Σουσου

Αγαπητή μου Σουσού,

ήθελα να σου γράψω και τη δική μου ιστορία μήπως βγάλεις μία άκρη εσύ γιατί εγώ δεν βγάζω… Όταν γνώρισα τον Χρήστο αυτός ήταν ο ιδανικός, ο «τέλειος» θα έλεγα άντρας και εγώ η «σκύλα» με πολλές άμυνες και επιφυλάξεις κοπέλα που δεν γινόταν με τίποτα να ανοιχτώ.

Το κερασάκι στην τούρτα βέβαια ήταν ότι δε μέναμε ούτε καν στην ίδια πόλη.

Αυτός ήταν για σπουδές στο εξωτερικό και θα έμενε τουλάχιστον για τα επόμενα δύο χρόνια. Εγώ ήμουν εκείνη που έλεγε πως δεν μπορεί να λειτουργήσει μία τέτοια σχέση και εκείνος μέσα στον ενθουσιασμό του με διαβεβαίωνε πως θα τα καταφέρουμε. Περνούσαμε ώρες ατελείωτες στο Skype και αυτός μιλούσε για μένα σε όλους του τους φίλους και γνωστούς.

Μου ανοιγόταν για θέματα πολύ προσωπικά του και ζητούσε τη γνώμη μου.

Τα Χριστούγεννα μάζεψε λεφτά και κατέβηκε να με δει. Περάσαμε υπέροχα!

Εκείνος έλιωνε για μένα και οι δικές μου οι αντιστάσεις μειώνονταν σιγά-σιγά. Πήρα την απόφαση τότε να πάω κι εγώ να τον επισκεφτώ. Μετρούσαμε τις μέρες και τις ώρες αντίστροφα! Όταν πήγα εκεί, οι πρώτες μέρες ήταν μαγικές, έλεγα από μέσα μου.

«Σοφία, βρήκες το άλλο σου μισό κι ας είναι μακριά.»

Ώσπου μια μέρα, μέσα σε μία ασήμαντη κουβέντα που είχαμε, άρχισε να μου λέει ότι δεν είναι σίγουρος για αυτή την σχέση και τα συναισθήματά του και δεν ξέρει αν έχει την δύναμη να μείνει σε αυτή την σχέση. Ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί, δεν το πίστευα. Δε μου είχε δώσει ούτε μία αφορμή πριν για να καταλάβω ότι κάτι είχε αλλάξει, με κοιτούσε με τον ίδιο ενθουσιασμό όπως και την πρώτη μέρα που γνωριστήκαμε…

Οι επόμενες μέρες που έμεινα εκεί πέρασαν «συμπαθητικά» αλλά εγώ στο πίσω μέρος του μυαλού μου είχα πάντα αυτή την κουβέντα και αυτός το ήξερε.

Στο αεροδρόμιο μου υποσχέθηκε ότι θα ερχόταν όσο γρηγορότερα μπορούσε να με δει και τρεις μέρες μετά που έφτασα στο σπίτι, χωρίσαμε με δάκρυα στα μάτια. Εκείνος έκλαιγε και έλεγε πως δεν ήθελε να με χάσει αλλά δεν ήξερε τι ένιωθε και εγώ έκλαιγα και του έλεγα πως καλύτερα να τελειώσει εδώ. Από τότε πάνε τρεις μήνες, στους οποίους ο Χρήστος δεν μου έχει στείλει ούτε ένα γεια και παράλληλα ανεβάζει στα social media φώτο κάθε λίγο και λιγάκι, κάτι που δεν συνήθιζε πριν. Για να μη σχολιάσω ότι δεν έχει αφήσει θηλυκό για θηλυκό να μην το έχει κάνει φίλη στο fb.

Θα ήθελα πολύ ακούσω την άποψή σου!!

 

Αγαπημενότατη, Υπερτρισμέγιστη, Τιτανοτεράστια Άγνωστη Χ,

Την ηλικία μιας γυναίκας δεν τη ρωτάνε, ούτε μιας Μαντάμ, για αυτό και δε θα σου πω κι εγώ τη δικιά μου. Αλλά θα σου εμπιστευτώ ότι παρόλο που είμαι αρκετά τεχνολογικιά, αυτά τα μοντέρνα συστήματα σουηδικών σχέσεων δεν τα πολυκαταλαβαίνω.

Ακριβή μου άγνωστη, θα εμπιστευόσουν χασάπη να σου πασπατέψει τη σπλήνα με οδηγίες που του δίνει ζωντανά χειρούργος μέσω Skype;

Θα εμπιστευόσουν το επόμενο Πάσχα να φτιάξει το κοκορέτσι κάποιο ανίψι σου ακολουθώντας οδηγίες από κάποιο βιντεάκι που βρήκε στο Youtube;

Εμπιστεύεσαι την καρδιά σου σε κάποιον που γνώρισες σε βάθος κυρίως μέσω του Facebook και των κοινωνικών δικτύων;

Το κρέας και η γυναίκα θέλουν χέρι, το ίδιο το κοκορέτσι και η σχέση. Τα έχουμε πει και παλιότερα: οι σχέσεις θέλουν παρουσία.

Το να έχεις μια σχέση μέσω Skype δεν είναι πολύ διαφορετικό από το να πιστεύεις στην Τίνκερμπελ και στους φανταστικούς φίλους. Και τα δυο διαδραματίζονται στο μυαλό σου.

Σε μια σχέση παίρνουν και οι δυο πράγματα, όσο κι αν χτυπιούνται οι διάφοροι. Κι εσύ κέρδισες την ασφάλεια του δωματίου σου και δε χρειάστηκε να βγεις συναισθηματικά στην αρένα με τα υπόλοιπα σκυλιά, κι αυτός δεν ήταν μόνος τις κρύες μοναχικές νύχτες της ξενιτιάς στις φάμπρικες της Γερμανίας.

Πάρ’ το κι εσύ χαμπάρι ότι δεν ήταν τίποτα παραπάνω από εικονική πραγματικότητα και τράβα παρακάτω.

Και πάτα επιτέλους το ρημάδι το κουμπάκι και κάν’ τον ντιλίτ και πλοκ, κούκλα μου.

Γαβ, δηλαδή.

Με αγάπη πάντα,
Η Σουσού σου.

 

Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού