Όλη η ιστορία δέκα χρόνια… τα τρία μαζί και τα υπόλοιπα μαζί και χώρια.

Υποσχέσεις.. λόγια.. θυσίες, χωρίς όμως να θέλει να είμαστε μαζί.

Εγώ αδύναμη στο να αποχωρήσω και να μην μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να δέχομαι ό,τι μου δίνει. Ακόμα και το ελάχιστο. Καμία άμυνα. Ήμουν πάντα εκεί. Οποιαδήποτε ώρα και πάντα το εκμεταλλευόταν.

Και τα χρόνια πέρασαν… εγώ έμεινα πίσω ενώ αυτός αρραβωνιάστηκε αλλά παρ’όλα αυτά εξακολουθεί να θέλει επικοινωνία και να μου λέει ότι του λείπω και ότι θέλει να με δει, χωρίς όμως να θέλει κάτι παραπάνω.

Τις δυο φορές που βρεθήκαμε τελευταία απλά με κοίταζε, με αγκάλιαζε και μου έλεγε ότι αυτό του φτάνει. Πώς γίνεται να πηγαίνεις παρακάτω ενώ θες κάτι άλλο;

Πώς θα βρω την δύναμη να πω τέρμα όταν η ψυχή μου χαμογελάει και μόνο στο άκουσμά του?

Ε.Τ.
Αγαπημένη μου Ε.Τ.,
νομίζω είναι αρκετό για να βάλεις ένα τέρμα μέσα σου, το γεγονός οτι αρραβωνιάστηκε.
Όχι μαζί σου.
Όπως τότε, έτσι και τώρα αυτός εκμεταλλεύεται την αδυναμία σου να αποχωρήσεις και εσύ περιμένεις το θαύμα. 
Τα χρόνια πέρασαν. Εσύ γιατί ακριβώς έμεινες πίσω;
Παρακάτω πας, όταν δε σε κρατάει τίποτα άλλο πίσω. Έτσι και αυτός προχώρησε γιατί σε θέλει για λούτρινο. Όχι για κάτι παραπάνω. Αγκαλίτσες θέλει με σένα και να σε κοιτάζει. Όμορφα ως εδώ.
Αν θες να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου, πάρε ένα αρκουδάκι, κότσαρε πάνω τη φωτογραφία σου και στείλ’ του το για σουβενίρ.
Άλλαξε κινητό, διεύθυνση, μπλόκαρέ τον απο το fb και go home.
ET go home.

 

Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού