Μετά τα 30 επιστρέφεις στα θρανία μόνο για ‘σένα!

Μαζί με τη δεκαετία των 30 πολλοί λένε πως έρχονται οι μέρες του φωτός! Εκείνες που σε πάνε ένα βήμα παρακάτω, που σε κάνουν να παίρνεις άλλου τύπου αποφάσεις και μέσα από αυτές να λάμπεις. Είναι η φάση που έχεις ψιλό-κατασταλάξει και λόγω ηλικίας θέλεις να ψαχτείς και για κάτι άλλο, διαφορετικό απ’ όσα έχεις κάνει μέχρι σήμερα. Γι’ αυτό κι είναι η καλύτερη στιγμή για επιστροφή στα θρανία. Ξέρεις το πρόγραμμά σου και τι χρόνο έχεις να διαθέσεις και λες να προσπαθήσεις για ‘κείνο το σεμινάριο μαγειρικής που πάντα ήθελες να παρακολουθήσεις. Ή το μεταπτυχιακό εξ αποστάσεως, που χρόνια σκεφτόσουν κι όλο του πατούσες αναβολή. Σου ‘χει λείψει το διάβασμα, το να κάνεις κάτι για ‘σένα που θα σε βελτιώσει αλλά κι η επαφή με την εκπαίδευση γενικότερα.

Για ‘κείνους που δουλεύουν τα πρωινά, η επιστροφή σε νυχτερινά και επαγγελματικά λύκεια, είναι η πιο ιδανική ευκαιρία για να πάρουν το απολυτήριο που για διάφορους λόγους δεν πήραν ως έφηβοι. Σε αυτά τα σχολεία έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε πολλές ειδικότητες, από ηλεκτρονικός ή βρεφονηπιοκόμος μέχρι εκπαίδευση πάνω σε χώρους εστίασης κι αισθητικής. Έχεις τη δυνατότητα να μάθεις κάτι που δεν έτυχε να σκεφτείς σε νεότερη ηλικία και μάλιστα πας συνειδητά σε κάτι που γουστάρεις. Είναι επιλογή σου κι αυτό σου δίνει άλλη δύναμη και παραπάνω αντοχή.

Έτσι, δε σε ενοχλεί που γυρνάς σπίτι σου μετά τις 11, έχοντας περάσει μετά τη δουλειά και κάποιες ώρες μέσα σε μια σχολική τάξη. Επιστρέφεις κουρασμένος αλλά λίγο πιο γεμάτος. Γιατί κάτι καινούριο έμαθες σήμερα, γιατί αντάλλαξες απόψεις με τους συμμαθητές σου, γιατί πέρα απ’ το σπουδαίο όφελος της γνώσης, που δε σταματάει ποτέ, έχεις βάλει ένα λιθαράκι στην εξέλιξή σου ως άνθρωπος.

Η εκπαίδευση μετά τα 30 συμβαίνει επειδή είτε αποφασίζεις να συνεχίσεις σπουδές που δεν ολοκλήρωσες ποτέ είτε γιατί επιθυμείς να δοκιμαστείς σε ένα νέο τομέα, έξω απ’ τα δικά σου δεδομένα, για ένα όνειρο που σου ‘χε μείνει απωθημένο ή γιατί πολύ απλά το καινούργιο αυτό αντικείμενο σπουδών θα σε βοηθήσει σε μετέπειτα επαγγελματική σου πορεία.

Πόσοι και πόσοι δεν έκατσαν ξανά, δεκαετίες ίσως μετά, σε θρανία ξενόγλωσσων φροντιστηρίων για να μάθουν δεύτερη ή και τρίτη ξένη γλώσσα, με απώτερο σκοπό να απασχοληθούν στον τουριστικό τομέα, να ταξιδέψουν ή να διεκδικήσουν μια καλύτερη θέση στο χώρο εργασίας τους; Είναι κι οι δάσκαλοι και καθηγητές που χρειάζονται μετέπειτα εκπαίδευση σε υπολογιστές ή αγγλικά για να μπορέσουν να διοριστούν. Είναι κι εκείνοι οι δημιουργικοί, που πιάνουν τα χέρια τους κι αργότερα κατάλαβαν πως αυτό τους ευχαριστεί, κι έτσι πάνε να μάθουν κοπτική-ραπτική, επειδή και το ‘χουν και γουστάρουν πολύ να φτιάχνουν ρούχα και κοσμήματα.

Κι είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι τόσο αξιοθαύμαστοι που αποφασίζουν να γυρίσουν στα θρανία. Δεν είναι εύκολο. Ειδικά όταν έχεις οικογένεια ή πολλές επαγγελματικές υποχρεώσεις. Όμως δεν υπάρχει εμπόδιο και δυσκολία που να μη νικιέται απ’ την επιθυμία, γιατί αυτό το «θέλω» είναι η μεγαλύτερη δύναμη. Επειδή δε σε στέλνει κανένας με το ζόρι να μάθεις ονυχοπλαστική ή να φτιάχνεις καλλιτεχνικές τούρτες με ζαχαρόπαστα, επειδή είναι καθαρά δική σου επιλογή, κι έτσι γίνεται με χαρά και μεράκι. Γίνεται με πυγμή και θάρρος. Το θες, το κυνηγάς, το μαθαίνεις. Ψάχνεις περισσότερο για να εκπαιδευτείς όσο το δυνατόν πιο συγκροτημένα. Δίνεις πιθανόν χρήματα απ’ τον μισθό σου για να εκπληρώσεις το όνειρο αυτό του να μάθεις κάτι καινούριο και να εξελιχθείς ως προσωπικότητα. Δεν στο επιβάλλει κανένας γονιός ή προϊστάμενος.

Γι’ αυτό κι η εκπαίδευση στα 30 είναι πέρα από αξιοθαύμαστη κι αξιοσέβαστη. Απαιτεί σκληρή δουλειά, αποδοτικότητα κι άπειρα καλή οργάνωση. Σε καμία περίπτωση, κανένας δεν αξίζει αποθάρρυνση ή ειρωνεία, γιατί αποφάσισε –καθυστερημένα για ορισμένους– να διεκδικήσει το όνειρο. Στη ζωή ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα, πόσο μάλλον για όσα μας πάνε πιο κοντά στην πληρότητα. Μόνο «μπράβο» αξίζει, λοιπόν, όποιος αφιερώνει προσπάθεια και χρόνο, απ’ την ήδη πιεσμένη ζωή του, για να φτάσει στο πολυπόθητο δίπλωμα, πτυχίο ή απολυτήριο. Για να βελτιώσει τον εαυτό του, για να προσφέρει στον ίδιο και στους δικούς του μια καλύτερη ποιότητα ζωής.

Αν σκέφτεσαι κι εσύ να συνεχίσεις τις σπουδές σου ή να μάθεις κάτι καινούριο, μη μασάς και κυρίως μην κολλάς στην ηλικία. Κινητοποιήσου, απόφυγε αναβλητικότητες και κάνε το. Μπορείς να βρεις από σεμινάρια life coaching μέχρι σεμινάρια ρομποτικής. Βγες εκεί έξω και δες τι σου αρέσει. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι που δεν προσπάθησαν πολύ. Θέλεις να ‘σαι ένας από αυτούς; Δε νομίζω!

Καλή τύχη σε όλα! Και μην ξεχνάς: Happiness is a state of mind!