Λοιπόν Μαντάμ Σουσού μου,
διαβάζω τη στήλη σου φανατικά. Έτσι αποφάσισα να σου γράψω. Ας με πούμε «Απελπισμένη».Έχω σχέση εδώ και 2 χρόνια με ένα παιδί. Τον λατρεύω. Αλλά έχουμε ένα θεματάκι. Είναι αλκοολικός σε αποτοξίνωση. Πριν από αυτό όμως χάλασαν οι διακοπές λόγω στερητικού συνδρόμου. Τώρα πια προσπαθεί και το παλεύει. Μ’ ‘αγαπάει (τουλάχιστον έτσι μου λέει) και τον αγαπάω. Η σχέση μας τώρα αρχίζει να αποκτά ενδιαφέρον γιατί έχει περισσότερη ενέργεια… Ξέρω τι θα ρωτήσεις «δεν τον είχες καταλάβει;» και η απάντηση είναι «όχι Σουσουκα μου, δεν τον είχα καταλάβει». Δεν ξέρω πια τι να κάνω. Τον αγαπάω πολύ!
Φιλάκια πολλά, γλυκιά μου Σουσού
Αγαπημενότατη, τρισμεγιστότατη, τιτανοτεράστια «Απελπισμένη»,
Πολύ χάρηκα που έλαβα το γράμμα σου. Μάστιγα είναι πια αυτό το ποτό κι έχει κλείσει σπίτια… δε φαντάζεσαι!
Κι ο Θανάσης τέτοιο πρόβλημα είχε και μια φορά μετά από μεθύσι, τον βρήκαν να κοιμάται σε κάτι κάδους μπροστά στο σπίτι του φορώντας ένα γυναικείο βρακί της παχουλής, διπολικής γειτόνισσάς του. Να φανταστείς, μια φορά παραδέχτηκε ότι όταν είναι μεθυσμένος και με ορέξεις, θα άφηνε μέχρι και τις γάτες του να του τον πιάσουν και ότι κανείς φίλος του δεν μπορεί να καταλάβει πόσο δυσάρεστο είναι το στοματικό από γάτες, γιατί οι γλώσσες τους είναι σαν από γυαλόχαρτο.
Δεν είναι αυτό όμως το θέμα μας. Το θέμα είναι ότι το πιοτί κλείνει σπίτια. Πίνει ο κόσμος γιατί νομίζει ότι γίνεται λιγότερο δυστυχισμένος κι ότι η τρύπα του εθισμού και των προβλημάτων τους κλείνει στον πάτο της μπουκάλας. Ο εθισμός όμως δεν έχει να κάνει με τη μπουκάλα, αλλά με το δοχείο που καταλήγει το περιεχόμενό της, για αυτό, ακόμα κι αν του κοπεί του φίλου σου, αν δε διορθώσει τα προβλήματα που αρχικά τον οδήγησαν εκεί, χαΐρι δε θα δείτε.
Αν τον λατρεύεις πραγματικά και έχεις την υπομονή να τον βοηθήσεις να βγει από το τούνελ χωρίς να σε μισήσει, μείνε δίπλα του. Θα αξίζεις πολλά μπράβο.
Αλλά για να σου μιλήσω ντόμπρα, για να μπήκες εδώ και να μου έστειλες γράμμα, χωρίς να μου περιγράφεις κάποιο πραγματικό πρόβλημα στη σχέση πέρα από τις χαλασμένες σου διακοπές, έχω την εντύπωση ότι δεν έχεις την υπομονή ή τη θέληση να συνεχίσεις και πιθανώς να έχεις ήδη τύψεις για αυτό.
Κοίτα καλύτερα μέσα σου και μην τον δουλεύεις, άρρωστο άνθρωπο. Αποφάσισε τι θέλεις να κάνεις και ή μείνε μαζί του και βοήθησέ τον όσο μπορείς ή πάρε δρόμο τώρα.
Το πρόβλημά σου είναι ίδιο με το πρόβλημα πολλών ανθρώπων, και φαίνεται ολοκάθαρα κι από το γράμμα σου. Έστειλες στη στήλη «Ρώτα τη Μαντάμ Σουσού» και δεν είχες ούτε ένα ερωτηματικό να μου απευθύνεις. Όταν μάθεις να κάνεις σωστά την ερώτηση, ακόμα και στον εαυτό σου, τότε μόνο θα έχεις μια ελπίδα να φτάσεις σε μια απάντηση.
Μέχρι τότε,
Φιλιά στα μούτρα
Η Σουσού σου
Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού
