Για όλους είμαστε μια νορμάλ οικογένεια: Μητέρα, πατέρας, παιδί. Οι δύο τελευταίοι πιστεύουν κι εκείνοι το ίδιο, εγώ όχι. Είμαι παντρεμένη δώδεκα χρόνια τώρα κι έχω ένα παιδί που κοντεύει τα έξι. Χρόνια τώρα προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου πως είμαστε όντως μια νορμάλ οικογένεια, δε γίνεται όμως. Έχω μιλήσει με διάφορους για το θέμα αυτό, αλλά το μόνο που χρειάζομαι είναι μια «σφαλιάρα» για να ξυπνήσω. Τα τελευταία δύο χρόνια με βασανίζει η σκέψη: Να πω στον άντρα και το παιδί μου την αλήθεια; Κουράστηκα να την κρύβω. Κουράστηκα να κρύβω πως το παιδί έχει άλλον πατέρα. Δε θέλω να χαλάσω τον γάμο μου. Είμαστε πολύ καλά. Αυτό ήταν ένα λάθος της στιγμής που έχω μετανιώσει, όμως, με τίποτα δε θα έδιωχνα αυτό το παιδί. Με τον άντρα μου έξι χρόνια δεν μπορούσαμε να κάνουμε. Ήταν δώρο και το μοναδικό που έχω. Ο βιολογικός του πατέρας δεν ξέρω τι κάνει. Δεν ξέρει καν για το μωρό. Τι να κάνω;
Αγαπημενότατη Άγνωστή μου Χ,
Για ποιο λόγο θεωρείς ότι μια οικογένεια συνίσταται μόνο από βιολογικούς γονείς και τα παιδιά τους; Όσο υπάρχει εκείνη η αρμονία που χρειάζεται για να μεγαλώνει σωστά το παιδί, μια χαρά νορμάλ είστε.
Το πρόβλημα, δηλαδή, δεν είναι το πόσο θα πληγωθεί ο σύζυγός σου κι ακόμα περισσότερο το παιδί που θα τραυματιστεί ανεπανόρθωτα –μαζί με την εμπιστοσύνη του σε σένα που δε θα ξανακερδίσεις ποτέ–, αλλά εσύ που κουράστηκες να λες ψέματα; Μου κάνεις πλάκα τώρα;
ΥΓ1: Αν θες του χρόνου να λες «είμαι παντρεμένη 13 χρόνια», φρόντισε ό,τι είναι μέσα σου, να παραμείνει εκεί.
ΥΓ2: Όχι μια, πολλές σφαλιάρες χρειάζεσαι και μόνο που σκέφτεσαι να χαλάσεις το σπίτι σου ενώ δεν ξέρεις καν αν ζει ένας τυχαίος που πριν 7 χρόνια κουτουπωθήκατε.
ΥΓ3: Αν σε κουράζουν τα μυστικά, να το έλεγες όταν ήταν η ώρα, πριν 6 χρόνια, δηλαδή.
ΥΓ4: Έχει πατέρα. Αυτόν που το μεγαλώνει.
ΥΓ5: Να μεγαλώσεις το παιδί σου και να το καμαρώσεις γερό και υγιές. Αυτό να κάνεις.
ΥΓ6: Μην μπερδευτείς, ε; Δε δικαιολογώ το κέρατο που φόρεσες στον άντρα σου. Αλλά μαζί με σένα κι αυτόν, θα την πληρώσει το παιδί το οποίο δε φταίει σε τίποτα.
Η Σουσού σου