Καλησπέρα! Θα ξεσπάσει μεγαλύτερη μπόρα; Πόση υπομονή χρειάζεται τελικά; Μετά από 4 χρόνια χωρίς σχέση, μπήκε στη ζωή μου ένας άνθρωπος που μέχρι και τώρα είναι τα πάντα για μένα!
Ένας συνεσταλμένος, γλυκός, λιγομίλητος, ψηλός, μελαχρινός με απίστευτα εκφραστικά μάτια. Πριν περίπου 5 μήνες γνωριστήκαμε και είμαστε μαζί! Ο πρώτος μήνας πέρασε υπέροχα μεταξύ μας, να βρισκόμαστε και να κάνουμε ώρες ατελείωτες βόλτες με το αμάξι να σταματάμε σε απόμερα μέρη μόνο και μόνο για να τον κοιτάω στα μάτια και να μ έχει στην αγκαλιά του. Χωρίς να μιλάμε. Χωρίς τίποτα άλλο. Έφταναν και για τους δυο μας αυτές οι μικρές αθώες στιγμές.
Γυρνούσα σπίτι και ήταν ακόμα δίπλα μου ένιωθα ότι μ’ αγγίζει ακόμη. Είχα καιρό να νιώσω τόσο έντονα συναισθήματα για κάποιον άνθρωπο που ήξερα τόσο λίγο. Ένιωσα απ την πρώτη στιγμή ότι είναι το άλλο μου μισό. Γιατί όμως όταν κάποιος βλέπει δυο ανθρώπους ευτυχισμένους κάνει τ’ αδύνατα δυνατά να το χαλάσει; Γιατί κάποιος να μη χαίρεται με τη χαρά σου; Και ειδικά όταν είναι άτομα του δικού σου κοντινού κύκλου.
Ζούμε σε μια σχετικά μικρή πόλη, λίγο πολύ γνωρίζει ο ένας τον άλλον, τι καπνό φουμάρει ο καθένας, αλλά πολλές φορές αυτό που βλέπεις ίσως και να μην ισχύει. Η πρώτη σύγκρουση φυσικά δεν άργησε να έρθει, και ήταν φυσικά από την αδερφή του. Ενώ η πρώτη μας γνωριμία ήταν πολύ φιλική, πίνοντας καφέ με κοινή παρέα (σχεδόν) και χωρίς βέβαια να ειπωθεί ότι είμαι η κοπέλα του αδερφού της, γνωριστήκαμε, μιλήσαμε για πολλά θέματα για αρκετή ώρα μέχρι που τελικά φύγαμε. Η σύγκρουση που σας είπα, ακριβώς τρεις μέρες μετά! Χωρίς να έχει γίνει τίποτα, χωρίς να ξανασυναντηθούμε, στο γεια που ειπώθηκε αντιμετώπισα μια ξινή μούρη, απίστευτο μίσος στο βλέμμα της και μία απέραντη κακία η οποία συνεχίζεται μέχρι και τώρα.
Η ίδια στάση και χωρίς καμία εξήγηση. Οι πρώτες φήμες για το τι μέρος του λόγου είμαι, μάλλον τι ήμουν και τι έκανα στο παρελθόν, έπεσαν σαν κεραυνός. Τόσο σε μένα όσο και στο αγόρι μου. Ο πρώτος μας καβγάς. Βασικά μόνο καβγά δεν το λες αυτό. Ήρθε σπίτι μου και με το τσιγκελάκι του έβγαζα τις λέξεις μέχρι να καταλάβω τι είχε μάθει, τι του είχαν πει, τι είχε γίνει.
Όταν μου τα είπε με μισόλογα φυσικά, τον κοιτούσα σαστισμένη μην μπορώντας να καταλάβω τι είχε γίνει σε μόλις δυο ώρες που είχαμε αποχωριστεί. «Πάω μια βόλτα» μου είπε. Φυσικά και τον άφησα, φυσικά και δεν τον έψαξα στο τηλέφωνο, φυσικά και βγήκα έξω με τις φίλες μου! Καμία κίνηση κι απ’ αυτόν.
Το επόμενο βράδυ μου έστειλε, ένα σκέτο «τι κάνεις». «Καλά, πού είσαι;» απάντησα. «Έξω μια βόλτα, τώρα γυρίζω σπίτι. Να έρθω;», ρωτάει. «Να έρθεις» ήταν η απάντηση. Η αλήθεια είναι πως όταν τον είδα μετά από μια ολόκληρη μέρα ήθελα να πέσω στην αγκαλιά του, είχα πάρει όμως μία απόφαση. Να τελειώσω μαζί του!
Ο λόγος; Γιατί έστω και για λίγα λεπτά είχε περάσει από το μυαλό του ότι όλα αυτά που είχε ακούσει για μένα ήταν αλήθεια. Συζητήσαμε του είπα να χωρίσουμε, φυσικά και δε μ’ άφησε, μου είπε ότι του έλειψα, πως με σκεφτόταν συνέχεια και πραγματικά τα μάτια του μ’ έκαναν ν’ αλλάξω γνώμη στο λεπτό.
Είπαμε να μην αφήσουμε ξανά τρίτα πρόσωπα να μπουν ανάμεσά μας! Κι έχοντας μια κοινή πορεία τώρα, το τι έκανα εγώ στο παρελθόν όπως και αυτός στο δικό του δεν έχει καμία σχέση με αυτό που είμαστε τώρα εμείς! Κάθε βράδυ κοιμόμαστε μαζί, περνάμε αρκετές ώρες την ημέρα μαζί πλην των υποχρεώσεων.
Φυσικό και αναμενόμενο να ερχόταν κι άλλη σύγκρουση πάλι από τη μεριά της αδερφής του, βάζοντας τώρα στο παιχνίδι και τη μάνα του. Δήθεν ότι άκουσε να λένε για μένα εντελώς τυχαία σ’ ένα μαγαζί που ψώνιζε. Γελάω και γέλασα όταν το άκουσα φυσικά!
Αντιλαμβάνομαι ότι είναι μια γυναίκα με αστείρευτη κακία μέσα της!Το μόνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί δεν αφήνει τον αδερφό της στην ευτυχία του και στην ηρεμία του. Δεν είναι και κανένα μωρό να θέλει συμβουλές! 35 χρονών άντρας είναι! Μια σαραντάρα γεροντοκόρη αυτή, με αρκετά βεβαρυμένο παρελθόν!Εγκλήματα μπροστά στις δικές μου κατηγορίες. Για το μόνο λόγο που είμαι ακόμη σ’ αυτή τη σχέση είναι γιατί ο «Μηνάς» έχει πάρει το μέρος μου και συνεχίζουμε να είμαστε μαζί!
Δεν ξέρω όμως τι γίνεται σπίτι του, δε μου λέει πότε τίποτα!Πρόσφατα τον ρώτησα γιατί τόση ησυχία από το άλλο μέτωπο και μου είπε «δεν ξέρω, απλά δεν ασχολούνται». Φυσικά και ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΨΑ. Όποιος καεί με το χυλό φυσάει και το γιαούρτι λένε! Κι εγώ κάηκα πολλές φορές.
Τι να κάνω όμως; Τι στάση να κρατήσω; Ξέρω ότι κάτι ετοιμάζει, γιατί έχει ένα σκοπό και ξέρω ότι δε θα σταματήσει μέχρι να το καταφέρει! Θα ξεσπάσει μεγαλύτερη μπόρα; Αν ναι, τότε τι κάνω;
Τιτανοτρισμέγιστη άγνωστή μου Χ,
Οφείλω να σε επαναφέρω στην τάξη. Η κοινωνία και δη η μικρή κοινωνία στην οποία λες ότι ζείτε, δεν είναι λάστιχο να την κάνεις ό,τι θες. Αν εσύ στα τέσσερα χρόνια που απείχες από τις σχέσεις, έχεις μαστιγώσει το δελφίνι με τη μισή «μικρή κοινωνία» σας, δε θα αποστιγματιστείς από τα επαρχιώτικα ταμπού επειδή εσύ αποφάσισες ότι ερωτεύτηκες και θες σχέση, γιατί δυστυχώς αγάπη μου έτσι είναι τα μυαλά εκεί έξω, είτε μας αρέσει, είτε όχι.
Επιπλέον γλυκύτατη και πανεμορφότατή μου, το να αποστρέφεσαι τις «κατινιές» της αδελφής όταν πρόκειται για σένα, αλλά να τις επικαλείσαι όταν πρόκειται γι’ αυτή, επειδή καθώς λες έχει χειρότερες πομπές, είναι εξίσου κατινιά και μάταιο dick measurement.
Τέλος, το να νομίζεις ότι η μπόρα πέρασε, είναι σαν να πιστεύεις το γλυκούλη «Μηνά» ότι η μανούλα του δεν ασχολείται με σένα και την ύπαρξή σου. Η πραγματική μπόρα έρχεται, και όταν αυτή ξεσπάσει, ο ψηλός, λιγομίλητος με τα εκφραστικά μάτια, θα έχει μόνο μια ομπρέλα, και θα πρέπει να αποφασίσει σε ποιας το κεφάλι θα τη βάλει από πάνω. Στο δικό σου ή στο σόι του. Εκεί θα τα καταλάβεις όλα. Αυτά και καλό μπάνιο.
ΥΓ1: Για υπερ-ερωτευμένη μια χαρά ψύχραιμη σε βρίσκω, που στον πρώτο σας καβγά «φυσικά» και βγήκες με τις φίλες σου.
ΥΓ2: Σε πέντε μήνες γνωριμίας πρόλαβες και κατάλαβες ότι είναι και το άλλο σου μισό. Και είναι και μαμάκιας.
ΥΓ3: Προσοχή στη χρήση της λέξης «τρίτοι». Τρίτες η πεθερά και η νύφη για τη σχέση σου, τρίτη εσύ για την οικογένειά τους. Ο «Μηνάς» θα δείξει ποιος είναι ο «τρίτος» τελικά.
Φιλιά στα μούτρα,
η Σουσού σου
Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού
