Από τα γνωστά και βαρετά μετακινήσου στα άγνωστα και (ίσως) πολύ καλύτερα!  

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με το τι πραγματικά αξίζουν και το τι τους φέρνει η μοίρα στον δρόμο τους. Ποιοι όμως είναι αρκετά τολμηροί ώστε να διεκδικήσουν αυτό που τους αρμόζει και να μην αρκεστούν σε κάτι λιγότερο; Ποιοι είναι αυτοί που θα αψηφήσουν τα εμπόδια που συναντούν έχοντας στο νου τους την εκπλήρωση των στόχων και των επιθυμιών τους; Η απάντηση ίσως είναι πολύ πιο απλή από ό, τι φαντάζεστε.

Από τα πιο ασήμαντα συμβάντα της καθημερινότητάς μας μέχρι τα πιο σπουδαία κατορθώματά μας στη ζωή καλούμαστε να πάρουμε κάποιες αποφάσεις. Η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο ποιος είσαι και στο ποιος μπορείς να γίνεις είναι πάρα πολύ λεπτή. Θες να παραμείνεις στην μετριότητα που χαρακτηρίζει τη στασιμότητα ή θες να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου διαμορφώνοντάς την σε ένα δικό σου προσωπικό σχήμα; Χαρακτηριστικό παράδειγμα θα μπορούσε να είναι αυτό των ανθρώπινων σχέσεων. Τι κάνεις σε μια περίπτωση που όλα όσα νόμιζες ότι ήθελες τελικά δεν ανήκουν πια στη λίστα των θέλω σο; Ρισκάρεις και ας ξέρεις πως μπορεί να χάσεις μια σιγουριά ή δε ρισκάρεις και προτιμάς να συμβιβάζεσαι με κάτι λιγότερο αλλά γνωστό; Η απόφαση είναι όλη δική σου.

Όλοι μας φτάνουμε σε ένα σημείο της ζωής μας το οποίο δεν αποκλείεται να χαρακτηρίσουμε ως σταθμό. Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, με τον χαρακτηρισμό αυτό εννοώ την πληρότητα που νιώθει κάποιος δεδομένων των επιτευγμάτων του, των φιλοδοξιών και των στόχων του. Αναμφίβολα, το συναίσθημα αυτό πρέπει να είναι πραγματικά ξεχωριστό. Να σου πω κάτι όμως; Δεν αρκεί. Κάποιος που θέλει το καλύτερο για τον εαυτό του δεν παύει να παλεύει γι’ αυτό, να ξεπερνά καθημερινά τα όριά του και να πιστεύει ακράδαντα στο γνωστό ρητό «εχθρός του καλού, το καλύτερο». Ο άνθρωπος που ξεφεύγει από τη ζώνη άνεσής του -γνωστή κι ως comfort zone- είναι και αυτός που διακρίνεται από έναν ακόρεστο πόθο να δοκιμάζει και κυρίως να δοκιμάζεται από την ίδια την ζωή. Μακάρι να μπορούσαμε να πετυχαίνουμε πράγματα χωρίς να καταβάλουμε την παραμικρή προσπάθεια. Όμως θα ήταν άραγε το ίδιο δελεαστικό;

Δοκίμασε κάτι νέο, ίσως το μετανιώσεις, ίσως όμως σου ανοίξει το κεφάλι. Αν δε δοκιμάσεις κάτι έξω από εσένα, δε θα μάθεις τις ικανότητές σου. Αν δε μάθεις τις ικανότητές σου, δε θα ανακαλύψεις τις υπόλοιπες πτυχές του εαυτού σου. Οπότε, ετοιμάσου να ζήσεις μια ζωή που πιθανόν να θυμίζει περισσότερο έναν βάλτο παρά ένα απρόβλεπτο και συναρπαστικό roller coaster.

Και να θυμάσαι. Είτε πετύχεις αυτό που τόσο θες είτε όχι, ο κόσμος θα έχει πάντα να πει κάτι. Γι’ αυτό σού συστήνω να ζήσεις με δικούς σου όρους και κανόνες κάνοντας αυτό που γεμίζει την ψυχή σου με χαρά και σε εξελίσσει ως άτομο. Αν με ρωτάς, δε θεωρώ πως ένα τέτοιο μοτίβο ζωής είναι ουτοπικό. Αντιθέτως θεωρώ πως όλα είναι θέμα επιλογών, θέλησης, επιμονής και υπομονής όσο κλισέ και αν αυτό ακούγεται. Από την άλλη η τελειότητα είναι και βαρετή, δε νομίζεις; Ας κάνουμε και κανένα λάθος, να έχουμε να λέμε στα μεθύσια μας!