Αγαπητή Σουσού,
Είμαι 44 χρονών από μεγάλη επαρχιακή πόλη, εργαζόμενη, στο δημόσιο, παντρεμένη εδώ και 13 χρόνια με συνομήλικό μου κι έχω δύο κόρες. Τα τελευταία 4-5 χρόνια περάσαμε μεγάλη κρίση, όχι μόνο οικονομική, αλλά και συναισθηματική. Έκανα μεγάλη υπομονή, αλλά δεν είδα και πολλά αποτελέσματα.Τον Αύγουστο του 2015 ζήτησα πρώτη φορά διαζύγιο κι απάντηση δεν πήρα. Το ίδιο έκανα και 3 μήνες μετά, μου ζήτησε να του δώσω χρόνο και με δική μου πρωτοβουλία πήγαμε σε σύμβουλο γάμου. Έτσι κάναμε και την τελευταία μας προσπάθεια που μετά από δύο μήνες γυρίσαμε στα παλιά μας προβλήματα. Μετά από αυτό άρχισε να με φλερτάρει με διακριτικό τρόπο ένας 46 ετών παντρεμένος και σιγά-σιγά γνωριστήκαμε καλύτερα κι ολοκληρώσαμε τη σχέση μας. Από εκείνη την ημέρα δεν έχω ξαναβρεθεί ερωτικά με τον σύζυγό μου και του έχω ξαναζητήσει διαζύγιο. Μου το αρνήθηκε λέγοντάς μου ότι αν θέλω, μπορώ να φύγω και να πω στα παιδιά ότι εγώ είμαι αυτή που το θέλει. Μου είπε ότι αυτός σκέφτεται τα παιδιά κι όχι τον εαυτό του, ότι μία φορά παντρεύτηκε και δε σκοπεύει να χωρίσει ποτέ. Αυτός είναι μια χαρά κι εγώ έχω το πρόβλημα, ότι έχω αλλάξει κι άλλα τέτοια. Δε θέλω να δημιουργήσω πρόβλημα στα παιδιά μου, δεν περιμένω τίποτα απ’ την καινούρια σχέση μου κ δε μου αρέσουν οι παράλληλες σχέσεις, αλλά άρχισα να ζω πάλι, να γελάω. Θέλω να χωρίσω με τον άντρα μου γιατί πέρα απ’ τα παιδιά, δε μας ενώνει τίποτε άλλο. Ξέχασα να σας γράψω ότι ο σύζυγός μου εξαρτάται τα δύο τελευταία χρόνια οικονομικά από μια επιχείρηση που έχει ο πατέρας μου και δουλεύει εκεί. Αυτός νομίζω ότι είναι κι ο λόγος που δε θέλει να με χωρίσει. Με τα παιδιά μου έχω μιλήσει ότι σκέφτομαι να χωρίσω κ ότι δε θέλω να πληγωθούν. Η μικρή μου κόρη με στηρίζει ενώ η μεγάλη που είναι δεμένη με τον πατέρα της, δεν της χαλάει κανένα χατήρι, δεν της φωνάζει για να την έχει κοντά του, το αντιμετωπίζει με δυσκολία. Δώσε μια συμβουλή για το πώς να χειριστώ την κατάσταση με τον καλύτερο τρόπο.
Αγαπημενότατή μου Άγνωστη Χ,
Καταρχάς να το ξεκαθαρίσουμε ότι οι απορίες σου δε λύνονται από εμένα. Όταν φθάνει η στιγμή να λήξει ένας μακροχρόνιος γάμος, οι φίλοι, οι φίλες, οι συμπέθεροι κι οι Σουσούδες, μόνο μια γνώμη μπορούν να δώσουν και τίποτε άλλο.
Το μόνο ερώτημα που πρέπει να λύσεις στον εαυτό σου είναι ένα. Θες να φύγεις επειδή μπούχτισες, ή θες να φύγεις επειδή βρήκες κάτι άλλο; Γιατί η διαφορά είναι μεγάλη, ας είναι ίδιο το αποτέλεσμα. Όταν το απαντήσεις, να απευθυνθείς σε ένα δικηγόρο γιατί ένα διαζύγιο δεν το ζητάς απλά και την άλλη μέρα στο ντελιβερίζει ο ειρηνοδίκης. Κατόπιν, κι εφόσον το κρίνεις αναγκαίο, να συμβουλευτείς κι έναν ψυχολόγο, όχι τόσο για σένα, αλλά κυρίως για να σε συμβουλέψει για το πώς θα διαχειριστείς τη μετάβαση των παιδιών απ’ τη μια κατάσταση στην άλλη, όταν πια θα ζείτε εν διαστάσει.
Με το σύζυγο πάλι, εφόσον έχεις αποφασίσει ότι θα χωρίσετε, πείσε τον πατέρα σου να μην τον εξοστρακίσει απ’ την επιχείρηση και μείνει επί ξύλου κρεμάμενος, αλλά όχι επ’ αόριστον. Απλά δώστου χρόνο κι εξήγησέ του ότι θα πρέπει σε εύλογο χρονικό διάστημα να βρει κάτι άλλο και να αποχωρήσει μόνος του. Ναι μεν θα τον έχεις «στα πόδια σου», αλλά απ’ την άλλη δε θα αφήσεις άμεσα άνεργο έναν άνθρωπο 44 χρονών, που είναι και πατέρας των παιδιών σου.
ΥΓ1: Τα παιδιά είναι σκληροί κριτές, και τώρα στα δύσκολα θα κριθείτε κι οι δυο γονείς. Πρόσεξε.
ΥΓ2: Και να έχεις αλλάξει εσύ όπως λέει ο σύζυγος κι όχι αυτός, ποιος χέστηκε για το ποιος απ’ τους δυο άλλαξε; Αν άλλαξε κάποιος, πρέπει να αντιμετωπιστεί και να λυθεί. Με όποιο τρόπο.
ΥΓ3: Το παρένθετο με τον παντρεμένο δε χρειάζεται να το κρίνω, ξέρεις από μόνη σου στα 44 ότι απ’ τη μία δεν επιλέγουμε ποιον θα ερωτευτούμε, αλλά απ’ την άλλη…
ΥΓ4: Όταν ο σύμβουλος γάμου αποτυγχάνει, το μικρόφωνο το παίρνουν οι δικηγόροι. Κι αυτό μπορεί να αντιβαίνει στις «παλαιών αρχών» απόψεις του, αλλά χίλιες φορές δυο αγαπημένα σπίτια παρά ένα διαλυμένο.
Φιλιά στα μούτρα,
Η Σουσού σου
Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού
