Αγαπητή Σουσού,Η δική μου ιστορία είναι κάπως μπερδεμένη και αγχωτική για μένα που τη ζω. Λοιπόν, είμαι 22 ετών και στην πόλη που σπούδαζα είχα κάνει αρκετές ντόπιες παρέες.Έτσι στο πρώτο έτος μου γνώρισα εκείνον που επρόκειτο να αλλάξει τη ζωή μου 4 χρόνια αργότερα. Μέσω μια κοινής παρέας αρχίσαμε να βγαίνουμε όλοι μαζί και να κάνουμε χαβαλέ!Εγώ ήμουν σε μία σχέση για αυτό και ποτέ δεν έγινε τίποτα μεταξύ μας. Αυτό που έλεγα πάντα για εκείνον ήταν ότι είναι ένα μικρό παιδί μέσα του και ότι σηκώνει πολύ πόνο. Δεν ήξερα τί είχε περάσει μιλούσαμε βέβαια αλλά δεν είχαμε γίνει και κολλητοί.Αφού χώρισα και συνεχίσαμε να βγαίνουμε παρέα ξαφνικά, έτσι ξαφνικά σε μια βόλτα που κάναμε οι δύο μας με τη μηχανή καθώς μύρισα το άρωμα του κάτι έγινε! Έτσι ήρθε ο έρωτας…Όλα πολύ όμορφα, ένιωσα να μου δίνει η ζωή ότι μου χρωστούσε μέχρι εκείνη την ημέρα. Μετά τους 2 μήνες που ήμασταν μαζί θέλησε να μου μιλήσει για τη ζωή του. Ήταν παντρεμένος και χωρισμένος αυτό δε με σταμάτησε γιατί ήδη ήξερα τι άνθρωπος είναι πάνω-κάτω και δεν ήθελα να τον αφήσω για αυτό.Περάσαμε βέβαια δύσκολα μέχρι να μάθω να το διαχειρίζομαι αλλά μας έκανε πραγματικό καλό. Εκείνος είναι 30 ετών.Αποφασίζω λοιπόν να ενημερώσω τους γονείς μου για τη σχέση μου γιατί πάντα μ άρεσε η αλήθεια και τα ξεκάθαρα πράγματα. Ήξερα βέβαια ότι θα είναι πρόβλημα για εκείνους το γεγονός ότι ήταν παντρεμένος αλλά πίστεψα ότι μόλις τον γνωρίσουν όλα θα πάρουν το δρόμο τους.Δεν έγινε έτσι ακριβώς όμως. Ο πατέρας μου ανένδοτος και με απείλησε και ότι θα με διώξει από το σπίτι.Τον καταλαβαίνω γιατί δεν έχει εξοικειωθεί με τέτοιες καταστάσεις που είναι η πραγματική ζωή βέβαια, αλλά δεν το αδικώ. Τον βρίσκω όμως λίγο υπερβολικό.Εγώ με τη σχέση μου συνεχίζω κανονικά όχι από πείσμα αλλά από επιλογή!Το δύσκολο είναι να συναντιόμαστε βέβαια γιατί δε μου αφήνουν τα περιθώρια οι δικοί μου να πηγαίνω στην διπλανή πόλη από όπου και είναι εκείνος.Είπα όμως στον εαυτό μου και στον ίδιο ότι επειδή με τα απωθημένα δεν θέλω να έχω καμία απολύτως σχέση θα χωρίσω μόνο όταν εγώ και εκείνος δεν θα τα πηγαίνουμε καλά.Δε ξέρω τί να κάνω με τους δικούς μου και ειλικρινά ώρες φορές δεν αντέχω αυτήν τη κατάσταση. Άλλες φορές με βγάζει στην αναισθησία, άλλες στο κλάμα δε ξέρω ούτε τι να πω ούτε και τι να κάνω… Δεν ξέρω ακόμα αν η ιστορία μου και ο έρωτας αυτός θα έχει Happy or Bad end!Ι.Κ
Αγαπημένη μου Ι.Κ.,
η σχέση με τους γονείς, μερικές φορές, μπορεί να δημιουργήσει αμφότερα προβλήματα. Και στις δύο μεριές.
Η βασική έγνοια και κοινό τους λάθος είναι να θέλουν τα παιδιά τους να είναι ασφαλή και όχι απαραίτητα ευτυχισμένα. Ασφαλή.
Θα πρέπει να μιλήσεις μαζί τους σοβαρά και να τους εξηγήσεις ότι οφείλουν και πρέπει να ξεκινήσουν να σε εμπιστεύονται, και να σε αφήσουν να κάνεις και ‘συ, όπως όλοι μας, τα δικά σου λάθη και να πάρεις τις δικές σου ώριμες επιλογές. Από αυτά θα μάθεις.
Οφείλουν επίσης στα λάθη να είναι δίπλα σου. Όπως και στα σωστά.
Από την πλευρά σου, εφόσον απαιτήσεις κάτι τέτοιο από αυτούς, θα πρέπει ή ίδια να κρατήσεις τον εαυτό σου ασφαλή.
Welcome to the real world.
Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού
