Αγαπητή Σουσού
Ξέρω πως έχεις ακούσει τα ίδια άπειρες φορές αλλά δεν μπορώ να μην το μοιραστώ μαζί σου.
Πριν 7 χρόνια γνώρισα ένα παιδί, φίλος φίλου, από το ίδιο χωριό με έμενα. Αμέσως μόλις γνωριστήκαμε υπήρξε μια έλξη μεταξύ μας από αυτές που νιώθεις μια -άντε δύο- φορες στη ζωή σου.Εκείνος δυο χρόνια μικρότερος μου αλλά με μια ωριμότητα ενήλικου. Βρισκόμασταν κάθε μέρα, για καφέ, για μπάνιο, για βόλτα.. Μου ζήτησε να τα φτιάξουμε, φυσικά είπα ναι! Όταν όμως το καλοκαίρι τελείωσε και γυρίσαμε στην Αθήνα τα πράγματα δεν ήταν τόσο εύκολα! Για τους πιο ηλίθιους λόγους χωρίσαμε.
Ξαναβρεθήκαμε το επόμενο καλοκαίρι και όπως καταλαβαίνεις ήταν σα να μην πέρασε μια μέρα. Εκείνο το καλοκαίρι μου είπε ότι με αγαπάει. Τον Σεπτέμβρη όμως εγώ έφυγα για τη σχολή στην οποία είχα περάσει και λόγω της μεγάλης απόστασης χωρίσαμε ξανά. Οποίον κι αν γνώρισα στη σχολή τον απέρριπτα γιατί δεν είχε τα μάτια του, το χαμόγελο του, τον τρόπο που με αγαπούσε..
Να μην στα πολυλογώ κάθε καλοκαίρι που βρισκόμασταν «αγαπιόμασταν» και μετά ξανά ο καθένας στον δρόμο του. Εγώ εδώ και δυο χρόνια είμαι σε μια (λάθος) σχέση. Φέτος μιλήσαμε για εμάς, μου είπε πως θέλει να είναι μαζί μου αλλά δεν αντέχει να ξαναπληγωθει. Συνήθισε είπε στο λίγο που βρισκόμαστε και να μην περιπλέξουμε τα πράγματα. Συμφώνησα αλλά μέσα μου έβραζα.
Τον αγαπάω αλλά δεν μπορώ να τον έχω. Απωθημένο τον λες; Γιατί δεν είχαμε ποτέ μια σωστή σχέση; Καλοκαιρινό έρωτα τον λες; Γιατί δεν περάσαμε ούτε έναν χειμώνα μαζί; Όπως και να το ονομάσεις χρειάζομαι τη συμβουλή σου.
Η μπερδεμένη θαυμάστριά σου, Φ.
Αγαπημενότατη, υπερτρισμέγιστη, τιτανοτεράστια Φου μου,
Μπορεί την ιδιοκτήτρια του site να την λένε Κατερίνα, αλλά σε διαβεβαιώ ότι Σούπερ Κατερίνα, Φου μου, δεν είμαστε.
Γενικότερα δεν είμαι πολύ καλή στους υπολογισμούς, αλλά αν πέρασες στη σχολή σου στα 17-18 κι αυτή ήταν η δεύτερη χρονιά που «αγαπιόσασταν», κι αυτός ήταν και 2 χρόνια μικρότερος, πάει να πει ότι τον γνώρισες όταν ο Γιωργάκης (ας τον πούμε έτσι) έκανε Όμηρο από μετάφραση. Κάπου εκεί που φόραγε σιδεράκια και είχε πάθει πανικό με τις πρώτες τριχούλες στο πουλάκι του.
Αν είχε προλάβει να βγάλει, θα σου έλεγα ότι σου πούλησε μούσια για να ρίξει γκομενίτσα από μικρός, μιας και αυτή είδε ότι του κάθισε. Άσε που μετά, στο διάλειμμα πριν τη Μελέτη Περιβάλλοντος θα είχε και κάτι να πει για να περηφανευθεί στην παρέα του πριν παίξουν Μήλα στο προαύλιο.
Αυτά τα ξαναπληγώματα, τα λίγο και τα περιπλεξίματα τα ακούω βερεσέ, αλλά είμαι σίγουρη ότι του τα λέει και η μάνα του, μικρός είναι ακόμα, θα πάει στρατό και θα γίνει άντρας.
Με την απορία που έχεις περί καλοκαιρινής αγάπης, μου έδωσες λίγο εικόνες από τη Γαλάζια Λίμνη (πριν μας δείξει τους πρωταγωνιστές μεγάλους).
Αν με ρωτήσεις πώς το ονομάζω όλο αυτό, το ονομάζω βουκολική καλοκαιρινή ονείρωξη, λίγο το χωριό και οι ευκολίες/δυσκολίες του, λίγο το κρασί, λίγο ο ήλιος, λίγο τα λόγια του παπά, την πατήσατε.
Είναι καιρός να το αφήσεις όλο αυτό πίσω σου, σαν τις μαγουλάδες που μπορεί να περνάει ο Γιωργάκης αυτό τον καιρό, και να μην ασχοληθείς άλλο με τα καστράκια που φτιάχνατε στην άμμο.
Τα κουβαδάκια σας κι ο καθένας σε διαφορετική παραλία.
Με αγάπη πάντα
Η Σουσού σου