Αγαπητή Σουσού,
Χαίρεται. Η ώρα είναι 11 το βράδυ και κάθομαι όπως κάθε βράδυ μετά τη δουλειά στο εστιατόριο όπου δουλεύω χαζεύοντας τη θέα της Σαντορίνης κ απολαμβάνοντας την ηρεμία. Σήμερα αποφάσισα να σου γράψω γιατί μου έχει δημιουργηθεί μια απορία την οποία και δε μπορώ να λύσω κι αφορά τον έρωτα. Λοιπόν κάτσε γιατί δεν ξέρω και πώς να αρχίσω. Είμαι ένα παιδί 23 ετών που κατάγεται απ’ την επαρχία και δυστυχώς αποφάσισε ή μάλλον το πήρε απόφαση πριν 2 χρόνια ότι είναι ομοφυλόφιλος, μεταξύ μας αυτό. Η αλήθεια είναι πως κατεβαίνοντας να μείνω στην Αθήνα άλλαξα σε πολλά πράγματα και κυρίως στην νοοτροπία με την οποία αντιμετώπιζα τον εαυτό μου, πλέον μη σου πω ότι είμαι και χαρούμενος που είμαι ομοφυλόφιλος. Παρ’ όλα αυτά στεναχωριέμαι γιατί ποτέ δεν έζησα απλά καθημερινά πράγματα όπως να πας ένα σινεμά ή για φαγητό με τον άνθρωπο που ερωτεύτηκες. Γενικά όσον αφορά τις σεξουαλικές μου προτιμήσεις τις κρατώ για τον εαυτό μου έτσι λοιπόν δε συναναστρέφομαι ούτε πηγαίνω εκεί που συχνάζουν οι όμοιοί μου. Θα μου πεις τότε πώς περιμένεις να γνωρίσεις κάποιον, θα σου πω έχεις δίκιο. Τέλος πάντων, αυτή τη περίοδο για να μη στα πολυλογώ, γνώρισα ένα παιδί μέσω ενός site, δεν είναι το πρώτο φυσικά, αλλά είναι το πρώτο που φαίνεται να ταιριάζουμε πολύ -ακόμη και στο ζώδιο που μου είπε κι η κολλητή μου η οποία είναι η μόνη που ξέρει για μένα (Αιγόκερως εγώ, καρκίνος εκείνος, δεν ξέρω τι καταλαβαίνεις, αλλά οκ δεν ασχολούμαι μ’ αυτά). Κλείνοντας, λοιπόν, πλησιάζει ο καιρός να επιστρέψω στην Αθήνα κ να τον γνωρίσω κι από κοντά, έτσι θα ‘θέλα να μου πεις αν μπορείς να ερωτευτείς κάποιον στην πορεία, δηλαδή αν γνωρίζοντάς τον από κοντά μέρα με τη μέρα μπορεί να τον ερωτευτώ ή αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει από τώρα που μιλάμε με μηνύματα και στην κάμερα καθημερινά; Ελπίζω να καταλάβεις τι προσπαθώ να σου πω και να μη σε κούρασα γιατί δεν είπα και λίγα. Ανυπομονώ για την απάντησή σου.
Σε φιλώ
Αγαπημενότατε άγνωστέ μου Χ,
Δεν έχει σημασία αν κατάγεσαι απ’ την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα ή το Λιανοκλάδι. Η ατυχία σου είναι ότι γεννήθηκες στην Ελλάδα, κι όχι ότι γεννήθηκες στην επαρχία. Κι επειδή όπως θα ανακαλύψεις μεγαλώνοντας είμαστε 30 χρόνια πίσω, ή θα περιμένεις άλλα 30 χρόνια για να αρχίσεις να ζεις τη ζωή που σου έλαχε να γουστάρεις, ή θα αρχίσεις να σκέφτεσαι τον εαυτό σου κι όχι το τι θα πει η κάθε κουρτάραινα.
Μπορείς να τον ερωτευτείς στην πρώτη ματιά, στη δεύτερη, στην πορεία, στα επεισόδια. Δεν υπάρχουν, αγαπημένε μου, συνταγές ούτε πεπατημένη στο πώς βιώνουμε τον έρωτα, με ποιον και σε ποιο timing. Αν σου γουστάρει, το δοκιμάζεις. Κι αν δε σου αρέσει αυτό, διαλέγεις κάτι άλλο. Μέχρι να βρεις κάτι να σου αρέσει. Period.
ΥΓ1: Ποιος χαίρεται;
ΥΓ2: Γιατί «δυστυχώς το πήρε απόφαση» αγαπημενότατέ μου; Αν δεν το έπαιρνεις απόφαση θα ήταν «ευτυχώς» δηλαδή;
ΥΓ3: Αγάπη μου γλυκιά, 23 χρονών είσαι. Τι «ποτέ δεν έζησα κλπ» λες και μιλάει κάνας παππούς 90 χρονών στο νεκροκρέβατο με τον Άγιο Πέτρο να βαράει τα κουδούνια;
ΥΓ4: Εσύ είσαι Αιγόκερως, αυτός Καρκίνος. Μάλιστα. Ε τότε μην ανησυχείς, είναι δεδομένη η επιτυχία.
ΥΓ5: Όχι εγώ μια χαρά κατάλαβα τι προσπαθείς να πεις και τι εννοείς. Εσύ είσαι σίγουρος ότι καταλαβαίνεις τι ρωτάς;
ΥΓ6: Τα μισά μας συμπλέγματα τα αποβάλλουμε τη στιγμή που αποφασίζουμε να δεχτούμε τον εαυτό μας με τις όποιες ιδιαιτερότητές του, και κοιτάμε μπροστά. Μη φτάσεις 53 για να το ενστερνιστείς.
Φιλιά στα μούτρα,
Η Σουσού σου
Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού
