Καλησπέρα μαντάμ Σουσού
Θα μπω γρήγορα στο θέμα χωρίς πολλά πολλά!!!
Γνώρισα λοιπόν αυτό το καλοκαίρι τoν τέλειο άντρα. Περνάμε υπέροχα κάθε μέρα καφέδες, κοκτέιλ, παραλίες, νύχτες σε μπαλκόνι με θέα αγκαλιά… Κι όσο να ‘ναι περνάνε μέρες κι εγώ νιώθω πράγματα… Αυτές τις μέρες, λοιπόν, μου είπε ότι σε δυο βδομάδες φεύγει για μεταπτυχιακό στο Παρίσι και εκτός αυτού δεν σκέφτεται να γυρίσει πλέον μόνιμα στην Αθήνα… Μου είπε λοιπόν απλά “ζήσε τη στιγμή” δεν είναι έτσι όμως… Άνθρωπος είμαι και νιώθω πράγματα ήδη νιώθω περίεργα που πλησιάζουν οι μέρες να φύγει!!! Τι να κάνω τώρα εγώ;Νικόλας.
Αγαπημενότατε, Υπετρισμέγιστε Νικόλα μου,
Υποψιάζομαι ότι είσαι πιπινάκι για αυτό θα σε πάρω με το μαλακό.
Αρχικά πάμε σε κάτι πολύ σημαντικό. Ο τέλειος άντρας δεν υπάρχει, μωρό μου. Τα έχει πει κι ο Τσαλίκης. Ο πρόστυχος, ο έξυπνος, ο γοητευτικός. Τσου, ξέχνα τον. Άκου με κι εμένα που έψαχνα χρόνια. Το τέλειο είναι κάτι τόσο ατελές και ακαθόριστο που σου υπόσχομαι ότι θα αλλάζεις στάνταρ συχνά στη ζωή σου ανάλογα τις ανάγκες σου. Βγαίνει σε πολλά νουμεράκια και χρωματάκια, υπάρχουν ράτσες και ράτσες αντρών, περίμενε λίγο και θα δεις.
Πάμε όμως και στην ψυχασθένεια της υπόθεσης, που δεν είναι δικιά σου, είναι του ανθρώπινου είδους. Όταν βάζεις χεράκι στη φωτιά, θες να το τραβήξεις γρήγορα. Λογικό; Λογικό, θα μου πεις. Λειτουργεί όμως κι ανάποδα. Αν βάλουμε το χεράκι μας κάπου που μας το τρίβουν και μας το χαϊδεύουν, θέλουμε να συνεχίσει η αίσθηση για πάντα. Όταν σιγουρεύουμε ότι μια κατάσταση είναι καλή και μας φέρνει ευτυχία, καθόμαστε και εκεί και θέλουμε να συνεχίσει να είναι έτσι.
Η ψυχασθένεια ξεκινάει όταν σταματάς να απολαμβάνεις την καταπληκτική φάση που περνάς επειδή αγχώνεσαι ότι δε θα συνεχίσει αυτό το τρίψιμο για πάντα. Έχουμε συνηθίσει να πρέπει να ξέρουμε ακριβώς πώς λέγεται αυτό το ωραίο που συμβαίνει στο χεράκι μας και πόσο θα κρατήσει.
Καταλαβαίνω ότι ο έρωτας σάς έχει πάρει τα μυαλά, αλλά δεν είναι ανάγκη τα «πράγματα» που αρχίζεις να νιώθεις να είναι οπωσδήποτε για πάντα. Η ζωή μπορεί να σας ξαναφέρει κοντά. Μπορείς να πας να τον βρεις. Μπορείς να τον περιμένεις. Μπορείς να συνεχίζεις να ψάχνεις τον «τέλειο» άντρα.
Μέχρι τη στιγμή που θα βγεις σαν τον Βόγλη όμως και θα του φωνάζεις «στάσου μύγδαλα» γιατί θα το πάρεις βαριά που γυρίζετε το Αγόρια στον Ήλιο, πρέπει να σκεφτείς κάτι πολύ σημαντικό.
Ό,τι ζείτε τώρα, το πιθανότερο θα ήταν ότι σε κάποιο διάστημα θα έμενε στο παρελθόν, για τον ένα ή τον άλλο λόγο. Αφήνοντας τα «πράματα» να κυλήσουν μόνα τους, έχεις την ευκαιρία να το κάνεις μια γλυκιά ανάμνηση που θα ζει στο κεφαλάκι σου και ποτέ κανείς δε θα σου πάρει.
Θα ξεχάσω εγώ όταν η Ευανθία χώρισε τον Θανάση, που ο Θανάσης άρχισε να πελεκάει το χέρι του με τον στιλό τον Μπικ; Μην την πνίγετε καλέ την αγάπη, θα την κατσιάσετε.
Γνήσια καλοκαιρινή ιστορία έχετε, βρε μαναράκι μου. Αν αφήσεις να σε πάρει ο φόβος αμπάριζα, θα καταδικάσεις αυτόν τον καιρό που σας μένει. Αν ακούσεις τη συμβουλή του, μεγαλώνεις τις πιθανότητες να φτιάξεις τουλάχιστον μια ανάμνηση γλυκιά, κίτρινο γράμμα στο συρτάρι.
Αν όχι θα του καταστρέψεις την τελευταία του ανάμνηση πριν φύγει και εσύ θα γεμίσεις το χρόνο σου με γκρίνια, φόβο, μιζέρια και λίγο ακόμα από την ίδια σαπίλα που υπάρχει γύρω μας.
Εσύ τι θα κάνεις;
Φιλιά στα μούτρα
Η Σουσού σου
Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού
