Αγαπητή Σουσού,
Είμαι 19 χρονών. Φοβάμαι. Δεν αποδέχομαι το «εγώ» μου. Κάποιος θα βρεθεί να με δείξει με το δάχτυλο. Είμαι ερωτευμένη με την ιδέα του διαφορετικού. Δεν είμαι σίγουρη όμως αν είμαι διαφορετική. Ελκύομαι από άτομα του ίδιου φύλου, όμως κάνω σεξ με τον σύντροφό μου και ναι, μ’ αρέσει. Τον έχω προδώσει στο παρελθόν με γυναίκα κι είχαμε χωρίσει. Εγώ είχα ισχυριστεί ότι μου αρέσουν οι γυναίκες.
Γύρισα πίσω σε αυτόν. Δεν ντράπηκα. Φοβάμαι να μείνω μόνη μου. Ήμουν ερωτευμένη με μια κοπέλα. Μη σου πω πως ακόμα είμαι. Αλλά δε δίνω σημασία, προσπαθώ να αφοσιώνομαι στη σχέση μου. Υπάρχει όμως νόημα σε αυτή; Τον αγαπώ πολύ! Αλλά δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του. Εκείνος με αγαπάει τρελά. Δε θέλει να με χάσει με τίποτα. Είναι ερωτευμένος και δε με αφήνει ποτέ. Εγώ πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται κοπέλες. Να φαντασιώνεται. Απιστία, ε; Το ερώτημα είναι: Να τον αφήσω και να χαρώ τη «διαφορετικότητά» μου ή να πολεμήσω γι’ αυτή τη σχέση μήπως και σωθεί;
Αγαπημενότατή μου Άγνωστη,
Είσαι γυναίκα κι αυτό δεν αλλάζει είτε είσαι gay, είτε straight, είτε bisexual. Δεν υπάρχει «διαφορετικό» όπως το λες και μην αφήσεις κανέναν και καμία να σε πείσει για το αντίθετο. Το να έχεις διαφορετικά γούστα, δε σε κάνει διαφορετικό άνθρωπο.
Αν κάπου είσαι λάθος, είναι που φοβάσαι να μείνεις μόνη. Και μόνο που παραδέχεσαι αυτό που εσύ αποκαλείς «διαφορετικό» μειώνοντας τον ίδιο σου τον εαυτό, θέλει από μόνο του πολλά κιλά όρχεις. Και το να μείνεις μόνη σου χωρίς να πιέζεις τον εαυτό σου χρειάζεται πολύ λιγότερα. Οπότε τα προσόντα τα έχεις, η θέληση λείπει.
Ναι, είναι απιστία να σκέφτεσαι κάτι άλλο, άντρα ή γυναίκα. Αλλά κι από την άλλη είναι κανιβαλισμός για την ψυχή σου να τρως μέσα σου τις σάρκες σου με το να καταπιέζεσαι σε αυτή τη σχέση. Όσο κι αν σ’ αγαπά, όσο κι αν τον αγαπάς. Δεν υπάρχει τίποτε να σωθεί εκτός από σένα την ίδια. Κι αν όντως σε αγαπά, θα πρέπει ίσως όχι να σε καταλάβει, αλλά σίγουρα να σε συγχωρέσει.
ΥΓ1: Ζούμε μόνο μια φορά. Και ζούμε τη δική μας ζωή αφήνοντας τους άλλους ήσυχους να ζήσουν τη δική τους.
ΥΓ2: Και ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν αμφισεξουαλικός. Λες να έμεινε στην ιστορία γι’ αυτό το λόγο;
Φιλιά στα μούτρα,
Η Σουσού σου
