Αγαπητή Σουσού,
Το πρόβλημά μου είναι το εξής: Έχω κολλήσει με έναν παντρεμένο! Ναι, ξέρω, ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία είμαι. Ούτε είμαι απ’ αυτές που πιστεύουν ότι θα χωρίσει, θα παρατήσει σπίτι, γυναίκα και παιδί για να ‘ναι μαζί μου και να ζήσουμε έναν έρωτα όλο τρέλα. Ξέρω πως θα με κράξεις, μόνο και μόνο που μπλέχτηκα, αλλά είναι κι αυτό το «κλικ» που όταν γίνει, δεν το αγνοείς.
Το θέμα για μένα αρχίζει από ‘κει που ξεκινώντας να κάνουμε απλά σεξ –όποτε έχουμε όρεξη και χρόνο, ξεκαθαρισμένα όλα κι απ’ τους δύο, χωρίς άλλες υποχρεώσεις και ξέροντας μέχρι πού μπορεί να φτάσει όλο αυτό– μετατράπηκε σε καψούρα και σε απερίγραπτη προσμονή για το πότε θα βρεθούμε.
Από ‘κει που ήταν κάποιος που περνάγαμε καλά δυο βράδια την εβδομάδα, για δυο ώρες, μετατράπηκε σ’ αυτόν που έχει κατακλύσει τη σκέψη μου και το μόνο που με νοιάζει είναι πότε θα τον δω και θα με πάρει αγκαλιά. Έγινε ξαφνικά η ηρεμία μου, ο άνθρωπος που μαζί του μπορώ να ‘μαι ο εαυτός μου και να μη φοβάμαι ότι θα παρεξηγηθώ.
Η καψούρα μου ‘χει χτυπήσει καμπανάκια κι εγώ την βάζω στο snooze, σχεδόν καθημερινά. Και το χειρότερο είναι ότι δεν το ‘χα καν έτσι στο μυαλό μου, αρχίζοντάς το όλο αυτό, όταν όμως βρίσκεις άνθρωπο που εκτιμάει πρώτα το μυαλό και μετά το κορμί σου, εκεί το πράγμα μπερδεύεται πολύ.
Νιώθω, όμως, ότι σταματάω τη ζωή μου σχεδόν ένα χρόνο τώρα, κι αυτό δε μ’ αρέσει. Οποιοσδήποτε και να με πλησιάσει, ρίχνω το ένα άκυρο πίσω απ’ το άλλο, γιατί το μυαλό μου έχει κολλήσει σ’ αυτόν και δεν ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με τίποτα άλλο πέρα απ’ το ποτέ θα βρεθεί έστω και λίγος χρόνος για να τον συναντήσει, για μια αγκαλιά και δυο κουβέντες.
Τι κάνουμε, λοιπόν, Σουσού; Συνεχίζω κι ό,τι γίνει ή το κόβω μαχαίρι κι όσο κ αν πονέσει κι αργήσει να ξεχαστεί, παιδεύω το μυαλό μου τσάμπα;
Αγαπημενότατη Άγνωστή μου Χ,
Ότι αν σου πω να το κόψεις μαχαίρι, όσο κι αν πονέσει μέχρι να ξεχαστεί, εσύ θα του στείλεις να μη σε ξαναενοχλήσει; Κι αν το κάνει, εσύ θα του πατάς τα άκυρα που πατάς στους λοιπούς υποψήφιους;
Κάνουμε ό,τι κάναμε και πριν. Και περιμένεις –γιατί γράψε την ώρα που στο λέω έτσι θα γίνει– την ώρα που θα κοπεί όντως μαχαίρι αλλά όχι από σένα. Όχι, δε θα μετανιώσει που αυτές τις τέσσερις ώρες την εβδομάδα δεν τις ξοδεύει με τη γυναίκα που του μεγαλώνει το παιδί, απλά θα βρει άλλη αγαπημενότατη, που θα του κάνει αυτή τη φορά «κλακ», κι επίσης δε θα μπορεί να αγνοήσει.
ΥΓ1: Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία είσαι, όντως. Άρα επειδή δεν είσαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία, χαλαρά.
ΥΓ2: Δεν είσαι ούτε από αυτές που περιμένουν ότι θα χωρίσει. Άρα όλο το παρακάτω κατεβατό προς τι; Ή μήπως περιμένεις να χηρέψει;
ΥΓ3: Γιατί να σε κράξω, καλό μου; Αφού είπαμε, ούτε η πρώτη είσαι ούτε η τελευταία.
ΥΓ4: Φυσικά και δεν το αγνοείς. Πας με τα μούτρα, είτε έχει σχέση είτε οικογένεια. Αρκεί να ικανοποιήσεις το «κλικ» σου, έχεις απόλυτο δίκιο.
ΥΓ5: Γιατί γενικεύεις την καψούρα, ενώ είναι ξεκάθαρο ότι είναι μόνο απ’ την πλευρά σου;
ΥΓ6: Το πρόβλημα δεν είναι ότι βάζεις την καψούρα σου καθημερινά στο snooze, το πρόβλημα είναι ότι αυτός δε βάζει τις ορέξεις του στο snooze.
ΥΓ7: Αλλά πώς το είχες φανταστεί; Να τρώτε οι τέσσερίς σας γαλοπούλα τα Χριστούγεννα και να παίζεις monopoly με τον γιο του και μπιρίμπα με τη γυναίκα του;
ΥΓ8: Φυσικά κι εκτιμάει και το μυαλό και το κορμί σου. Κάτι τέτοιο θα νομίζει κι η γυναίκα του βασικά για τον εαυτό της.
ΥΓ9: «Μια αγκαλιά και δυο κουβέντες». Είμαι σιγουρότατη ότι κι αυτός αυτό προσμένει σαν τρελός δυο φορές τη βδομάδα, και τίποτε άλλο.
ΥΓ10: Άσε τα μαχαίρια και τα κοψίματα. Αν ήθελες όντως κάτι να κόψεις, έπρεπε να το κόψεις όταν άρχισαν τα «κλικ» και τα «κλακ». Τα υπόλοιπα είναι του κώλου τα εννιάμερα.
Φιλιά στα μούτρα,
Η Σουσού σου
Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού
