Αγαπητή Μαντάμ, άκου ποιο είναι το θέμα. Γνώρισα πριν ενάμιση περίπου χρόνο ένα παιδί από κοινή παρέα. Απ’ την αρχή υπήρχε αμοιβαία συμπάθεια κι έντονη επικοινωνία. Μου άρεσε απ’ την πρώτη στιγμή που τον είδα, αυτό δεν ξέρω αν ήταν αμοιβαίο. Ένα χρόνο, λοιπόν, μιλάμε μέσω facebook ενώ τους τελευταίους 7 μήνες η επικοινωνία έχει γίνει καθημερινή και πολύωρη. Βλέπω κι από αυτόν έντονη κινητικότητα στα μηνύματα, μου στέλνει συνέχεια, αλλά ως εκεί! Το θέμα είναι ότι τόσο καιρό δεν έχει επιδιώξει κάτι ενώ όταν βρισκόμαστε έξω μαζί -πώς να στο πω- το νιώθω! Δε με νοιάζει αν με θέλει, αλλά αν δε με θέλει θέλω να σταματήσουμε να μιλάμε γιατί δένομαι. Να το σταματήσω, λοιπόν, τώρα που είναι σχετικά «νωρίς» χωρίς ιδιαίτερο δέσιμο αλλά με το «Και τι θα γινόταν;» ή βουρ στον γκρεμό κι ό,τι βρέξει ας κατεβάσει;
Αγαπημενότατη Άγνωστή μου Χ,
Αν πρέπει να περιμένετε ένα χρόνο επικοινωνίας απλά και μόνο για να επιδιώξει κάτι, πόσο ακόμα πρέπει να περιμένεις για τα περαιτέρω, ας πούμε; Η απόφαση δικιά σας βέβαια, γιατί όπως λέει κι ο λαός «σαν θέλει η νύφη κι ο γαμπρός, τύφλα να έχει ο πεθερός», αλλά κοίτα μην έχεις φτάσει την ηλικία του πεθερού μέχρι να επιδιώξει αυτό το κάτι ο αγαπημενότατος.
Καλή υπομονή λοιπόν, εύχομαι να ζω όταν θα τα καταφέρεις.
ΥΓ1: Συγγνώμη, μιλάτε ένα χρόνο κι ακόμα δεν έχεις μάθει αν του άρεσες όπως σου άρεσε αυτός όταν γνωριστήκατε;
ΥΓ2: Αλήθεια, η καθημερινή και πολύωρη των τελευταίων 7 μηνών γιατί γίνεται μέσω facebook κι όχι προσωπικά;
ΥΓ3: Καλά, μην είσαι βιαστική κι εσύ, πόσο περιμένεις να επιδιώξει πια; Ούτε ένα χρόνο δε βγαίνετε (με το ένα χέρι γράφω το υστερόγραφο και με το άλλο τραβάω το κοτσίδι μου).
ΥΓ4: Δένεσαι με τι κι εσύ; Με τα εμότικον και τα ίνμποξ;
ΥΓ5: Πάντως μη χάνεις το κουράγιο σου. Κι η Πηνελόπη δέκα χρόνια περίμενε τον Οδυσσέα να γυρίσει στην Ιθάκη. Έχεις να φας πολλές καληνύχτες με φιλάκι στο μάγουλο ακόμα έτσι όπως τον κόβω το φίλτατο.
Φιλιά στα μούτρα,
Η Σουσού σου.
Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού
