Σουσού μου,
Τον Σεπτέμβρη, και με το που κλείνω τα 24 μου, ανεβαίνω Παρίσι για το μεταπτυχιακό μου. Γνωρίζω την Αμελί. Ζωγράφος, πράσινα μάτια και ποδήλατο. Αρχικά, θες το ότι οι σχέσεις μου ήταν πάντα με αγόρια και δεν είχα φανταστεί ποτέ την πιθανότητα να γίνει κάτι με κοπέλα, θες το ότι φοβόμουνα, θες όλα τα (ελληνικά) κοινωνικά στερεότυπα που εντάχθηκαν ύπουλα στο υποσυνείδητο μου, αρνιόμουνα. Αλλά, λίγο οι βόλτες στον Σηκουάνα, λίγο οι κήποι του Λουξεμβούργου, την ερωτεύτηκα τρελά. Και το ζήσαμε, και το ζούμε, και ας φάμε μετά τα μούτρα μας.
Σε ένα μήνα όμως γυρίζω Αθήνα με το μεταπτυχιακό μου στην αρχιτεκτονική και την Αμελί στο καινούριο μου διαμέρισμα. Και επειδή δεν είμαι πια 5 χρονών να κρύβομαι, και επειδή δεν έχω και καμιά όρεξη να σκαρφίζομαι ψέματα, πώς το λέω στους γονείς μου;
Υ.Γ: Έχω κλασικούς Έλληνες γονείς -γύρω στα 50 (επικίνδυνη ηλικία για εγκεφαλικά) δημόσιοι υπάλληλοι και εκκλησία τις Κυριακές.
Φιλιά πολλά και παντού,
Νεφέλη
Αγαπημενότατη Νεφέλη,
Άκου να σου πω πρώτα τι θα γίνει αν δεν το πεις. Κάποια στιγμή, μια φίλη μου, γνωστή τραγουδίστρια πια (ονόματα δε θα πω, υπολήψεις εγώ δε θίγω) συγκατοικούσε με την Αμελί της για χρόνια. Κάποια στιγμή, η ανήξερη η δόλια (μην πω) η μάνα, ρωτάει την (ας την πούμε) Κατερίνα για το πού πάει η βαλίτσα με την Αμελί.
– Και δηλαδή, καλά είσαι τόσα χρόνια με την Αμελί και συγκατοικείτε, αλλά δε σου λείπει ένας άντρας;
– Μάνα μου, τι να σου πω, με καλύπτει η Αμελί απόλυτα.
– Ναι, αλλά δε σου λείπει ένας ερωτικός σύντροφος;
– Μάνα μου, σου λέω, η Αμελί με καλύπτει σε όλα.
– Όλα όλα;
– Όλα όλα!
– Το ‘ξερα! Η Αμελί είναι λεσβία!!
Η ιστορία μάς διδάσκει ότι οι γονείς κατά βάθος πάντα ξέρουν, αλλά και ότι αν θυμιατίζουν πρωί-μεσημέρι-βράδυ σαν την αντιβίωση μετά από κάθε γεύμα, μάλλον δε θα το δεχτούν εύκολα.
Νεφέλη μου βρίσκεσαι σταυροπόδι σε σταυροδρόμι νύχτα με βροχή και γύρω περνάνε (να με σχωράς) νταλίκες. Είναι επικίνδυνα εκεί έξω. Αλλά αν η Αμελί σου είναι αυτή που σε κάνει να βρίσκεις το δρόμο σου μες τη νύχτα, έχεις δυο επιλογές. Ή μείνε για πάντα στο Παρίσι, κι ας μη μάθει ποτέ κανείς από το μεσαιωνικό σου περιβάλλον ή πάρε ανάσα βαθιά, γύρνα και δείξε τους τι σε κάνει ευτυχισμένη.
Όσοι σου μείνουν, θα είναι όσοι είχες πάντα. Όσοι χάσεις, σε ήθελαν για τους δικούς τους εγωιστικούς τους λόγους και θα βγάλουν τη διάγνωση ότι φταίει που άκουγες μικρή Πρωτοψάλτη.
Μη μου δίνεις φιλιά παντού, με ανάβεις και μου θυμίζεις τα νιάτα μου.
Φιλιά στα μούτρα (και κόσμια)
Η Σουσού σου
Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού
