Αρχικά να τονίσω ότι είμαι 18 ετών! Τους τελευταίους 3 μήνες μιλάω και βρίσκομαι με έναν άντρα 30 ετών. Ήταν όλα καλά μέχρι που μάθαμε ότι είμαστε δεύτερα ξαδέρφια! Εκείνος το έχει πάρει χαλαρά και δεν τον ενδιαφέρει τόσο, εμένα όμως ναι! Όπως είναι λογικό δέθηκα μαζί του και πλέον μου είναι δύσκολο να ξεκολλήσω.
Πιστεύω ότι και εκείνος έχει πάθει το ίδιο αλλά δεν θέλει να το παραδεχτεί και συνέχεια βγάζει εμένα τη «18χρονη μικρή πιτσιρίκα» η οποία «νομίζει» ότι είναι ερωτευμένη μαζί του ενώ τόσο καιρό με τη στάση του μου δείχνει ότι και εκείνος ενδιαφέρεται πραγματικά για μένα!
Δεν ξέρω αν τα αισθήματα είναι αμοιβαία και πλέον δεν ξέρω τι να του πω… Στην θέση μου θα το συνέχιζες όλο αυτό; Αν ναι τι θα του έλεγες;
Β.
Αγαπημενότατη, υπερμέγιστη, τιτανοτεράστια Β,
Απ’ όλους τους ανθρώπους πάνω στη Γη κατακαημένη μου, βρήκες να σκαλώσεις με τον δεύτερο τον ξάδερφο;
Δεν τον ενδιαφέρει η συγγένεια τον ξάδερφο γιατί ξέρει πως δεν πάτε για παντρειά, δεν πάτε καν για κάτι σοβαρό. Περνάς καλά, περνάει καλά, τη βρίσκετε κι αυτό είναι όλο. Έχει και την προστυχιά της η αιμομιξία άλλωστε.
Είμαστε τρεις εδώ πέρα κι οι δυο βλέπουμε πως αυτή η σχέση δεν έχει μέλλον, και το χειρότερο, δεν μπορεί να έχει ούτε παρόν. Η μία που το βλέπει είμαι εγώ. Ο άλλος, μάντεψε.
Αν γούσταρε πολύ, παιδάκι μου, θα τα έκανε όλα γης μαδιάμ. Θα σε σεβόταν και θα προστάτευε αυτό που είχατε.
Αυτός είναι κλάιν μάιν κι εσύ έχεις μπει με χίλια σ’ όλο αυτό. Δυο λύσεις θα σου δώσω. Είτε σούταρέ τον και ψάξε αλλού γιατί οι πορτοκαλιές είναι πολλές κι εσύ πολύ μικρή για ν’ ασχολείσαι μονάχα μ’ ένα πορτοκάλι, ή κράτα τον και πέρνα καλά δίχως απαιτήσεις και δεσίματα συναισθηματικά.
Φιλιά στα μούτρα,
Η Σουσού σου.