«Αγαπητή μαντάμ Σουσού,
Το όνομά μου είναι Κατερίνα κι είμαι 24 χρονών. Έχει λίγες μέρες που σε ανακάλυψα και μόλις χθες αποφάσισα ότι πρέπει να σου στείλω αυτό το email. Δε με πειράζει αν δεν το δημοσιεύσεις ή αν δημοσιεύσεις ένα μέρος του, θα ήθελα πολύ όμως τη γνώμη σου.
Να, λοιπόν, ποια είναι η ιστορία μου. Είναι μεγάλη οπότε θα στην πω όσο πιο σύντομα μπορώ κι ελπίζω να μη σε κουράσω.
Έχει τρία χρόνια τώρα που τραβιέμαι με έναν τύπο. Γνωριστήκαμε τον Δεκέμβρη του ’19, με διεκδικούσε κάθε μέρα γιατί ήταν πολύ ερωτευμένος μαζί μου κι εγώ τον ταλαιπώρησα λιγάκι. Εν τέλει ήμασταν μαζί απ’ τον Οκτώβρη του ’19 έως τον Αύγουστο του ’22. Χωρίσαμε γιατί αυτός ήταν πολύ ερωτευμένος μαζί μου σε σημείο να είναι ανασφαλής και να ζηλεύει. Απ’ τη μεριά μου έχω να σου πω ότι δεν τον ερωτεύτηκα απ’ την αρχή. Πέρασε πολύς καιρός κι όσο το σκέφτομαι φτάνω στο συμπέρασμα ότι τον αγάπησα πιο πολύ από όσο τον είχα ερωτευτεί. Παρ’ όλα αυτά διαχειρίστηκα λάθος κάποιες καταστάσεις με αποτέλεσμα να του πω ψέματα μερικές φορές, αλλά όποιος λέει ψέματα πέφτει μες στα αίματα, μας έλεγαν παιδιά. Κι εγώ έπεσα. Γιατί αυτά τα ψέματα ήταν η αιτία –ή η αφορμή–, δεν ξέρω, για μεγάλους καβγάδες.
Περάσαμε ένα 6μηνο χώρια. Τις πρώτες μέρες με παρακαλούσε να είμαστε μαζί κι εγώ ήμουν ανένδοτη. Ήρθε μέχρι την πόλη μου, γιατί ξέχασα να σου πω ότι μας χωρίζουν 90χλμ, άφησε έναν φάκελο στο σπίτι μου κι επειδή έχασε το τελευταίο λεωφορείο περιπλανήθηκε στην πόλη ένα ολόκληρο βράδυ. Ο φάκελος είχε μέσα φωτογραφίες μας με σχόλια από πίσω, ένα στικάκι με ένα βίντεο που μου ζητούσε συγγνώμη και μου έλεγε ότι με αγαπάει κι ένα γράμμα που περιέγραφε ακόμη πιο έντονα τι αισθάνεται και πόσο έχει μετανιώσει -περιττό να σου πω πώς ένιωσα όταν το είδα και διάβασα το γράμμα.
Πέρασε ο πρώτος μήνας και ξαναβρεθήκαμε. Περάσαμε όμορφα γιατί η αγάπη μας δεν είχε χαθεί, αλλά ο έρωτας απ’ τη μεριά μου δεν υπήρχε πια. Μετά από λίγες μέρες μου ζήτησε να το σκεφτώ σοβαρά να είμαστε πάλι μαζί. Μου είπε πόσο μ’ αγαπάει κι ότι ξέρει ότι ήταν μαλάκας κι ότι θα αλλάξει. Αλλά εγώ δεν τον πίστευα και δεν ήθελα πάλι σχέση από απόσταση. Οπότε καταλήξαμε χώρια για μία ακόμη φορά.
Πέρασαν κι οι επόμενοι μήνες, κι εγώ έκανα κάτι με κάποιον άλλον που κατέληξε σ’ έναν μήνα σχέση. Κατέβηκα κάποια στιγμή στην Αθήνα τον Σεπτέμβρη και τον είδα με μια άλλη κοπέλα. Δε μου μίλησε. Εκεί, Σουσού μου, διαλύθηκα. Δεν περίμενα ότι θα πονέσω τόσο που τον έβλεπα με άλλη. Αλλά ήταν τόσο δυνατός αυτός ο πόνος. Μπήκα στο λεωφορείο του γυρισμού κι ο οδηγός λες και ήταν βαλτός έπαιζε Ρέμο και καταλαβαίνεις, εγώ να προσπαθώ ένα ολόκληρο 6ωρο να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Όταν έφτασα σπίτι μου έκλαψα πολύ, αλλά αποφάσισα να μην του πω ή να κάνω τίποτα. Είχαμε πάρει κι οι δυο τον δρόμο μας, κι ας πονούσα. Σκεφτόμουν ότι κάποια στιγμή δε θα πονάω πια. Εν τω μεταξύ, χώρισα και με τον άλλον γιατί δεν μπορούσα πλέον να είμαι μαζί του ενώ ήμουν ερωτευμένη με άλλον. Ωχ έγραψα πολλά, θα προσπαθήσω να το μαζέψω.
Στο ζουμί τώρα, του έστειλα και κανονίσαμε να πιούμε ένα καφέ να τα πούμε. Και στον καφέ, Σουσού μου, του το είπα, ότι δεν τον έχω ξεπεράσει ακόμα, ότι είμαι ερωτευμένη μαζί του κι ότι τον αγαπάω. Του είπα ότι θέλω να ξαναπροσπαθήσουμε, αλλά αν δε θέλει αυτός, εγώ δε θέλω να έχουμε καμία σχέση, ή όλα ή τίποτα.
Είπαμε να το προσπαθήσουμε κι έκτοτε έχουν περάσει 3 μήνες που δεν είμαστε σε σχέση, αλλά είμαστε σαν ζευγάρι. Δεν εκφράζει τα συναισθήματά του ιδιαίτερα, όπως έκανε παλιά, κάναμε περίπου 1,5 μήνα να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν πρέπει να έχει σχέσεις με την πρώην του (αυτή απ’ την Αθήνα), έχουμε μαλώσει πολλές φορές και το θέμα είναι, Σουσού μου, και γι αυτό τον λόγο αποφάσισα να σου γράψω, ότι με αγαπάει, αλλά δεν είναι τόσο ερωτευμένος όσο εγώ. Δε θέλει να κάνουμε δημόσιες εμφανίσεις μαζί, ούτε καν σε πάρτι να πάμε μαζί (αν και πιστεύω ότι όλο αυτό θα αλλάξει σύντομα), παρ’ όλα αυτά κανονίσαμε να πάμε και ένα ταξιδάκι μερικές μέρες- δυστυχώς χθες το ακυρώσαμε λόγω δουλειάς. Και σκέφτομαι ότι αν δε με ήθελε δε θα κανονίζαμε το ταξιδάκι.
Αχ, Σουσού μου, τα έχω βάλει με θεούς και δαίμονες, κανένας δε θέλει να είμαι πάλι μαζί του, ούτε οι φίλες μου, ούτε η αδερφή μου, ούτε η μαμά μου. Παλεύω μόνη μου να κρατήσω μια σχέση που εδώ και 3 μήνες μου έχει προσφέρει περισσότερη στεναχώρια απ’ ό,τι χαρά. Αλλά το κάνω γιατί πιστεύω ότι με αυτόν τον άνθρωπο θα είμαι πραγματικά ευτυχισμένη κι ότι αξίζει να κάνω υπομονή και να προσπαθώ κάθε μέρα να με ερωτευτεί κι άλλο. Ο ίδιος μου έχει πει κατά καιρούς ότι πλέον δε με εμπιστεύεται όπως παλιά κι ότι δεν είναι ερωτευμένος τόσο πολύ μαζί μου και ότι δυσκολεύεται να εκφράσει τα συναισθήματά του γιατί έχει πληγωθεί από εμένα, αν δεν αντέχω, μου είπε, και θελήσω να φύγω, θα το καταλάβει γιατί δεν είναι εύκολος άνθρωπος γενικά. Πιστεύεις θα μπορέσει ποτέ να με ερωτευτεί πάλι όπως παλιά; Φοβάμαι, Σουσού… Τον αγαπάω πολύ και δε θέλω να τον χάσω, αλλά απ’ την άλλη δε θέλω να είμαι σε μία σχέση που δε με κάνει ευτυχισμένη.
Πάντα κάνω το ίδιο λάθος: ερωτεύομαι, πέφτω με τα μούτρα και στο τέλος τσακίζομαι. Το μόνο που θέλω είναι να είμαι ευτυχισμένη. Γίνεται;
Αν δε σε κούρασα, γράψε μου κάτι, σε παρακαλώ. Τόσοι άνθρωποι ερωτευμένοι, απογοητευμένοι, μπερδεμένοι σου έχουν στείλει, κάπως θα μπορέσεις να με βοηθήσεις.
Σε ευχαριστώ πολύ,
Κατερίνα
ΥΓ: Είναι πολύ δύσκολες και περίπλοκες οι ανθρώπινες σχέσεις∙ αυτό είναι το συμπέρασμα που έχω βγάλει για τους ανθρώπους τα τελευταία χρόνια. Κι ισχύει για όλες τις σχέσεις, φιλικές, ερωτικές, αδερφικές και τα λοιπά.»
Αγαπημενότατη Κατερίνα μου,
Αυτό που έπαθες δεν είναι τίποτα πρωτότυπο, τίποτε παράξενο, τίποτε σπάνιο. Θέμα συζήτησης πολλά χρόνια κι όση ανωμαλία κι αν αποδεικνύει, η ανθρωπότητα δε λέει να το γιατρέψει. Και το όνομα αυτού «εκτιμώ κάτι όταν το χάνω».
Για να μη σε κουράσω ούτε εγώ, λοιπόν, θα σου πω να προχωρήσεις αλλού. Έχεις στα χέρια σου ένα γυαλί σπασμένο, το σήκωσες απ’ το πάτωμα που εσύ το έριξες και τώρα απλά ματώνεις τα χεράκια σου προσπαθώντας να κολλήσεις κομμάτια που δε θα ξανακολλήσουν, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι ακόμα κι αν τα καταφέρεις, θα είναι όπως ήταν πριν να σπάσει.
ΥΓ1: Πώς ακριβώς θα σου δώσω τη γνώμη που ζητάς αν δε δημοσιοποιήσω την επιστολή σου, αγάπη μου; Θα σε πάρω τηλέφωνο να στα πω ή να στα στείλω με το ταχυδρομείο;
ΥΓ2: Σε γούσταρε το 2019, δεν ήταν ερωτευμένος. Πώς σε ερωτεύτηκε χωρίς να κάνετε τίποτα; Μη μου τα μπερδεύεις!
ΥΓ3: Δε χωρίσατε επειδή ήταν ανασφαλής και ζήλευε, χωρίσατε γιατί ήταν ανασφαλής, αλλά δεν τον άφησες κι αποφάσισες να τον κρατήσεις διαχειριζόμενη τη σχέση με ψέματα. Να τα λέμε όπως έχουν, αγαπουλίνι μου.
ΥΓ4: 90 χιλιόμετρα; Σιγά το υπερατλαντικό.
ΥΓ5: Κι αφού ήξερες ότι δεν τον ήθελες γιατί τον ξαναβρήκες;
ΥΓ6: Ναι, ο Ρέμος έφταιξε κι οι στροφές, όχι ότι κατάλαβες ότι έχασες το σιγουράκι. Ρε, στη Σουσού;
ΥΓ7: Ένα σωστό πράγμα έκανες κι αυτό ήταν που δεν έβαλες στη διαδικασία των ψεμάτων και τον καινούριο έρωτα.
ΥΓ8: Αυτό σου έλειψε να είναι και πάλι στα πατώματα. Τελευταία φορά που έκανε πόσο δρόμο απλά για να αφήσει ένα φάκελο και να πει πόσο κουτός ήταν, έμεινε με την απόρριψη. Φυσικά και τώρα είναι η σειρά του να πονέσει εσένα. Και το ξέρεις πριν στο πω εγώ.
ΥΓ9: Φοβάσαι γιατί δε θέλεις να τον χάσεις, ή γιατί δε θέλεις να τον χάσεις πριν τον ξαναδείς στα πατώματα για σένα;
ΥΓ10: Τελικά σε έχει όντως κερδίσει, ή απλά το στοίχημα είναι να τον κερδίσεις εσύ από την «αντίζηλο» που σου έφαγε την καβάντζα;
ΥΓ11: Με τα μούτρα έπεσες, αφού είχες πρώτα σπάσει τα δικά του. Το θυμάσαι, ε;
ΥΓ12: Αν το μόνο που θες είναι να είσαι ευτυχισμένη, έχεις πρόβλημα. Αν αυτό που θες είναι να είστε ευτυχισμένοι, εκεί κάτι μπορεί να καταφέρεις.
ΥΓ13: Δεν μπορώ να σε βοηθήσω, μπορώ μόνο να σου πω τι βλέπω, κρίνοντας από αυτά που μου λες, κι εφόσον αυτά που μου λες είναι όσα ισχύουν.
ΥΓ14: Αυτά τα «τελευταία χρόνια» πόσα είναι; Γιατί στα 24 σου, έχεις δει πολύ λίγα απ’ τη ζωή. Μεγαλώνοντας θα ανακαλύψεις ότι οι σχέσεις δεν είναι καθόλου περίπλοκες. Οι άνθρωποι που τις βιώνουν είναι περίπλοκοι.
Φιλιά στα μούτρα,
Η Σουσού σου
Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού
