Καλησπέρα Σουσού!
Είναι η δεύτερη φορά που σου γράφω. Μάλλον περιμένω να πάρω τις απαντήσεις που ήδη ξέρω από κάποιον που δε με ξέρει, μπας και συνέλθω.
Η ερώτησή μου είναι η εξής: γιατί οι άντρες είναι τόσο μα τόσο κότες;
Το θέτω πολύ ωμά αλλά πραγματικά τον τελευταίο καιρό έχω κληθεί να τιμήσω πολύ περισσότερο τα παντελόνια που φοράω απ’ ό,τι αυτοί. Εγώ με τη σειρά μου γνώρισα ένα στην αρχή καλό παιδί, ποδοσφαιριστή (με ό,τι σημαίνει αυτό) που ενώ ήμουν πολύ συγκρατημένη μαζί του και το πηγαίναμε πολύ σταθερά, ξαφνικά αυτός ένιωσε τον έρωτα (μπούρδες) και ήθελε να μου το ανακοινώσει και να μου το δείξει. Κι όντως… το έδειχνε!
Όμως εντελώς ξαφνικά, πάλι χωρίς να γίνει κάτι ιδιαίτερο μεταξύ μας, άρχισε να γίνεται αδιάφορος, να είναι μέσα στα μούτρα κι άλλα πολλά. Να σημειώσω βέβαια ότι και εγώ είχα αρχίσει να νιώθω πολλά πράγματα γι’ αυτόν! Έκανα υπομονή γιατί ήθελα να είμαι μαζί του, ανέχτηκα πολλά για λίγες ώρες μαζί του, και τελικά πολύ λάθος μου. Όταν τον ρώτησα γιατί είναι σε αυτή τη σχέση μου είπε «γιατί να είμαστε χώρια μου είναι πιο δύσκολο»… Τα ‘χασα!!
Για λίγο ενθουσιάστηκα αλλά ήξερα ότι αύριο πάλι θα είναι απόμακρος. Κι έτσι κι έγινε! Το επόμενο βράδυ του έστειλα σε ένα μήνυμα: «Μου λείπεις».
Δεν απάντησε ποτέ! Διαβάστηκε αλλά δεν απαντήθηκε και τότε είπα τελείωσε. Δεν μου αξίζει. Την επόμενη κιόλας μέρα χωρίσαμε. Αλλά αυτός από μήνυμα μου είπε: «’Αστο Μαράκι δεν πάει πουθενά το μεταξύ μας». Από μήνυμα;! Μετά από τόσα που ξέρει ότι ανέχτηκα; Που υποτίθεται πριν δυο μέρες μου έλεγε αυτά που μου έλεγε; Με χώρισε με ένα μήνυμα; Τελικά ποιος είναι ο άντρας στην υπόθεση; Παρά το θυμό που έχω όμως γι’ αυτόν, τον βλέπω έξω και δεν αντέχω!
Πες μου λοιπόν εσύ Σουσού μου με την πείρα που έχεις.
Γιατί να είναι τόσο ψεύτης ενώ του φέρθηκα πολύ ειλικρινά και μόνο καλά είχα να του δώσω; Και 2 πες μου κάτι να ξενερώσω γιατί δεν αντέχω ούτε την σκέψη για κάποιον που αδιαφόρησε τόσο για μένα.
Σ’ ευχαριστώ!
Μαρία
Αγαπημενότατη, υπερτρισμέγιστη Μαρία,
Διάβασα και τα δυο σου γράμματα με μεγάλο ενδιαφέρον. Το πιο ενδιαφέρον σε όλο αυτό ήταν ότι στο δεύτερο μήνυμα έβαλες τόνους, κι αυτό εμένα μου έκανε μεγάλο κλικ.
Στο πρώτο μάλιστα λες ότι έκανε στροφή 360 μοίρες ο δικός σου, κι εγώ θα σε ρωτήσω: δε ζαλίστηκε; Ούτε εσύ να τον βλέπεις;
Χρυσή μου άκου τι έγινε: καυλάντισμα απ’ αλάργα, προσποίηση αγάλια και γκολ. Να το ξαναπώ;
Παραδέξου το ότι κι εσύ το απόλαυσες και μη ζητάς πέναλτι.
Αν είχε λίγο πήξει το μυαλό σου, θα τον είχες ξενερώσει κατάλληλα τη στιγμή που χρειαζόταν, όταν δηλαδή άρχισε ο Μαραντόνα σου να στο σοβαρεύει και να σου πουλάει πατάτες.
Απ’ ό,τι βλέπω όμως ότι το μόνο που έχει πήξει στο κεφάλι σου είναι τσιμέντο.
Μπετό, βρε Μαρίτσα μου, κι εσύ!
Είναι φως φανάρι. Σ’ είδε σαν ματς. Έκανε ό,τι χρειάστηκε, σκόραρε, και τώρα δεν έχει πια ενδιαφέρον. Πούλησε και λίγο συναίσθημα, έτσι για να μη φανεί ότι δεν το πίστευε, αλλά από μακριά δεν πιάνει το wifi του έρωτα. Είναι πιο εύκολο και αποδοτικό να έχει τα μάτια του στην επόμενη διοργάνωση. Μη σου πω ότι έχει ήδη πάει, για να σε κόβει τόσο γρήγορα και με μήνυμα.
Ένα φράγκο η βιολέτα, τσίγκολελέτα τσίγκολελέτα, λέω εγώ, κι έχει μουδιάσει το χέρι μου να δίνω και χαστούκια. Βάλε στο στόμα μια σφυρίχτρα, γράψε με κραγιόν στο κούτελο «είμαι κορόιδο», βρέξε παλάμες κι άρχισε να ρίχνεις χαστουκάκια μπροστά στον καθρέφτη.
Αν συνεχίσεις να φοράς και να τιμάς παντελόνια, το σίγουρο είναι ότι θα γλυτώσεις λεφτά από τις αποτριχώσεις πάντως. Πού μου είσαι όμως; Από δω και πέρα θέλω να μου φοράς φούστα, και κοίτα να βρεις κάποιον που θα τιμάει τη φούστα που φοράς.
Με αγάπη πάντα,
Η Σουσού σου
ΥΓ Υπάρχει βέβαια η περίπτωση να μας κρύβεις κι αρκετή από την παράνοιά σου, να μας τον σταύρωσες τον άνθρωπο και να αναγκάστηκε να σε χωρίσει γιατί δεν άντεχε να του κάνεις σκηνή για ένα αναπάντητο «Μου λείπεις». Σ’ αυτή την περίπτωση, ποια είμαι εγώ να σου πω να πάψεις να είσαι τρελή; Απλώς βρες κάποιον που θα καταλαβαίνει την τρέλα σου, όπως κάνουμε όλες.
ΥΓ2 Αφού δε σου βγήκε με ποδοσφαιριστή, δοκίμασε με τενίστα.
Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού
