς.