«Αγαπημένη μου Σουσού,
Ελπίζω να είσαι καλά. Έχω πρόβλημα! Λοιπόν, να τα πάρουμε από την αρχή. Γνώρισα ένα παιδί. Έγινε κάτι μεταξύ μας και τώρα μιλάμε (μέσω μηνυμάτων, λόγω απόστασης) μπας και γίνει κάτι πιο σοβαρό και βγούμε και κάνα ραντεβού. Και μέσα σε αυτό το κλίμα εμφανίζεται ενδιαφέρον από ένα άτομο του περιβάλλοντός μου που πριν μερικούς μήνες -το παραδέχομαι- με ενδιέφερε πολύ, αλλά δεν το έδειξα. Αυτός φρεσκοχωρισμένος, προσπαθεί να κάνει κινήσεις αρκετά ξεκάθαρες. Εγώ μαζεύομαι στο καβούκι μου μην ξέροντας αν πρέπει να ανταποδώσω. Δεν το κρύβω πως με κολακεύει πολύ ο τύπος κι είναι του στιλ μου. Αλλά νιώθω άσχημα προς τον άλλον (που ναι, η αλήθεια είναι πως δεν είναι ο τύπος με τον οποίο θα έκανα σχέση, αλλά κάτι με έλκει). Ξέρω, δεν έχω κάτι μαζί του για να νιώσω άσχημα, αλλά νιώθω. Εν τέλει, αγαπητή Σουσού, έχουμε από τη μία ένα παιδί που δεν ξέρω αν υπάρχει μέλλον μαζί του αλλά πατάω σταθερά, γιατί εγώ κάνω τα βήματα (είναι ντροπαλός) κι από την άλλη έχουμε έναν αποφασισμένο να με προσεγγίσει και να με πηγαίνει στο άγνωστο. Τι να κάνω;»
Αγαπημενότατη Άγνωστή μου Χ,
Χωρίς πολλές εξηγήσεις και χωρίς αναλύσεις ζωδίων και χωρίς διάβασμα του καφέ και των ταρώ, η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή. Πας στον δεύτερο. Και δεν πας στο δεύτερο γιατί ρίξαμε ένα «αμπεμπαμπλόμ» κι έλαχε σε αυτόν, αλλά γιατί αν όντως γούσταρες αυτόν με τον οποίο έκανες κάτι και τώρα μιλάς –τον οποίο για λόγους συντομίας θα τον λέμε «ντροπαλό»- δε θα έδινες καν το χώρο στον άλλο –τον οποίο για λόγους συντομίας θα αποκαλούμε «αποφασισμένο»- να σε φλερτάρει, πόσο μάλλον να στην πέσει και να καβλαντίζεις ταυτόχρονα και με τους δυο, όλο αυτό τον καιρό. Άλλωστε το άγνωστο πάντα θα μας γοητεύει παραπάνω, όσο κι αν δεν το παραδεχόμαστε.
ΥΓ.1: Δεν είναι ένα το πρόβλημα, απλώς είναι ένα αυτό που σε καίει. Αλλιώς δε θα ήταν καν πρόβλημα.
ΥΓ.2: Αυτό το «έγινε κάτι μεταξύ μας και τώρα μιλάμε μήπως γίνει κάτι σοβαρό μεταξύ μας και βγούμε κάνα ραντεβού» πώς εξηγείται; Αυτό που έγινε είναι αστείο και το σοβαρό θα είναι να πάτε για κοκορέτσι ας πούμε; Όταν λες κάτι έγινε μεταξύ σας, εννοείς ότι σου έπιασε το γόνατο για παράδειγμα;
ΥΓ.3: Καλά το ενδιαφέρον δεν είναι σαν καταιγίδα, που εκεί που έχει λιακάδα ξαφνικά μαυρίζει ο τόπος κι αρχίζει και ρίχνει καρεκλοπόδαρα. Το ενδιαφέρον και δη από κάποιον που έμμεσα έστω έρχεται από το παρελθόν, θέλει και να το προσκαλέσεις ή απλώς να το δεχθείς.
ΥΓ.4: Αν δε σε κολάκευε και δεν ήταν του στιλ σου δε θα μιλάγαμε καν τώρα.
ΥΓ.5: Ναι καλά κάνεις και νιώθεις άσχημα, απλώς δεν πρέπει να νιώθεις και πολύ άσχημα εδώ που τα λέμε, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι στο τέλος θα πάθεις ψύξη αν δεν κλείσεις τη μια απ τις δυο πόρτες και συνεχίσει να σε τρώει το ρεύμα.
ΥΓ.6: Και για λύσε μου μια απορία, αφού ο ντροπαλός δεν είναι του στιλ σου και δε θα έκανες σχέση μαζί του, τι το συνεχίζεις και του μιλάς; Ούτε ραντεβού δεν έχετε βγει, να μην πάνε χαμένα τα δωρεάν μεγκαμπάιτ το συνεχίζεις;
ΥΓ.7: Το «δεν ξέρω αν υπάρχει μέλλον αλλά πατάω σταθερά μαζί του» είναι σαν να λες ότι θα πάω από τη Θεσσαλονίκη στα Χανιά με το αμάξι.
ΥΓ.8: Αυτό το «κάνω εγώ τα βήματα», σε ελεύθερη μετάφραση είναι το «έχω τον πλήρη έλεγχο». Και ναι, αυτός είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο όντως δε θα έχει μέλλον η δουλειά.
ΥΓ.9: Ποιο άγνωστο; Γνωστό και με το παραπάνω είναι το μέρος που σε πάει, ειδικά αν μόλις χώρισε. Κι εσύ το γνωρίζεις το άγνωστο και το λες άγνωστο μπας και το πιστέψεις.
ΥΓ.10: Αρχικά, χώρισε τον ντροπαλό, μην ξεροσταλιάζει τζάμπα το παιδί. Αυτό να κάνεις. Μετά με τον αποφασισμένο και να σου πω τι να κάνεις, δε θα το κάνεις. Οπότε κάνε ένα σουφλέ, άμα θες να κάνεις κάτι ντε και καλά.
Φιλιά στα μούτρα,
Η Σουσού σου
Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού
