Όλοι κάποια στιγμή έχουμε αναρωτηθεί τι είναι καλύτερο να λέγεται σε μία σχέση και τι να αποσιωπάται, γλυτώνοντας έτσι καβγάδες και περιττές υστερίες. Όταν όμως λέμε «καλύτερο», τι ακριβώς εννοούμε; Καλύτερο για εμάς τους ίδιους, για τον σύντροφό μας ή για τη σχέση μας γενικότερα;
Για πολλούς το καλύτερο είναι συνώνυμο του πιο ασφαλούς. Κι αυτό όμως είναι κάπως ρευστό. Ασφάλεια για τον εαυτό μας σημαίνει πως δε μοιράζομαι κάποτε όσα νιώθω για να μην τσαλακωθώ, εκτεθώ ή πληγωθώ. Δε θα παραδεχτούμε εύκολα, ας πούμε, ότι ζηλέψαμε τον διαχυτικό υπάλληλο που εξυπηρέτησε το ταίρι μας. Ειδικά στην αρχή, κάπως κρυβόμαστε, γιατί δε θέλουμε να τα δείξουμε ή να τα δώσουμε όλα. Εξάλλου, η ζήλια κι οι εντάσεις ούτε μας κολακεύουν ως χαρακτήρες ούτε σημαίνουν απαραίτητα πραγματικό ενδιαφέρον, περισσότερο καχυποψία θυμίζουν κι έλλειψη εμπιστοσύνης.
Ένα σχόλιο ζήλιας έχει ως πιθανό αποτέλεσμα τη δημιουργία κάποιας σύγκρουσης και σίγουρα το ενδεχόμενο να μπει ο σύντροφός μας σε δεύτερες σκέψεις για τις αντιδράσεις μας, που ίσως κριθούν υπερβολικές. Έτσι, φυλάμε κάποιες αμφιβολίες μας μόνο για μας, χωρίς να δίνουμε συνέχεια σε κάτι που ίσως να μη σήμαινε τίποτα και μπορεί να δημιουργήσει χάσματα.
Το να προσέχουμε, όμως, τι λέμε (άρα και τι δε λέμε) εμπεριέχει και την έννοια της ασφάλειας ως προς το σύντροφό μας, την τάση μας να τον προστατεύσουμε. Δε θέλουμε να τον στεναχωρήσουμε κι ίσως έτσι πούμε ή δεν πούμε κάτι, ίσως κρύψουμε το μήνυμα του πρώην, αφού για μας δε σήμαινε τίποτε κι αν το μάθαινε θα ανησυχούσε χωρίς λόγο.
Λέμε πως θέλουμε μια αληθινή σχέση, αλλά συχνά μπαίνουμε στον πειρασμό να κρύψουμε κάτι για να σώσουμε μια κατάσταση ή προσπαθούμε να δημιουργήσουμε επίτηδες εντάσεις και να προκαλέσουμε συναισθήματα, όταν για παράδειγμα θεωρούμε πως το ταίρι μας αδιαφορεί και θέλουμε να το ξυπνήσουμε.
Μπαίνουμε επομένως σε ένα τριπάκι να σκεφτόμαστε κατά πόσο απ’ τη στιγμή που αποκρύπτουμε διάφορες σκέψεις μας –ενδόμυχες ή επιφανειακές– βρισκόμαστε όντως σε μια ειλικρινή σχέση. Και κατ’ επέκταση, μπαίνουμε στη διαδικασία να σκεφτούμε μήπως κι ο σύντροφός μας δεν είναι τόσο αληθινός απέναντί μας, καθώς κι ο ίδιος ίσως κρύβει συναισθήματα και προβληματισμούς για τους δικούς του λόγους.
Σε μια σχέση, κακά τα ψέματα, δεν μπορείς να τα μοιράζεσαι όλα. Υπάρχουν θέματα καθαρά προσωπικά, που ίσως αφορούν την οικογένειά σου ή το παρελθόν σου και θες να τα αποκρύψεις ή μάλλον να τα προφυλάξεις. Υπάρχουν ανασφάλειες που δε θέλεις να περάσεις σε μια καινούρια σχέση, γιατί προτιμάς να τις δουλέψεις και να τις λύσεις μόνος σου. Υπάρχουν κολλήματα και παλιές συνήθειες που είσαι αποφασισμένος να ξεφορτωθείς, κυρίως για σένα κι άλλες πτυχές σου που ανησυχείς πως ίσως δε δεχτεί και δεν ξέρεις πως να τις αποκαλύψεις.
Σαφώς και το ιδανικό είναι να μιλάς για όσα σε ενοχλούν κι όσα φοβάσαι, για τις συμπεριφορές που δε σου ταιριάζουν και να συζητάς με το σύντροφό σου τι μπορείτε να κάνετε μαζί για να βελτιώσετε μία κατάσταση. Αυτό συμβαίνει σε μια ειλικρινή ώριμη σχέση.
Το να επιλέγεις, όμως, να κρατάς πράγματα δικά σου για τον εαυτό σου δε σε κάνει εγωιστή ή παρτάκια, ούτε σημαίνει ότι ο άνθρωπος αυτός δεν είναι σημαντικός για εσένα. Ίσα-ίσα, δείχνεις πως είσαι συνειδητοποιημένος κι έχεις δουλέψει με τον εαυτό σου, ξέροντας τι θέλεις να εκφράσεις και τι όχι, πότε θα ανοιχτείς και σε ποιους. Το ότι φιλτράρεις τις σκέψεις και τους φόβους σου, χωρίς να φορτώνεις τα σπασμένα σου στο ταίρι σου, μόνο θετικό είναι.
Παράπονα και γκρίνιες για καταστάσεις που αφορούν εσένα τον ίδιο κι εσύ επιμένεις να μη διαχειρίζεσαι και να μην αλλάζεις, μαζί με κουτσομπολιά για σχέσεις άλλων ή κράξιμο για κόσμο που δεν ξέρετε και λεπτομέρειες για το τι έκανε χθες το κολλητάρι σου, δεν προσφέρουν κάτι στο σύντροφό σου και δεν υπάρχει λόγος να τον ζαλίζεις με αυτά.
Αυτό που τον ενδιαφέρει ουσιαστικά είσαι εσύ και μόνο εσύ, με όσα συναισθήματα, σκέψεις και καταστάσεις σε περιστοιχίζουν και μπορούν να επηρεάσουν τη σχέση σας, όσα εσύ είσαι εσύ πρόθυμος να μοιραστείς μαζί του. Άσε τον άλλο να ανακαλύψει σιγά-σιγά τον πραγματικά όμορφο κι αλλιώτικο εαυτό σου κι απόλαυσέ το χωρίς πολλές υπερναλύσεις κι άσχετες πληροφορίες.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη