Σουσού μου,
Σε διαβάζω εδώ και καιρό και πήρα το θάρρος επιτέλους να σου γράψω! Πριν από ενάμιση χρόνο ανακάλυψα ότι είμαι bi γνωρίζοντας μια κοπέλα στην ηλικία μου μέσω ενός site. Τους πρώτους μήνες όλα πήγαιναν τέλεια, συζητήσεις μέσω τηλεφώνου μέχρι πρωίας και δε συμμαζεύεται. Βρισκόμαστε από κοντά, ολοκληρώνουμε τη σχέση μας και αποφασίζουμε να είμαστε μαζί.
Όλα υπέροχα και μοναδικά, συναισθήματα στο φουλ. Γνωρίζαμε απ’ την αρχή ότι η σχέση μας θα είναι δύσκολη λόγω απόστασης, αλλά είπαμε να το προσπαθήσουμε. Στο σημείο αυτό να πω ότι είμαστε δυο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι, άνθρωπος οργανωτικός εγώ, με πλάνο, πρόγραμμα και τα συναφή, φτερό στον άνεμο εκείνη. Κάναμε όνειρα μαζί, ίσως ο πρώτος άνθρωπος που φανταζόμουν το μέλλον μου μαζί του. Ήμασταν πρόθυμες να αλλάξουμε τις ζωές μας ώστε να συμβαδίζουν και να βρεθούμε κάπου στη μέση.
Από ‘κει και μετά όλα πήραν την κάτω βόλτα. Αλληλοκερατωθήκαμε κι όχι μόνο μία φορά. Λόγω απόστασης, λόγω ανασφάλειας, δεν κατάλαβα ποτέ το λόγο. Αντί να πούμε τέλος όσο ήταν νωρίς, συνεχίζαμε να δίνουμε ευκαιρίες στη σχέση μας, ελπίζοντας ότι κάτι θα αλλάξει. Τίποτα δεν άλλαξε κι όσο περνούσε ο καιρός η σχέση μας χειροτέρευε, εμπιστοσύνη καμία. Είχα χάσει τον εαυτό μου, έμπλεξα με λάθος άτομα, άφησα πίσω τη σχολή μου, έφτασα σε σημείο να κάνω κακό στον εαυτό μου.
Παρ’ όλα αυτά, μείναμε μαζί, διατηρήσαμε επαφή, με εμένα να προσπαθώ περισσότερο, να πηγαίνω να τη βλέπω τρέφοντας φρούδες ελπίδες. Περνάει ο καιρός κι αποφασίζει να πάει στο εξωτερικό για λίγους μήνες, μέχρι και τότε την περίμενα. Μου έδινε υποσχέσεις ότι γυρίζοντας στην Ελλάδα θα έρθει να με βρει, θα μείνουμε μαζί, δεν ήθελα πολύ, τα πίστεψα κι εγώ.
Πριν μία βδομάδα επιστρέφει, λοιπόν, για ακόμη μια φορά πάω εγώ να την δω, ξεκινάει να μου τα μασάει και καταλαβαίνω ότι τόσο καιρό μου πουλούσε παραμύθια, δε γύρισε για μένα. Κάθισε όσο είχε προγραμματίσει έξω κι επέστρεψε, ούτε λόγος για να μείνουμε μαζί φυσικά. Συζητήσαμε κι αποφασίσαμε να χωρίσουμε, είπαμε ότι δε νιώθουμε το ίδιο όπως κάποτε κι όπως φαίνεται οι ζωές μας δε συγκλίνουν πουθενά. Καμία απ’ τις δυο δεν είναι πρόθυμη να κάνει υποχώρηση για την άλλη, εκείνη κοιτάει τη δουλεία της κι εγώ τώρα πια τη σχολή και τη πρακτική μου.
Προσπαθώ να προχωρήσω, να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου, είπα ότι δε θα το παλέψω άλλο μαζί της, αλλά είναι δύσκολο, γαμώτο, έχω δεθεί υπερβολικά πολύ και δεν ξέρω πώς να ξεκολλήσω. Σκέφτομαι όλα τα αρνητικά της και τον πόνο τον οποίο μου προκαλεί ακόμη και τώρα.
Ζητώ απεγνωσμένα τη βοήθειά σου!
Σε φιλώ, Ε.
Αγαπημενότατη Ε μου,
Πριν μιλήσω εγώ, έχει ήδη μιλήσει ο λαός. «Τον αράπη κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς». Ναι είναι τέρμα ρατσιστικό κι απεχθές, αλλά αν σκεφτείς την ερμηνεία, έχει απόλυτη εφαρμογή. Κέρατο έπεσε, ψέματα ειπώθηκαν, τι ακριβώς βοήθεια χρειάζεσαι; Να καταλάβεις ή να δεχθείς την πραγματικότητα; Γιατί νομίζω ότι και τα δυο τα έχεις καταλάβει μια χαρά.
ΥΓ1: Αν δεν μου ξεκίναγες με το γεγονός ότι είσαι bi, ούτε που θα καταλάβαινα τη διαφορά.
ΥΓ2: Τα ετερώνυμα έλκονται, οπότε κι η σημείωση μάλλον περιττή.
ΥΓ3: Από όνειρα άλλο τίποτα. Στις πράξεις τα σκατώνουμε όλοι.
ΥΓ4: Και πάνω που κάνατε τα όνειρα, λέτε «ε, ας της πατήσω ένα κέρατο έτσι για το καλό». Πολύ straight αυτό το σημείο.
ΥΓ5: Μα φυσικά και θα άλλαζε. Η ημερομηνία.
ΥΓ6: Το γεγονός ότι νόμισες έστω για ένα λεπτό ότι μετά από όλα αυτά θα μπορούσατε να ξαναείστε μαζί, με ξεπερνά.
ΥΓ7: Τελικά, να προχωρήσεις θες ή να έρθει γονυπετώς να κάνει εκείνη την υποχώρηση που δεν έκανε όταν το συζητούσατε; Βασικά αυτό μάλλον πρέπει να το ξεκαθαρίσεις στον εαυτό σου κι όχι σε μένα.
ΥΓ8: Κι εγώ σκέφτομαι το μπολ με το προφιτερόλ που έχω στο ψυγείο και θα πάρω μισό κιλό και μόνο αν το μυρίσω τέτοια ώρα νυχτιάτικα.
ΥΓ9: Δε χρειάζεσαι βοήθεια, αλλά να κοιτάξεις μπροστά. Γιατί προς το παρόν δεν το κάνεις.
Φιλιά στα μούτρα,
Η Σουσού σου
Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού
